بررسی تأثیر حکمروایی خوب شهری بر میزان پایداری محله‌های شهر کهنوج

محورهای موضوعی : آمایش محیط

جعفر جعفری فرد ¹ (گروه جغرافیا ،واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی ،نجف آباد ، ایران)
حمید صابری ² (استادیارگروه جغرافیا ،واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی ،نجف آباد ، ایران)
مهری اذانی ³ (استادیارگروه جغرافیا ،واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی ،نجف آباد ، ایران)
احمد خادم الحسینی ⁴ (دانشیارگروه جغرافیا ،واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی ،نجف آباد ، ایران)

تاریخ دریافت : 1398/02/16 تاریخ پذیرش : 1398/03/20 تاریخ انتشار : 1400/06/01

کلید واژه: توسعه, حکمروایی خوب شهری, پایداری محلات, کهنوج,

چکیده مقاله :

نظریه حکمروایی خوب شهری نظریه جدیدی است که می تواند نحوه اداره مطلوب جامعه را از طریق ارتقای کیفیت شاخص های هشت گانه، برنامه توسعه سازمان ملل UNDP)) محقق سازد. هدف این پژوهش بررسی تأثیر ابعاد حکمروایی خوب شهری بر میزان پایداری محلات کهنوج می باشد. روش پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی بوده از نظر نحوه گردآوری داده ها پیمایشی است. ابزار گردآوری اطلاعات، به صورت دو پرسشنامه محقق ساخته بر مبنای شاخص های حکمروایی و توسعه پایدار محلات شهر کهنوج می باشد. روایی سؤالات پرسشنامه به‌صورت روایی صوری و پایایی آن بر اساس ضریب آلفای کرونباخ 931/0محاسبه بدست آمد که نمایانگر ضریب اعتماد بالای آن است. جامعه آماری شامل تعداد 42400 نفر از شهروندان بالای 20سال محلات شهر کهنوج می باشد که تعداد 380 نمونه مورد ارزیابی قرار گرفت. بررسی شاخص های 5گانه حکمروایی خوب شهری نشان دهنده حد متوسط این شاخص در شهر کهنوج است. بررسی تأثیر حکمروایی خوب شهری بر پایداری محلات بیانگر آن است که از میان هفت متغیر موجود در معادله رگرسیونی، متغیر قانون مندی به بهترین وجه تغییرات متغیر وابسته (توسعه پایدار شهری) را تبیین می کند. مرتبه دوم اجماع‌گرایی از ضریب تأثیر استانداردی معادل 18/0درصد برخوردار است. متغیر مشارکت با ضریب تأثیر استاندارد 16/0 درصد در مرتبه سوم تأثیرگزاری بر متغیر توسعه پایدار شهری قرار دارد. همچنین متغیر اثربخشی و مسئولیت و پاسخگویی با ضریب تأثیر استاندارد 13/0 درصد و 12/0 درصد در رتبه چهارم و پنجم تأثیرگزاری بر متغیر توسعه پایدار شهری قرار دارند. در پایان پیشنهادهایی نیز برای پایدار ساختن محلات ناپایدار در راستای شاخص های حکمروایی و به تفکیک هر کدام از شاخص های حکمروایی خوب شهری شامل مشارکت، اثربخشی و کارایی، شفافیت، قانونمندی، مسئولیت و پاسخگویی، اجماع گرایی و داشتن چشم انداز ارائه گردیده است.

چکیده انگلیسی:

A good urban governance theory is a new theory that can realize the desirable governance of the community by improving the quality of the eight indicators of the United Nations Development Program (UNDP). The purpose of this research is to investigate the effect of good urban governance on the stability of Kahnouj neighborhoods. The research method is descriptive-analytic in terms of collecting data. The data gathering tool was a researcher-made questionnaire based on governance indicators and sustainable development of Kohnoj. The validity of the questions was evaluated based on Cranach’s alpha coefficient which was 0.931 indicating its high coefficient. The statistical population includes 42400 citizens over 20 years old in the neighborhoods of Kahnouj, with 380 samples who were selected as the participants of the study. The survey of five good urban governance indicators reflects the average of this indicator in Kahnouj. The study of the effect of good urban governance on the stability of neighborhoods indicates that among the seven variables in the regression equation, the law variable covariates best with the changes of dependent variable i.e., sustainable urban development. The second-order consensus has a standard impact coefficient of 0.18%. The participation variable with a standard impact factor of 0.16% in the third place has an impact on the sustainable urban development. Also, the variables of effectiveness, responsibility and accountability with the coefficients of 0.13% and 12.2% are in the fourth and fifth places of impact on the sustainable urban development. Finally, some suggestions regarding stabilizing sustainable neighborhoods are presented in line with the governance indicators and the good urban governance indicators, including participation, effectiveness and effectiveness, transparency, legality, accountability, consensus, and vision have been presented.

منابع و مأخذ:

 

• ازکیا،م.1380 .جامعه شناسی توسعه، موسسه کلمه، تهران.


• برک پور، ن. اسدی، ا. 1390. مدیریت و حکمروایی شهری، چاپ دوم، انتشارات دانشگاه هنر، تهران.


• برک پور،ن.اسدی ،ا. 1378. نظریه‌های مدیریت و حکمروایی شهری، دانشگاه هنر، دانشکده معماری و شهرسازی،گروه شهرسازی.


• تقوایی ع. تاجدار،ر. 1388 .درآمدی برحکمروایی خوب شهری – رویکردی تحلیلی، نشریه مدیریت شهری، دوره7،(23): 58-45.


• حسینی ،ه. 1395. تحلیل شاخص‌های حکمروایی خوب شهری با تأکید بر نظرات شهروندان و مدیران(مطالعه موردی شهر تربت حیدریه)، فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهری، دوره 5 (20):43-55.


• حکمت نیا،ح. موسوی،م.افشانی، ع.ملکی، م. 1396. بررسی و تحلیل حکمروایی خوب شهری ایران مورد مطالعه شهرایلام،مجله آمایش جغرافیایی فضا دوره 7، (24):143-152.


• دلفان آذری، ز. 1391. جایگاه محله در توسعه پایدار شهر تهران(نمونه: منطقه 10 تهران)، پایان نامه کارشناسی ارشد رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه خوارزمی.


• رحمانی فضلی، ع. صادقی، م. علیپوریان ، ج. 1394. بنیادهای نظری حکمروایی خوب در فرایند مدیریت روستایی نوین، مدیریت شهری،دوره14،(38) :43-53.


• افتخاری ،ر. 1391.ارائه الگوی و مناسب حکمروایی خوب روستایی درایران،فصلنامه ژئوپلیتیک- سال هشتم ،(2):1-28.


• رهنمایی، م. پورموسی. 1384. بررسی ناپایداری امنیتی کلانشهر تهران براساس شاخص­های توسعه پایدار شهری، پژوهش­های جغرافیای انسانی، دوره 38، (57): 193ـ177.


• زندیه، ا. 1396. بررسی عملکرد شهرداری‌ها در چارچوب رویکرد حکمروایی خوب شهری نمونه موردی: شهرداری شهر ملایر. آمایش محیط, دوره 10(39 ): 59-76.


• ساسان پور، ف. تولایی،س. جعفری اسدآبادی، ح. 1393، قابلیت زیست پذیری شهرها در راستای توسعه پایدار شهری (کلانشهر تهران)، نشریه جغرافیا، دوره12(42):129-157.


• شربتی، ا. 1397. میزان مشارکت شهروندان در امور شهری (مطالعه موردی: شهر گنبد). آمایش محیط, 11(41 ), 161-183.


• صابری،ح.جعفری فرد،ج.منتظرالقائم، افشین. رتبه بندی پایداری محلات شهر کهنوج. بهار96، دوره سوم،شماره­1، فصلنامه مطالعات­جغرافیا،عمران و مدیریت شهری.


• مرادی ،ث، کریمی، ا،تابعی، ن. 1396. توسعه همسایگی پایدار در شهر حکومت شهر خوب (منطقه ششم تهران). مجله مطالعات جغرافیا و مطالعات محیطی، جلد. 6،(22).


• محمدی،ج.کمالی باغراهی، ا. 1395.تحلیل شاخص‌های حکمروایی خوب شهری در راستای استراتژی توسعه شهری. مورد شناسی: محدوده بافت فرسوده شهر کرمان، جغرافیا وآمایش شهری- منطقه ای، (21)153-170.


• مشکینی، ا.­1386.مجموعه مقالات پایداری و شهر، انتشارات صفوی، چاپ اول، تهران.


• مشکینی،ا.پورموسوی،م.موذن،س. 1391. ارزیابی الگوی مدیریت محله مبتنی بر شاخصهای حکمروایی مطلوب شهری(مطالعه موردی محله اوین،تهران)، فصلنامه مطالعات شهری، دوره2(6): 31-42.


• موحد، ع. کرده، ن. 1396. سطوح پایداری در محله‌های شهری مطالعه موردی: محلات شهر مهاباد. آمایش محیط, 10(39 ), 1-27.


• موحد،ع.قاسمی کفرودی ،س.کمان رودی ، م. ساسان پور ، . 1394. بررسی توسعه محله‌های شهری با تأکید بر الگوی حکمروایی خوب شهری ( مورد مطالعه منطقه 19 شهرداری تهران)، برنامه ریزی و آمایش فضا ، دوره19 (89): .148-179.


• موسوی، م.قنبری،ح. اسماعیل زاده ، خ. 1391. تحلیل فضایی رابطه سرمایه اجتماعی و توسعه پایدار شهری (شهرهای آذربایجان غربی)، جغرافیا و توسعه، دوره10،(27):1-18.

 

• Amis, P., & Kumar, S. (2000). UNCHS (Habitat)-the global campaign for good urban governance. Environment and Urbanization, 12(1), 197-202.


• Damian Ilodigwe1, Communication and Diplomacy as an Instrument of Good Governance and Sustainable Economic Development, Journal of Power, Politics & GovernanceJune 2017, Vol. 5, No. 1, pp. 1-28.


• Golusin, M., Ivanovic, O. M., & Teodorovic, N. (2011). The review of the achieved degree of sustainable development in South Eastern Europe—The use of linear regression method. Renewable and Sustainable Energy Reviews, 15(1), 766-772.


• Habitat, U. N. (2002). The global campaign on urban governance: concept paper. Nairobi, Kenya: United Nations Human Settlements Programme (UN-Habitat).


• Hall, p. (2001) Global City- Regions in the Twenty- First Century, in Scott, A. (ed),Global City- Regions: Trends, Theory, Policy, Oxford university press.


• Joel Bothello, Afshin Mehrpouya, Between regulatory field structuring ­and ­organizational roles: Intermediation in the field of sustainable urban development, Regulation & Governance (2018), doi:10.1111/rego.12215


• Jürgen Wiemann, The New Middle Classes: Advocates for Good Governance, InclusiveGrowth and Sustainable Development?, World Economy and Development Financing Department, German Development Institute, Bonn, Germany..


• Marc Wolfram, Grassroots niches in urban contexts: exploring governance innovations for sustainable development in Seoul, Procedia Engineering 198 ( 2017 ) 622 – 641


• Neto, S. (2016). Water governance in an urban age. Utilities Policy, 43, 32-41.


• Patsy Healey, Creativity and urban governance, Policy Studies, Pages 87-102 | Published online: 25 Sep 2008.


• Rathin Biswasa, Arnab Janaa, Kavi Aryab, Krithi Ramamrithamb, A good-governance framework for urban management, a Centre for Urban Science and Engineering, Indian Institute of Technology Bombay, Mumbai 400076, India b Department of Computer Science Engineering, Indian Institute of Technology Bombay, Mumbai 400076, India.


• Van de Meen, S. J., Brown, R. R., & Farrelly, M. A. (2011). Towards understanding governance for sustainable urban water management. Global environmental change, 21(3), 1117-1127.

34-Willis,M.(2006),Sustainability: The I Ssue of our Age, And a Concern for Local Goverenment,Poblic Management,No88,pp8-12.