طراحی واعتبار سنجی الگوی آموزش معکوس درس کارآفرینی و اثر بخشی آن بر یادگیری خود راهبر و یادگیری مشارکتی

الموضوعات :

فریده طهماسبی ¹ (دانشجوی دکتری گروه علوم تربیتی،واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
قدسی احقر ² (دانشیار سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی ،پژوهشگاه مطالعات آموزشی وزارت آموزش وپرورش)
امینه احمدی ³ (دانشیار دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)

تاريخ الإرسال : 11 الخميس , رمضان, 1440 تاريخ التأكيد : 13 الأحد , شوال, 1440 تاريخ الإصدار : 24 الإثنين , محرم, 1441

الکلمات المفتاحية: کارآفرینی, روش یادگیری معکوس, خود راهبر,

ملخص المقالة :

هدف از اجرای تحقیق حاضر، تعیین تأثیر روش یادگیری معکوس بر یادگیری خود راهبر در درس کارآفرینی بوده است. این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه‌ی آماری این تحقیق ، شامل کلیه‌ی دانشجویان در دوره‌ی کارشناسی رشته‌ی حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام (ره) تهران در سال تحصیلی 97-1396 بوده است. برای نمونه‌گیری، از میان دانشجویان دوره‌ی کارشناسی رشته‌ی حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام 150 نفر به‌صورت تصادفی انتخاب شده است. سپس قبل از اجرای آموزش درس کارآفرینی به روش یادگیری معکوس و پس از آموزش، پرسشنامه‌ی یادگیری خود راهبر ویلیامسون (2007) که در 5 مؤلفه و 60 گویه (تفکیک مؤلفه‌ها عبارت است از :آگاهی، راهبردهای یادگیری ،فعالیت‌های یادگیری، ارزشیابی و مهارت‌های بین فردی) ساخته شده است بر روی همه آن‌ها اجرا شده است. به‌طورکلی نتایج تحقیق نشان می‌دهد، بین میانگین‌های نمرات گروه آزمایش و گروه گواه در خصوص تأثیر روش یادگیری معکوس بر یادگیری خود راهبر دانشجویان در درس کارآفرینی در مرحله پس‌آزمون تفاوت معناداری وجود دارد ( 0.01p<).