تحلیل ارتباط مهارتهای سیاسی با قانون‌شکنی خیرخواهانه در بین مدیران ورزشی با نقش میانجی جرات‌ورزی
الموضوعات :
داوود نصر اصفهانی
1
(دکتری مدیریت ورزشی، مدرس گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان ، ایران)
سمیه رهبری
2
(استادیار مدیریت ورزشی، گروه علوم انسانی، موسسه آموزش عالی نقش جهان، بهارستان، اصفهان، ایران)
روح اله رامیار
3
(کارشناس ارشد مدیریت ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران)
الکلمات المفتاحية: مدیران ورزشی, مهارتهای سیاسی, قانون‌شکنی خیرخواهانه, جرات‌ورزی,
ملخص المقالة :
هدف از تحقیق حاضر تحلیل ارتباط مهارتهای سیاسی با قانون‌شکنی خیرخواهانه در بین مدیران ورزشی با نقش میانجی جرات‌ورزی بود. این پژوهش از حیث هدف، یک پژوهش کاربردی با رویکرد کمی و از لحاظ رابطه بین متغیرها از نوع پژوهشهای همبستگی- علی محسوب می شود. جامعه آماری این تحقیق شامل مدیران ورزش کشور (373 N=) که براساس جدول کرجسی و مورگان تعداد 191 نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه‌های مهارت سیاسی فریز و همکاران (2007)، قانون‌شکنی خیرخواهانه واردامان و همکاران (2014) و جرات‌ورزی راتوس (2007) بود. تجزیه وتحلیل داده‌ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون های تی تک نمونه ای و مدلسازی معادلات ساختاری از طریق نرم افزارهای spss و PLS صورت گرفت. با توجه به نتایج تحقیق مشخص شد که وضعیت مهارت سیاسی، و جرات ورزی در مدیران عالی ورزش کشور در سطح مطلوبی قرار دارد، در صورتی که وضعیت قانون شکنی خیرخواهانه از سطح متوسط تفاوت معناداری ندارد. نتایج نشان داد که مهارتهای سیاسی بر قانون شکنی خیرخواهانه (68/0 (r=، مهارتهای سیاسی و جرات‌ورزی (89/0 (r= و جرات‌ورزی بر قانون‌شکنی خیرخواهانه (30/0 (r= در مدیران ورزش رابطه مستقیم و معنی‌داری وجود دارد. همچنین نتایج وجود رابطه علی معنادار و مثبت مهارتهای سیاسی بر قانون شکنی خیرخواهانه با نقش میانجی‌گری جرات ورزی در مدیران ورزش (26/0 (r= را تائید نمود. براساس نتایج تحقیق می توان گفت وجود مهارتهای سیاسی در مدیران عالی ورزش منجر به پدیده جرات‌ورزی در این افراد می‌شود و قانون شکنی خیرخواهانه را افزایش می‌دهد.
توحیدی حسین، قدرتی میرکوهی مهدی. (1394). اثربخشی آموزش جرأت‌مندی بر کاهش پرخاشگری و تقویت روابط دوستانه بین دانش‌آموزان مقطع ابتدایی شهرستان شاهرود، پایان نامه کارشناسی ارشد رشته روان‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی‌‌واحد شاهرود، دانشکده علوم انسانی
جاهد شیدا، باشکوه محمد، ابراهیم پور حبیب. (1399). بررسی تاثیر قانون شکنی خیرخواهانه و صلاحیت‌‌‌های حرفه ای بر رضایتمندی مشتریان بیمه ایران در استان اردبیل، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه محقق اردبیلی، دانشکده علوم انسانی.
حسنی محمد، دهقانی فرحناز، کاظم زاده بیطالی مهدی. (۱۳۹۵). بررسی نقش میانجی مهارت سیاسی و استرس شغلی در رابطه بین احساس پاسخگویی فردی و عملکرد شغلی، مجله ارگونومی، ۴ (۳) :۵۰-۵۸
حیدری هفشجانی، مجتبی. ، و لطفی زاده، مسعود. ، و مسعودی، رضا. ، و ایازی، زهرا. (1398). بررسی ارتباط جرات ورزی با سبک‌‌‌های تصمیم گیری و یادگیری سازمانی مدیران بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در سال 1397. بالینی پرستاری و مامایی، 8(2 ), 368-377.
خدایاری فرد، محمد و عابدینی، یاسمین (1393). مشکلات سلامتی نوجوانان و جوانان. چاپ سوم. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
سپهوند رضا، فتحی چگنی فریبرز، سلیمی‌نجمه. (1399). جرأت ورزی مدیر و انحراف خلاق: تبیین نقش میانجی شبکه سازی سیاسی در دانشگاه‌‌‌های دولتی ایران، مطالعات رفتار سازمانی، 9(3): 85-105.
سپهوند رضا، محمدیاری زهره. (1399). بررسی نقش میانجی جرأت ورزی در تاثیر گذاری مهارتهای سیاسی بر قانون شکنی خیرخواهانه در بین مدیران سازمان‌‌‌های دولتی استان ایلام. پژوهشهای مدیریت در ایران. ۲۴ (۲) :۱۱۲-۱۳۷.
ستاری نگار حسن‌پور اکبر رنگریز حسن. (1396). بررسی ارتباط رهبری معنوی و قانون شکنی خیر خواهانه با تاکید بر جو اخلاقی (مورد مطالعه صنعت بیمه)، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه خوارزمی.
سورانی محبوبه، رمضانی‌نژاد رحیم، بنار نوشین. (1394). بررسی مهارتهای مدیران عامل باشگاه‌های حرفه‌ای استان اصفهان، مدیریت و توسعه ورزش، 4(2): 82-95.
عباسی طیبه، منوریان عباس، خزائی جواد. (1395). بررسی عوامل فردی موثر بر قانون شکنی خیرخواهانه در محیط کار، مطالعات رفتار سازمانی، 5(4): 75-103.
هوشیاربخش علی، ویسه سیدمهدی، تابان محمد (1399). بررسی تاثیر استراتژی‌های خود رهبری بر قانون‌شکنی خیرخواهانه (مورد مطالعه اداره کل ورزش و جوانان استان همدان)، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه ایلام، دانشکده ادبیات و علوم انسانی.
Ames, D. R. , & Flynn, F. J. (2007). What breaks a leader: the curvilinear relation between assertiveness and leadership. Journal of personality and social psychology, 92(2), 307-320.
Brass, D. J. (2001). Social capital and organizational leadership. In S. J. Zaccaro & R. J. Klimoski (Eds. ), the nature of organizational leadership: Understanding the performance imperatives confronting today’s leaders. San Francisco: Jossey- Bass.
Brouer, R. L. , Ferris, G. R. , Hochwarter, W. A. , Laird, M. D. , & Gilmore, D. C. (2006). The strain-related reactions to perceptions of organizational politics as a workplace stressor: Political skill as a neutralizer. Handbook of organizational politics
Ferris, G. R. , Treadway, D. C. , Perrewé, P. L. , Brouer, R. L. , Douglas, C. , & Lux, S. (2007). Political skill in organizations. Journal of Management, 33(3), 290-320.
Ferris, G. R. ; Treadway, D. C. ; Kolodinsky, R. W. ; Hochwarter, W. A. ; Kacmar, C. J. ; Douglas, C. , & Frink, D. D. (2005). Development and validation of the political skill inventory, Journal of Management, 31(1), 126-152.
Ferris, G. R. , Solga,J. ,Noethen, D & Meurs,J. A. (2008). Political Skill Construct and Criterion –Related Validation: A Two Study Investigation. Journal of managerial Psychology, 23(7):744-771
Folkman, S. , & Lazarus, R. S. (1985). If it changes it must be a process: study of emotion and coping during three stages of a college examination. Journal of Personality and Social Psychology, 48(2), 150-70.
Jason, J. , Samantha, L. , David, M,. & Jane, B. (2012). Breaking rules for the right reasons? An investigation of pro-social rule breaking. Journal of Organizational Behavior, 33: 21–42.
Hojjat, S. K. , Golmakani, E. , Khalili, M. N. , Chenarani, M. S. , Hamidi, M. , Akaberi, A. , & Ardani, A. R. (2016). The effectiveness of group assertiveness training on happiness in rural adolescent females with substance abusing parents. Global journal of health science, 8(2), 156.
Kolodinsky, R. W. , Hochwarter, W. A. and Ferris, G. R. (2004). Nonlinearity in the relationship between political skill and work outcomes: Convergent evidence from three studies, Journal of Vocational Behavior, 65, 294–308.
Lee, T. -Y. , Chang, S. -C. , Chu, H. , Yang, C. -Y. , Ou, K. -L. , Chung, M. -H. , & Chou, K. -R. (2013). The effects of assertiveness training in patients with schizophrenia: A randomized, single-blind, controlled study. Journal of Advanced Nursing, 69, 2549–2559. doi:10. 1111/jan. 12142.
Lizarage, L. S. Ugarit, D. Gradelle, Elawar, M. , & Iriarte, D. B. T. (2003). Eahancement of self–regulation, assertiveness, and empathy. Learning and Instruction. 13, 423-439.
Lounsbury, J. , Lovelavd, J. , Sand storm, E. , Gibson, L. Drost, A. & Hamrick, F. (2003). An Investigation of personality Traits. Journal of career assessment, 11,287-308.
Mayer, D. M. , Caldwell, R. , Ford, M. , & Gresock, A. (2009). Should I serve my customer or my supervisor? A relational perspective on pro-social rule breaking. Paper presented at the annual meeting of the Academy of Management Philadelphia.
Morrison, E. W. , (2006), Doing the job well: An investigation of pro-social rule breaking, Journal of Management, 32(1), 5-28.
Nazari R. The Role of Management Skills in the Selection of Management Model by Sports Managers. Ann Appl Sport Sci. 2018; 6 (1) :57-64URL: http:// aassjournal. com/ article-
Perrewé, P. L. , Zellars, K. L. , Ferris, G. R. , Rossi, A. M. , Kacmar, C. J. , & Ralston, D. A. (2004). Neutralizing Job Stressors: Political Skill as an Antidote to the Dysfunctiona Consequences of Role Conflict. Academy of Management Journal, 47(1), 141-152.
Robinson, R. L. , & Bennett, J. R. (1995). A typology of deviant workplace behaviors: A multidimensional scaling study. Academy of Management Journal, 38(2): 555–572.
Thompson, R. J. , & Berenbaum, H. (2011). Adaptive and aggressive assertiveness scale (AAAS). Journal of psychopathology and Behavioral Assessment. 33 (3): 323-334.
_||_