برنامه ریزی شهری مبتنی بر مدیریت دانش انتظامی با رویکرد پدافند غیرعامل
اکبر کنعانی
1
(
پلیس
)
علیرضا یاوری
2
(
پلیس
)
الکلمات المفتاحية: دانش انتظامی, برنامه‌ریزی شهری, رویکرد پدافند غیرعامل, مدیریت دانش,
ملخص المقالة :
زمینه و هدف: شهرسازی دانش بنیان، مورد توجه متخصصین شهری قرار گرفته و دلیل آن نیز علایق مشترکی است که بین ساختارهای مدیریتی شهر و سیاست‌های توسعه‌ای وجود دارد. براین اساس دانش انتظامی در برنامه‌ریزی شهری با رویکرد پدافند غیرعامل به‌منظور کاهش بستر و زمینه‌های ارتکاب جرم، مؤلفه‌ای کلیدی در امنیت فضاهای شهری است که در صورت اِعمال اثربخش آن منجر به کاهش آسیب‌پذیری اجتماعی می‌گردد. هدف این تحقیق، بررسی راهبرد و تأثیر مدیریت دانش انتظامی بر برنامه‌ریزی و مدیریت فضاهای شهری با رویکرد پدافند غیرعامل است می‌باشد. روش: مقاله حاضر با بررسی و تلفیق دو گرایش از حوزه مطالعاتی مدیریت با روش کتابخانه‌ای و اسنادی و بهره‌جستن از اسناد بالادستی، نظرات خبرگان، منابع معتبر علمی و تجربی و بااستفاده از روش تحلیل عاملی تأییدی و از طریق نرم‌افزار SmartPLS به رشته تحریر درآمده است، این تحقیق از نوع کاربردی و از منظر روش‌شناسی، پژوهش کیفی می باشد جامعه و نمونه آماری نیز از دو گروه نخبگان در سطح مدیران عالی شهری و انتظامی به تعداد 17 نفر برای مصاحبه عمیق در راستای کشف مؤلفه‌ها و شاخص‌های مدل و گروه دوم در سطح کارشناسان حوزه انتظامی و شهری به تعداد 108 نفر برای ارزیابی مدل و تکمیل پرسشنامه‌های بسته‌محقق‌ساخته انتخاب شدند. یافته‌ها: محققین در فرجام یافته‌های خود به تبیین نقش کارکردهای مدیریت دانش انتظامی پدافند غیرعامل شامل؛ کارکنان، فرآوری اطلاعات، فرهنگ، راهبری و ساختار پرداختند که نتایج حاصله مدل، بیانگر تبیین 82 درصد از تغییرات برنامه‌ریزی شهری با رویکرد پدافند غیرعامل توسط این پنج متغیر می‌باشد. نتیجه‌گیری: مدیریت دانش انتظامی با پشتیبانی فن‌آوری‌های نوین و دسترسی به‌هنگام به رویدادها و وقایع کشور، از الزامات استقرار امنیت انتظامی در فضاهای شهری بوده و ایجاد اشراف اطلاعاتی که زایده مدیریت دانش انتظامی است، می‌تواند علاوه بر تصمیم‌سازی مؤثر برای مراجع انتظامی، نقش قابل ملاحظه‌ای در کاهش آسیب‌پذیری‌های اجتماعی و ارتقاء کیفیت مدیریت شهری باشد.
