نگاهی تطبیقی به نقش و تاثیر اراده در تعیین قانون حاکم بر قراردادها در فقه و حقوق ايران
الموضوعات :حسن حیدری 1 , امید دولاح 2 , شاپور فرهنگ پور 3
1 - استادیار، گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
2 - دانشجوی دکتری، گروه حقوق، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
3 - استادیار، گروه حقوق، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
الکلمات المفتاحية: اراده, قرارداد, حقوق ایران, حقوق مصر,
ملخص المقالة :
با تعریفی که در مورد عقد در ماده 183 ق. م و با کنکاش در ماهیت و معانی عقد، پی می بریم که در هر قرارداد یا عقدی لااقل دو طرف یا دو شخص موجود است. فرض مشکل در اینجا این است که اگر دو طرف قرارداد تابعیت متفاوتی داشته باشند یا محل تجارت و سکونت آنها در کشورهای مختلف باشد یا محل انعقاد قرارداد یا محل اجرای قرارداد باشد. در کشورها چه قانونی بر قرارداد و دعاوی مربوط به آنها حکمفرماست؟ قانون محل اجرا ، قانون محل انعقاد قرارداد یا قانون انتخاب شده به وسیله خود طرفین؟ بنابراین، در این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی به بررسی و مقایسه نقش و تاثیر اراده در تعیین قانون حاکم بر قراردادها در حقوق ایران و مصر پرداخته ایم . بنابراین، در این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی به بررسی و مقایسه نقش و تاثیر اراده در تعیین قانون حاکم بر قراردادها در حقوق ایران و مصر پرداخته ایم.
