به سوی حکمروایی اجتماع محلی؛ کوششی در معرفی موضوعات و عرصه‌های کلیدی موردپژوهی: محله درکه
محورهای موضوعی : آمایش محیط
جمیله توکلی نیا
1
(دانشگاه شهید بهشتی)
محمد کاظم شمس پویا
2
(دانشگاه شهید بهشتی)
کلید واژه: حکومت محلی, حکمروایی اجتماع محلی, توسعه ظرفیت, تمرکززدایی, محله‌ی درکه,
چکیده مقاله :
نگاهی به سیر تحول رویکردهای اداره و مدیریت شهری نشان می دهد که دیگر نمی شود همچون گذشته بدون توجه به رویکردهای مشارکتی و توجه به مقیاس محلی به برنامه ریزی پرداخت. در این میان حکمروایی اجتماع محلی به مثابه الگوی مؤثر و کارآمد نحوه ی اداره ی امور مطرح می شود. اجتماع محلی پایه گذار تعاملات انسان امروزی تلقی می شود و حکمروایی اجتماع محلی پتانسیل بالایی را به منظور مشارکت اجتماعات محلی در تصمیم گیری ها نشان می دهد. مطالعات اولیه در محله ی درکه، گواه این مدعا بود که مدیریت محلی هنوز به جایگاه واقعی خود دست پیدا نکرده و اهالی مشارکت چندانی در طرح ها و برنامه های محلی ندارند. بر این پایه، تحقیق حاضر که درباره ی مؤلفه های حکمروایی و آزمون ارتباط آن با مؤلفه ی مشارکت است انجام شد. در واقع، از اهداف اصلی تحقیق می شود به تبیین وضعیت مدیریت محلی به لحاظ مؤلفه های حکمروایی خوب و آزمون ارتباط آن با مؤلفه مشارکت اشاره کرد. در بخش نظری تحقیق، از مطالعات کتابخانه‌ای و در بخش موردی تحقیق از پیمایش و ابزار پرسشنامه بهره گرفته شد. نتایج تحقیق نشان داد که سطح مؤلفه‌های حکمروایی اجتماع محلی در محله درکه از سطح متوسط پایین تر است. همچنین، بین مشارکت و حکمروایی اجتماع محلی و مؤلفه های آن رابطه معنادار و مستقیمی وجود دارد. بنابراین با کاهش مشارکت، امتیاز حکمروایی اجتماع محلی کاهش می‌یابد و از سوی دیگر با افت وضعیت حکمروایی، سطح مشارکت نیز کاهش می یابد.
Looking at the urban management and administration trends shows that planning is not possible without paying attention to participatory approaches and local scale. In this regard, the local community governance was proposed as a model for effective and efficient administration in the local community. Local community governance has the high potential for local community participation in decision-making. Basically, governance refers to the process of decision making and the process by which decisions are implemented. In this paper we analyze the components of the local community governance such as accountability, responsibility, rule of law, transparency, effectiveness and efficiency and interaction between participation and institutional trust in the Drake neighborhood. It should be added that the local community participation is considered as key to the success of community-based planning and local community governance also, trust has importance in many measures including institution-building and capacity development as well as improving governance. Also, accountability is a key requirement of good governance and can be considered as the key to the success of many initiatives and programs. Indeed, when the established mechanisms of accountability work, corruption is reduced. In this context, the theoretical and library studies and in the field a survey of 100 questionnaires were used. The results showed that the components level of the local community governance in the Drake neighborhood is lower than the average level. Furthermore, it was found that there is a direct correlation between the local community governance components, institutional trust and participation. Therefore, the local community governance and institutional trust rating will be reduced when participation rate is reduced.
1- آخوندی، عباس؛ برک پور، ناصر؛ اسدی، ایرج؛ بصیرت، میثم و طاهرخانی، حبیب‌اله؛ (1387). «آسیبشناسی مدل اداره امور در ایران»، پژوهشهای جغرافیایی، شماره63.
2- اسدیان، فریده و سیاحی، زهرا (1390)، « نقش الگوی مشارکت مردمی در بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی، مطالعهی موردی: محله عامری اهواز»، سال چهاردهم، شماره11
3- اطاعت، جواد و موسوی، زهرا(1392)،«تمرکززدایی اداری ـ مدیریتی»، در: مبانی توسعه پایدار در ایران، اطاعت و دیگران، نشر علم، 280-250
4- اکبری، غضنفر؛(1385). «سرمایه اجتماعی و حکمرانی شهری»، تحقیقات جغرافیایی، شماره 83.
5- برک پور، ناصر؛ اسدی، ایرج؛(1388). گذار از مدیریت شهری به حکمروایی شهری، انتشارات دانشگاه هنر، تهران.
6- توکلینیا، جمیله و استادی سیسی، منصور(1388)، «تحلیل پایداری محلههای کلانشهر تهران با تأکید بر عملکرد شورایاری، نمونه موردی: محلههای اوین، درکه و ولنجک»، پژوهشهای جغرافیای انسانی، شماره70
7- رجبی، آزیتا (1390)، «شیوههای مشارکت شهروندی در فرایندهای توسعه شهری»، سال چهاردهم، شماره 11
8- رضویان، محمد تقی؛ توکلینیا، جمیله؛ قورچی، مرتضی؛ رستمی، قهرمان؛(1394). «ارزیابی کارکرد مدیریت محله‌ای در محله آرارات تهران بر پایه نمایه‌های حکمورایی خوب شهری»، پژوهشهای جغرافیای برنامهریزی شهری، دوره3، شماره4
9- رهنما، محمد رحیم، مافی، عزتاله و اسدی، روحاله(1389)، «تحلیل جایگاه حکمروایی خوب شهری در مشهد با الگوی SWOT »، جغرافیا و توسعه ناحیهای، شماره پانزدهم، صص 23-197
10- رهنمایی، محمدتقی، کشاورز، مهناز(1389)، «بررسی الگوی حکمروایی خوب و نقش دولت در مدیریت و ادارهی امور شهرها در ایران»، جغرافیا و برنامهریزی منطقهای (دو فصلنامه)، سال اول، شماره اول، 55-23
11- سازمان ملل متحد،برنامه اسکان بشر؛(1392). قابلیتهای کلیدی برای بهبود حکمرانی محلی: مفاهیم و استراتژی‌ها، ترجمه: طیبه نادرآبادی و همکاران، انتشارات تیسا.
12- سند هویت محله درکه؛(1386). شورایاری محله درکه، تهران.
13- شعبانی، نگین؛(1379). برنامهریزی فضایی ـ فعالیتی گذران اوقات فراغت در درههای کوهستانی با تأکید بر حساسیتهای زیستمحیطی نمونه موردی: بخش شمالی درکه، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده معماری و شهرسازی،گروه شهرسازی
14- صرافی، مظفر؛(1377). مبانی برنامهریزی منطقهای، ناشر: سازمان برنامه و بودجه، تهران.
15- صرافی، مظفر، توکلینیا، جمیله و آقایی، عادله (1390)، «ناحیهمحوری، ضرورت ارتقاء مدیریت محلی در شهرداری تهران(منطقه 4)»، آمایش محیط، سال چهاردهم، شماره 11
16- فرزینپاک، شهرزاد؛(1383).«از آموختنیهای شهر، حکمروایی خوب چیست؟»، ماهنامه شهرداریها، سال ششم، شماره61.
17- مهدوی، مسعود، طاهرخانی، مهدی؛(1385).کاربرد آمار در جغرافیا، نشر قومس، تهران.
18- مهدیزاده، جواد؛(1380).«بسوی شهرسازی دموکراتیک»، مدیریت شهری، شماره 5.
19- نجاتی حسینی،سید محمود؛(1380).«جامعه مدرن، شهروندی و مشارکت»، مدیریت شهری، شماره 5.
20- هاشمی، سید مناف؛ طاهرخانی، حبیب اله؛ بصیرت، میثم؛(1390).«نظام مدیریت شهری در برنامه پنجم توسعه»، نشر شهر، تهران.
21- Adusei–Asante,K.and Hancock,P.(2012).Theories in Community – Driven Development Operations: A Case Study of Ghana Local Government System,European Journal of Business and Social Sciences,Vol.1, No.5.
22- Bartlett,W., and Popovski,V.(2013). Local governance and social cohesion, Seventh Work Programme.
23- CIDA)2000). Capacity Development, Canadian International Development Agency, Vol. 1, No. 1.
24- Evans, Bob& Joas, Marko& Sundback, Susan and Theobald, Kate (2005),GoverningSustainable Cities, Earthscan
25- Frank, F.,and Smith, A.(1999).The community development handbook: A tool to build community capacity,Human Resources Development Canada (HRDC).
26- Halsall, J.P.(2012).Community Governance –Where did it go Wrong. JOAAG, Vol. 7. No. 2, pp:1-8
27- Halsall,J.P.etal.(2013).Understanding Community Governance :A Global Perspective International Journal of Asian Social Science , 2013, 3(5):1112-1127.
28- Jonsson,U.(2003).Human Rights Approach to Development Programming,UNICEF
29- Mallik,V.(2013).Local and community governance for peace and development in Nepal, German Development Institute, Bonn.
30- Nyseth, T.,and Ringholm, T.(2008).Municipal Response to Local Diversity: Flexibility in Community Governance”, Local Government Studies,Vol. 34, No. 4, pp:471–487.
31- Smyth,P.,Reddel,T.,and Jones, A.(2005).Community and local governance in Australia, University of New South Wales Publication.
32- Totikidis.V.,Armstrong.A.,and Francis.R.D.)2005).The Concept of Community Governance: A Preliminary Review, Refereed paper presented at the GovNet Conference, Monash University, Melbourne.
33- UNESCO)1956( .The Definition of Community Development, working paper UNESCO/3, 22 June,Paris.
34- Woong Kim,B.,Bell,D.S.(1985).The theory and applicability of democratic elitism to Korean public administration, Asian Journal of Public Administration.
35- Wyly, E.(2008).Community, Urban Studies 200, Cities, September 25, pp:1-11.
37- www.unescap.org
_||_