بررسی سینتیکهای رهایش فتوحسگر نوری قوی هایپریسین از نمد نانولیفی پلیƐ-کاپرولاکتون
الموضوعات :
محمودرضا سهرابی
1
,
فائقه پورحجت
2
,
شهاب شریعتی
3
1 - استاد شیمی تجزیه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران، ایران
2 - دانشجوی دکترای شیمی کاربردی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران، ایران
3 - دانشیار شیمی تجزیه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، دانشکده علوم پایه، رشت، ایران
الکلمات المفتاحية: الکتروریسی, آنتیباکتریال, نانوالیاف بسپاری, آزمون رهایش, پلی (Ɛ-کاپرولاکتون),
ملخص المقالة :
سامانههایدارورسان پوست با رهایش کنترلشده وسیله مناسبی برای انتقال ترکیبات دارویی بهصورت موضعی به لایههای آسیبدیده و سالم هستند. این پوششها بهویژه برای بهبود زخم در مواردی کاربرد دارد که بیشتر به درمانهای طولانیمدت و تعویض مکرر پوشش زخم نیازمند است. در این مطالعه، با توجه به ویژگی برتر نانوالیاف، نسبت سطح به حجم بالا، از فناوری الکتروریسی برای ساخت پوششی با ویژگی درمان فتودینامیکی ضدمیکروبی با استفاده از بسپارهای زیستسازگار و زیستتخریبپذیری همچون پلی (Ɛ-کاپرولاکتون (PCL) بهره گرفته شد. شرایط بهینه فرایند الکتروریسی) ولتاژ، دبی خوراک، فاصله نازل تا جمع کننده(، برای تهیه نانوالیاف متشکل از 10،30،50 درصد حجمی/حجمی عصاره نسبت به بسپار که بهاختصار با PCL-En نشان داده شده است، بهصورت ولتاژ 12kV برای نانوالیاف PCL و PCL-E50 و 20kV برای PCL-E10 و PCL-E30؛ دبی جریان 1ml/h/0 برای PCL و PCL-E50 و 5ml/h/0 برای PCL-E10 و PCL-E30 و فاصله mm 100 برای تمام نانوالیاف PCL و PCL-En بهدست آمد. در بررسی سینتیک رهایش نمونهها، حالت انفجاری نمد نانولیفی PCL-En بهعنوان تابعی از غلظت دارو از معادله سینتیکی هیگوچی با ضریب همبستگی 9591/0 برای PCL-E10، 9593/0 برای PCL-E30 و 9670/0 برای PCL-E50