تبیین وفاداری سازمانی مبتنی بر کرامت انسانی با میانجی گری عزت نفس
الموضوعات :
یوسف برزگری
1
,
بهنام طالبی
2
,
صادق ملکی آوارسین
3
1 - دانشجوی دکتری رشته مدیریت آموزشی ، گروه علوم تربیتی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی ، تبریز، ایران
2 - دانشیار، گروه علوم تربیتی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی ، تبریز، ایران ( نویسنده مسئول) btalebi1351@iautac.ir
3 - دانشیارمدیریت آموزشی ، دانشکده علوم تربیتی ، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی ،تبریز ، ایران
الکلمات المفتاحية: وفاداری, کرامت انسانی, عزت نفس,
ملخص المقالة :
هدف: تحقیق حاضر با هدف تبیین وفاداری سازمانی مبتنی بر کرامت انسانی با میانجیگری عزت انجام شد. 1399 نفس کارکنان زندانهای آذربایجانشرقی در سال روش بررسی: روش تحقیق پیمایشی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کارکنان اداره کل نفر پس از شناسایی پرسشنامههای مخدوش؛ به روش نمونهگیری 153 نفر بود که 330 زندانها به تعداد نسبتی با فرمول کوکران انتخاب شدند. جمعآوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامههای استاندارد شده )، عزت نفس 3( بر گرفته از مدل نژادسلیم ،)2( کرامت انسانی فروتنی و بحرانی،)1( وفاداری سازمانی رابینز به دست 0/7 با اعتبار محتوایی و پایایی هر یک بالای ،)5( و اسناد علّی سلیگمن و همکاران ،)4(روزنبرگ آمد و مورد تایید قرار گرفت . و تحلیل مسیر نشان داد؛ کرامت انسانی با واسطه عزت نفس spss یافتهها: نتایج حاصل از نرم افزار .)p>0/05( و اسناد علّی مثبت و منفی در تبیین وفاداری سازمانی نقش دارند نتیجهگیری: عوامل مدیریتی و سازمانی در کنار عوامل شخصیتی کارکنان میتوانند در وفاداری سازمانی تاثیر مثبتی بگذارند.
Broomand, Z. (2007). Organizational behavior management. Tehran: PyameNoor. 2. Burnet, S. W. K. (2002). The relationship between connectednees with family and selfsteem in university students. Department of Sociology, Furnam University. 3. Elhami Nejad, Z. (2017). In Evaluation the relationship between employees dissatisfaction and jobe changes with their organizational self- esteem as the mediating variable: case study of science- application centers in Isfahan. 4. Figurska, I. (2017). Dignity management as a new approach to human resources management., Human Resources Management & Ergonomics, Vol. 5, No. 2. P.p: 23-37. 5. Foroutani, Z. BA. (2017). Analysing the relationship between human manificence with organizational culture. The scientific- professional journal of Islam and Management. 11, P.p: 1-21. 6. Gholipour, A.A. SM & Bagherzadeh, FA. (2013). Investigation casual attributes of elit and sub- elit male athletes in individual athletics from athletes and coaches point of view. Growth and Movement- athletic Learning. 6 (2), P.p: 161-182. 7. GhR, Me`Mar & Zadeh Tehran, M. M & SM, Alvani & A, Falsafi. (2014). Providing a human munificence model of employees in Iranian governmental organizations (case study: one of geomorphic power in Maraghe City). The Journal of martial management. 60, P.p: 34-76. 8. Kubota, Y. SS. (2002). Aerobic exercise and self-esteem in children. J Behav Med. 24 (12), P.p: 127-135. 9. Lin, N. e. (2018). Are employees with higher organization-based self-esteem less likely to quit? A moderated mediation model]. International Journal of Hospitality Management. 73, P.p: 116-124. 10. Miller, R. BP & Bolen, D. (1975). Attribution versus persuation as a means of modifying behavior. Journal of Personality and Social Psychology. 31, P.p: 430-341. 11. Mohr, W. K. (2003). Johnson's psychiatric- mental health nursing. 5th ed. USA: Lippincott. 12. Nejad Salim, A. (2007). Human munificence and organization. Educational and Industrial Research center publications in Iran. 13. Pierce, J. L; Gardner, D. G., Cummings. L. L. & Dunham. R. B. (1989). Organizationbased selfesteem: construct definition, measurement and validation. Academy of management journal, 32, P.p: 622-648. 14. Rajabi, F. (2016). Determining the relationship between sport association with prisons` employees satisfaction and loyalty. Tehran: Shahid Beheshti. 15. Robbins, S. (2001). Organizational behavior. Ninth Edition ed. NJ: Prentice-Hall. 16. Rowold, J. (2006). Transformational and transactional leadership in martial arts. Journal of applied sport psychology. 18 (4), P.p: 312-325. 17. Sadouqi, F. AM & H, Lotf Nejad Afshar & Z, Elmi & K, Ebrahimi. (2014). Self- esteem and organizational commitment of the employees in therapeutic centers of Tehran city. Science and research Journal of medicine and Turkey. 24 (1). 18. Seligman, M.E; Abramson, L.Y; Semmel, A; Von Baeyer, C. (1979). Depressive attributional style. Journal of Abnormal psychology. 88 (3), P.p: 7-242. 19. Smedema, S. M; Catalano, D; Ebener, D. J. (2010). "The relationship of coping, selfworth, and subjective well-ceing: A structural equation model". Rehabil Couns Bull. 53 (3), P.p: 131-142. 20. Taha Zadeh, M. (2013). Organizational Loyalty. Mooj.
