بررسی رکن روانی جنایات بین‌المللی در پرتو آراء دیوان کیفری بین المللی
الموضوعات : تحقیقات حقوق خصوصی و کیفری
عارف رشنودی
1
(دانشجوی دکتری حقوق کیفری و جرم شناسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم وتحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. arefrashnudi@gmail.com)
محمدعلی اردبیلی
2
(استاد، گروه حقوق جزا و جرم‌شناسی، دانشکده حقوق، دانشگاه شهید بهشتی تهران، ایران. (استاد راهنما و نویسنده مسئول):
m-ardebili@sbu.ac.ir)
محمد علی مهدوی ثابت
3
(استادیار، گروه حقوق جزا و جرم‌شناسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. (استاد مشاور): m_mahdavisabet@srbiau.ac.ir)
حسین آقایی جنت مکان
4
(دانشیار، گروه حقوق جزا و جرم‌شناسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران. (استاد مشاور): housein_aghaei@yahoo.com)
الکلمات المفتاحية: قصدمجرمانه, رکن روانی, سوءنیت احتمالی, جنایات بین‌المللی, سوءنیت مستقیم,
ملخص المقالة :
در حوزه حقوق کیفری بین الملل، رکن روانی اگرچه بعنوان مهم ترین عامل در تحقق مسئولیت کیفری است، اما همواره در دادگاه های کیفری بین المللی موضوع تفاسیر مختلف و با چالش های اساسی روبرو بوده، یکی از علل عمده این امر، عدم تعریف این موضوع در اساسنامه های دادگاه های کیفری بین‌المللی بوده است، از این رو تدوین کنندگان اساسنامه رم برای پایان بخشیدن به این چالش ها در ماده ۳۰ اساسنامه رکن روانی را پیش بینی نمودند، اما هنوز به دلیل استفاده از عبارات مبهم در تعریف رکن روانی یکی از پیچیده ترین حوزه های حقوق کیفری محسوب می گردد، از جمله این چالش ها تفسیر گستره این ماده پیرامون سوء نیت است،که برخی آن را شامل سه دسته (سوءنیت مستقیم درجه اول، دوم و احتمالی) می دانند، و برخی سوءنیت را محدود به دو نوع اول می دانند، و در عمل نیز دیوان کیفری بین الملل در برخورد با این موضوع، رویه دوگانه اتخاذ نموده است. از این رو در این پژوهش با توجه به آراء صادره از دیوان کیفری بین المللی، به صورت توصیفی - تحلیلی این موضوعات بررسی و دستاورد های این مقاله شامل مشخص نمودن،مفهوم قصد و درجات مختلف آن، جایگاه سوء نیت احتمالیو بی احتیاطی در چارچوب ماده۳۰ اساسنامهرم، درجهت حل چالش های موجود در رکن روانی جنایات بین المللی می باشد.
