تهیه و بررسی ریزساختار نانوچندسازه زیستتخریبپذیر پایه پلیلاکتیک اسید/ لاستیک اکریلونیتریل بوتادیان/ نانورس: اثرمقدار اکریلونیتریل
الموضوعات :مهشید معروفخانی 1 , علی اصغر کتباب 2
1 - استادیار گروه مهندسی مواد و شیمی، دانشکده صنایع و مکانیک، مرکزآموزش عالی فنی و مهندسی بویین زهرا، قزوین، ایراندکتری مهندسی پلیمر، دانشکده مهندسی پلیمر و رنگ، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران
2 - استاد مهندسی پلیمر، دانشکده مهندسی پلیمر و رنگ، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: چقرمگی, نانورس, کشش بین سطحی, پلیلاکتیک اسید, اکریلونیتریل,
ملخص المقالة :
در این پژوهش، نانوچندسازههای پایه پلیلاکتیک اسید (PLA)، لاستیک اکریلونیتریل بوتادیان (NBR) و 4 % وزنی نانورس به روش اختلاط مذاب در دستگاه مخلوطکن داخلی برای نخستین بار تهیه شدند. ریزساختار نمونههای نانوچندسازه تهیهشده با روشهای پراش پرتو ایکس، میکروسکوپی الکترونی روبشی و عبوری و آزمونهای اندازهگیری زاویه تماس بررسی شدند. به منظور مطالعه اثر مقدار اکریلونیتریل (ACN) بر پخش و چگونگی چیدمان نانولایههای سیلیکاتی نانورس و ریزساختار آمیزه، سه نوع لاستیک نیتریل با مقدار اکریلونیتریل متفاوت، کم (19 %)، متوسط(33 %) و زیاد (51 %) موردبررسی قرار گرفتند. نتایج بهدست آمده نشان داد که در نانوچندسازه پایه NBR با درصد ACN کم، نانولایههای رس بیشتر تمایل به استقرار در بستر PLA نشان میدهند؛ درحالیکه با افزایش مقدار اکریلونیتریل نانولایههای نانورس بیشتر در سطح مشترک دو فاز PLA و NBR قرار میگیرند. اندازه قطرههای فاز لاستیکی پخششده در بستر PLA، در حضور ذرههای نانورس نسبت به آمیزه مشابه بدون نانورس، مستقل از مقدار اکریلونیتریل، کاهش یافت. اگرچه کاهش اندازه ذرهها، بهدلیل قرارگیری صفحههای نانورس در سطح مشترک دوفاز در نانوچندسازه برپایه لاستیک نیتریل با مقدار اکریلونیتریل بیشتر، محسوستر بوده است. همچنین، با بهکارگیری پراش پرتو ایکس برای نمونهها، مشاهده شد که برای نمونه بر پایه ACN زیادتر، نانورس بیشتر در سطح مشترک دو فاز پخش میشود.