رسانه ‏های اجتماعی مازندران و سرمایه‏ های اجتماعی و فرهنگی

الموضوعات : مطالعات توسعه اجتماعی ایران

شهریار ساجدی رئیسی ¹ (دانشجوی دکترای جامعه شناسی فرهنگی، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی، بابل، ایران)
داود دعاگویان ² (دانشیار ارتباطات اجتماعی، دانشگاه علوم انتظامی امین، تهران)
علی رحمانی فیروزجایی ³ (دانشیار جامعه شناسی، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی، بابل، ایران)
ماجده قلی پور ⁴ (دانشیار جامعه شناسی، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی، بابل، ایران)

تاريخ الإرسال : 16 الإثنين , صفر, 1444 تاريخ التأكيد : 18 السبت , ربيع الثاني, 1444 تاريخ الإصدار : 28 الثلاثاء , ربيع الثاني, 1444

الکلمات المفتاحية: مازندران, رسانه‏ های اجتماعی, سرمایه اجتماعی, سرمایه فرهنگی, تعامل, بوردیو,

ملخص المقالة :

امروزه رسانه های اجتماعی نقش مهمی در تحکیم روابط اجتماعی و وحدت نمادین جامعه داشته و به یک نوع سبک زندگی در بین جوانان تبدیل شده است. گسترش و نفوذ شبکه های اجتماعی بر پایه نظریه های کلمن، پاتنام، فوکویاما و بوردیو، تغییرات زیادی را در رفتار و ذهنیت مردم بوجود آورده و این تحقیق بر آن است که نقش رسانه های اجتماعی استان مازندران را در ارتقاء سرمایه اجتماعی و فرهنگی این استان مورد بررسی قرار دهد.. روش این تحقیق از نظر نوع تحقیق کاربردی و از نظر شیوه اجرا یک روش آمیخته (کیفی و کمی) است. ابتدا در بخش کیفی تلاش شده است که با اجرا مصاحبه های نیمه ساختار یافته، نقش این رسانه های در فرایند تولید سرمایه های اجتماعی و فرهنگی اخذ و سپس با بهره گیری از روش کمی، دیدگاه ها مورد ارزیابی قرار گیرد. جامعه آماری بخش کیفی نخبگان و بخش کمی کارشناسان حوزه سرمایه اجتماعی و رسانه ها هستند که با شیوه نمونه گیری احتمالی انتخاب شدند.داده های کیفی با استفاده از کد گذاری و داده های کمی با استفاده از تحلیل های آماری مورد بررسی و آزمون قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد که بیشترین نقش رسانه های اجتماعی مازندران در شکل گیری تعاملات بین کاربران 1- در موضوع تعامل فردی: اشتراک‌گذاری مطالب ارزشی، - همکاری‌های و گفتمان دوجانبه، - انتقاد و ارزیابی از نحوه عملکرد دیگران به ویژه مسئولین و وادار کردن مسئولین به پاسخگویی مسئولین و تبادل اطلاعات آنلاین است. 2- در موضوع تعامل اجتماعی: برگزاری جلسات مشترک (کلاب هاوس) - برقراری ارتباط آنلاین بین گروه ها و اقشار اجتماعی - تعامل بین سازمان‌های مردم نهاد. 3- تعامل برای آموزش همگانی: افزایش سواد رسانه‌ای - افزایش آگاهی‌های عمومی از قوانین - شناساندن جرایم و مجازات‌های آن - مطرح شدن تکالیف و حقوق شهروندان - ایجاد نگرش و جلب مشارکت مردمی و فعالیت‌های سازمان‌های مردم نهاد. 4- تعامل برای تولید رسانه: کیفیت برنامه‌های رسانه‌ای و تولید تبلیغات. 5- تعامل برای اقناع پیام رسانی به دیگران: دادن اطلاعات صحیح به مخاطبان- عدم اغراق‌گویی و متناسب بودن پیام‌ها با نیازهای مخاطبان بوده است.

المصادر:

اجاق، سیده زهرا؛ رمضانعلی، امین. (1397). تحلیل محتوای سایت‌های پربازدید ایرانی در حوزه سلامت از منظر شیوه‌های اقناع مخاطب در تغییر رفتار مصرف سیگار (فروردین– شهریور 1396). فصلنامه مطالعات رسانه‌های نوین. 4(16)، صص 263- 299.

اسلامی، مروارید. (1391). بررسی شبکه‌های اجتماعی و تأثیرات آن‌ها بر ابعاد مختلف زندگی، نخستین کنگره ملی فضای مجازی و آسیب‌های اجتماعی نوپدید، تهران- وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی.

افتاده، جواد. (1389). رسانه‌های اجتماعی و کتاب: بازگشت عموم و بازنشر کتاب. فصلنامه کتاب مهر. تهران: انتشارات سوره مهر.

الیاسی، رضا و محمدزاده مهنه، حمیدرضا. (1394). بررسی تأثیرات شبکه‌های اجتماعی مجازی بر توسعه قانون‌گرایی و سرمایه اجتماعی در استان سمنان. فصلنامه دانش انتظامی سمنان. 4(15)، صص 89- 100.

الیاسی، محمدحسین. (1389). مبانی نظری و عملی اقناع و مجاب‌سازی. فصلنامه مطالعات بسیج. 12(45)، صص 41- 71.

امیرپور، مهناز و گریوانی، مریم. (1392). تأثیر شبکه‌های اجتماعی بر سبک زندگی جوانان. فصلنامه دانش انتظامی خراسان شمالی. 1(3)، صص 23- 39.

امین زاده، روح اله و شریعتی فر، مجتبی. (1395). تحلیل استراتژیک توسعة شبکه‌های اجتماعی مجازی از دیدگاه جامعة دانشگاهی کشور با رویکرد SWOT (مورد مطالعه؛ جامعة دانشگاهی شهر بیرجند). همایش ملی شبکه‌های اجتماعی مجازی و امنیت عمومی.

آذربخش، سید علی محمد. (1391). رویکردی نظری به تأثیرات شبکه‌های اجتماعی بر تولید ملی و اشتغال در میان جوانان. مجله مطالعات جوان و رسانه. 6، صص 95-116.

بختیاری، تقی و هندیانی، عبدالله. (1395). شبکه‌های اجتماعی و تأثیر آن بر امنیت عمومی. همایش ملی شبکه‌های اجتماعی مجازی و امنیت عمومی.

بخشی تلیابی، شیرزاد؛ هاشمی، شهناز و سلطانی فر، محمد. (1395). تأثیرات و پیامدهای منفی شبکه‌های اجتماعی(فیس بوک، توییتر، لاین، وایبر) بر هویت اجتماعی کاربران. نشریه مطالعات رسانه‌‌ای. 10(30)، صص 31- 39.

بردبار، ملیکا؛ عقیلی، سید وحید و قنبری، شیرین. (1397). بررسی پنج عنصر مدل هارولد لاسول در رسانه‌های جمعی باتوجه به ظهور رسانه‌های جدید. دوفصلنامة علمی- پژوهشی رسانه و فرهنگ. 8(2)، صص 19- 53.

بل، دیوید. (1389). درآمدی بر فرهنگ‌های سایبر(مسعود کوثری و حسین حسنی، مترجم)، تهران: انتشارات جامعه شناسان.

بیات، بهرام و قنبری برزیان، علی. (1396). تبیین ارتباط رسانه‌های ارتباط جمعی و فضای مجازی با هویت ملی (مورد مطالعه: جوانان عرب زبان اهواز). پژوهش نامه نظم و امنیت انتظامی. 11(3)، صص 1- 28.

جهانشاهی، امید. (1394). رسانه‌های اجتماعی و استراتژی‌های نوظهور رسانه‌های جریان اصلی(با تأکید بر تلویزیون). نشریه رسانه. 26(4)، صص 33- 47.

حبیب زاده، اصحاب و امیری، نجات. (1398). شبکه‌های اجتماعی مجازی و امنیت عمومی. تهران: پژوهشگاه علوم انتظامی و مطالعات اجتماعی ناجا.

حبیب زاده، اصحاب. (1397). رسانه‌های اجتماعی و امنیت عمومی. فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات امنیت اجتماعی. 9(54). صص 123- 163.

حقگو، فاطمه و قاسمی، آذر. (1400). شناسایی عوامل مؤثر بر طراحی مرکز رسانه‌ها با تأکید بر ارتقاء تعاملات اجتماعی. فصلنامه علمی تخصصی مطالعات طراحی شهری و پژوهش‌های شهری. 4(1)، صص 25- 36.

خانیکی، هادی و بابائی، محمود. (1390). فضای سایبر و شبکه‌های اجتماعی؛ مفهوم و کارکردها. فصلنامۀ انجمن ایرانی مطالعات جامعه اطلاعاتی. 1(1)، صص 71- 96.

دالگرن، پیتر. (1385). تلویزیون و گستره عمومی: جامعه مدنی و رسانه‌های گروهی، ترجمه: مهدی شفقتی، تهران: انتشارات سروش.

دانایی فرد، حسن؛ الوانی، سید مهدی؛ آذر، عادل. (1383). روش شناسی پژوهش کیفی در مدیریت: رویکردی جامع. تهران: انتشارات نشر صفار.

دانایی، نسرین. (1388). رسانه شناسی. تهران: انتشارات مبنای خرد.

دانسی، راسل. (1388). نشانه شناسی رسانه‌ها. ترجمه گودرز میرانی و بهزاد دوران. تهران: چاپار: آنیسه نما.

داودی دهاقانی، ابراهیم. (1395). رابطه شبکه‌های اجتماعی مجازی با ارتکاب جرائم خشن. مجموعه مقالات همایش ملی شبکه‌های اجتماعی مجازی و امنیت عمومی.

دعاگویان، داود. (1394). روش تحقیق در فضای مجازی. دانشگاه علوم انتظامی امین.

دعاگویان، داود. (1396). تعامل پلیس با جامعه و رسانه‌های جمعی. تهران: دانشگاه علوم انتظامی امین.

دهشیری، محمدرضا. (1388). رسانه و فرهنگ‌سازی. فصلنامه تحقیقات فرهنگی. 2(8)، صص 179- 208.

ذکایی، محمد سعید و حسین پور، محمد حسین. (1394). رسانه‌های اجتماعی: مفهوم‌سازی و گونه‌شناسی(مطالعه دانشجویان دانشگاه تهران). فصلنامه پژوهش‌های ارتباطی. 22(4)، 77- 95.

رضایی، عبدالله. (1395). بررسی رابطه بین میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی و تعلق هویت دینی دانشجویان دانشگاه پیام نور شهرستان سرپل ذهاب. دانش انتظامی کرمانشاه. 7(27)، صص 21- 45.

زعفریان، رضا؛ خرمی، زهرا و محمدی الیاسی، قنبر. (1390). شناسایی و اولویت بندی مؤلفه‌های نقش تلویزیون در توسعة فرهنگ کارآفرینی. نشریه مطالعات میان رشته ای در رسانه و فرهنگ. 1(2)، صص 67- 86.

ساروخانی، باقر. (1383). اقناع، غایت ارتباطات. نشریه نامه علوم اجتماعی. 3(23)، صص 93- 115.

سورین، ورنر و جیمز تانکارد. (1381). نظریه‌های ارتباطات، ترجمه علیرضا دهقان، انتشارات: دانشگاه تهران.

شجاع مؤدب، حمیدرضا؛ حسینی تاش، سید علی؛ آقایی، محسن و امیری مقدم، رضا. (1397). ارائه مدل تحول در چرخه‌های ظهور بحران‌های سیاسی- امنیتی، متأثر از فضای سایبر. فصلنامه علمی امنیت ملی. 10(35)، صص179- 204.

طاهری، محمود. (1394). رسانه‌ها و گفتگوی فرهنگی. تهران: نشر دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات.

عدلی‌پور، صمد. قاسمی، وحید. میرمحمدتبار، سید احمد. (1393). تأثیر شبکه اجتماعی فیسبوک بر هویت فرهنگی جوانان شهر اصفهان. فصلنامه تحقیقات فرهنگی ایران. 7(1)، صص 1-28

عظیمی، حسین؛ آقاجانلو، نرگس و نجفی، فاطمه. (1391). تأثیر رسانه‌های جمعی بر ایجاد امنیت. فصلنامه دانش انتظامی زنجان. 1(4). صص 117- 141.

علیخواه، فردین و رستمی، الناز. (1389). مصرف رسانه‌ای و سبک زندگی(مطالعه‌ای در بین شهروندان شهر تنکابن). فصلنامه علوم اجتماعی. 7(28).

فتحی، حبیب‌اله و جعفری، علی. (1396). رابطه مصرف رسانه‌ای با تغییر سبک زندگی(مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی). فصلنامه مطالعات رسانه‌های نوین. 3(9)، صص 221- 255.

فتحیان، محمد و مهدوی نور، سید حاتم. (1389). مبانی و مدیریت فناوری اطلاعات. تهران: انتشارات دانشگاه علم و صنعت ایران.

فدائی قرق آقائی، علیرضا. (1392). تشخیص محتوای نامناسب برای کودکان و نوجوانان در شبکه‌های اجتماعی برخط. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی، دانشگاه شیخ بهایی.

کاستلز، مانوئل. (1380). عصر اطلاعات : اقتصاد، جامعه و فرهنگ(ظهور جامعه شبکه‌ای). ترجمه احمد علیقلیان، تهران: انتشارات طرح نو.

کاستلز، مانوئل. (1393). قدرت ارتباطات. ترجمه محمد آذری نجف آبادی. تهران: دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها.

محکم کار، ایمان. حلاج، محمدمهدی. (1393). شبکه‌های اجتماعی به دنبال چه هستند؟. فصلنامه دانش انتظامی خراسان شمالی. 2(2)، صص 87- 108.

محمدی، افشین؛ مظفری، افسانه و خرازی، زهرا. (1397). مدیریت جریان‌سازی خبری در روابط عمومی سازمان‌های دولتی. فصلنامه مطالعات رسانه‌ای. 14(44)، صص 23- 37.

محمدی، ایوب؛ یاوری، امیرحسین و جوانمرد، محمد. (1396). نقش شبکه‌های اجتماعی مجازی در ایجاد بحران‌های اجتماعی. فصلنامه پژوهش‌های دانش انتظامی. 19(1)، صص 1- 23.

معتمد نژاد، کاظم. (1375). وسایل ارتباط جمعی. تهران: انتشارات سروش.

مک کوایل، دنیس. (1385). درآمدی بر نظریه ارتباطات جمعی، ترجمه: پرویز اجلالی، تهران: دفتر مطالعات و توسعه رسانه‌ها.

مک کی، هیو، با همکاری میلپز، وندی و رینولدز، پال. (1386). تحقیق در جامعه اطلاعاتی، ترجمه رامین کریمیان. تهران: دفتر مطالعات و توسعه رسانه‌ها.

مهدی‌زاده، سیدمحمد. (1389). نظریه‌های رسانه، اندیشه‌های رایج و دیدگاه‌های انتقادی. تهران: نشر همشهری.

میناوند، محمدقلی. (1387). مقدمه‌ای بر اینترنت و توسعه سیاسی. مجله سیاست. 38(2)، صص 253- 275.

نصیری، بهاره؛ بختیاری، آمنه و طاهریان، مریم. (1392). نقش و کارکرد شبکه‌های اجتماعی(مطالعۀ موردی شبکۀ اجتماعی کفه مام، شبکه‌ای برای مادران و کودکان). پژوهش‌نامۀ زنان، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. 4(2)، صص 37- 59.

وین دبلیو. بنت و کارن ام. هس. (1385). تحقیقات جنایی. ترجمه جاوید بهرام زاد و هما روز رخ. جلد اول. تهران: دانشگاه علوم انتظامی، معاونت پژوهش.

هرمز، مهرداد. (1380). مقدمه‌ای بر نظریات و مفاهیم ارتباط جمعی. تهران: انتشارات کاران

اسکویی، سید بهرام؛ اکبری، مرضیه سادات؛ فراهانی، سهیلا (1393)، تأثیر شبکه‏های اجتماعی مجازی بر سرمایه اجتماعی دانشجویان، مطالعه موردی دانشجویان دانشگاه علوم تحقیقات، مجله مدیریت فرهنگی، دوره 8، شماره 25، 79-92.

افشانی، سید علیرضا؛ عسکری ندوشن، عباس؛ حیدری، محمد؛ نوریان نجف‌آبادی، محمد (1390). رابطه دینداری با سرمایه اجتماعی در شهر نجف‌آباد، رفاه اجتماعی، دوره 12، شماره 44، 259-284.

تنهایی، حسین و صومعه، زهرا (1388). بررسی نظری پژوهش‌های سرمایه اجتماعی در جامعه ایران. فصلنامه علوم رفتاری، دوره 1، شماره 1، 52-29.

حمیدی‌زاده، علی؛ شهیدزاده، فریبا؛ موحدی‏فر، عرفان (1393). بررسی تأثیر مؤلفه‌های سرمایه اجتماعی بر نوآوری سازمانی، مدیریت سرمایه اجتماعی، دوره 1، شماره 2، 223-203.

رجبی‏نیا، لیلا و الوانی، سید مهدی (۱۳۹۶). نقش رسانه‌های اجتماعی بر سرمایه اجتماعی و عملکرد شغلی (مطالعه موردی: سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات شهرداری تهران)، سومین کنفرانس بین‌المللی مدیریت، حسابداری و اقتصاد دانش‌بنیان با تأکید بر اقتصاد مقاومتی، تهران، دانشگاه علامه مجلسی.

طبرسا، غلامعلی؛ شکوهیار، سجاد؛ الفت، محمد (1397). تأثیر متناقض رضایت شغلی بر آوای مخرب کارکنان با توجه به نقش میانجی‏گری شبکه‏های اجتماعی و تعهد سازمانی، فصلنامه مدیریت دولتی، دوره 10، شماره 2، 311-332.

گنجی، محمد و هلالی ستوده، مینا (1390). رابطه گونه‌های دینداری و سرمایه اجتماعی (رویکردی نظری و تجربی در بین مردم شهرستان کاشان)، مجله جامعه‌شناسی کاربردی دانشگاه اصفهان، دوره 22، شماره 2، 120-95.

لواسانی، سمیه و خیراندیش، مهدی (1395). الگوی ریسک‏های ورود سازمان‏های عمومی به شبکه‏های اجتماعی، نشریه مدیریت دولتی، دوره 8، شماره 4، 617-644.

موسوی کاشی، زهره؛ حجاجی، حسین و حسن‌زاده، امیر (۱۳۹۴). اندازه‌گیری کارایی شبکه‌های اجتماعی سازمانی با رویکرد سرمایه اجتماعی به کمک مدل تحلیل پوششی داده شبکه‌ای مطالعه موردی مجموعه هلدینگ سرمایه‌گذاری تأمین اجتماعی، پنجمین کنفرانس ملی و سومین کنفرانس بین‌المللی حسابداری و مدیریت، تهران.

Abd-Alrazaq, A., Alhuwail, D., Househ, M., Hamdi, M., & Shah, Z. (2020). Top concerns of tweeters during the COVID-19 pandemic: infoveillance study. Journal of medical Internet research, 22(4), e19016.

Aboelmaged, M. G. (2018). Knowledge sharing through enterprise social network (ESN) systems: motivational drivers and their impact on employees’ productivity. Journal of Knowledge Management, 22(2), 362-383.

Adler, p. s., & Kwon, s. w. (2002). Social Capital:prospects for a new concept. Academy of management review, 27(1), 17-40.

Alberghini, E., Cricelli, L., & Grimaldi, M. (2014). A methodology to manage and monitor social media inside a company: a case study. Journal of Knowledge Management, 18(2), 255–277.

Ali-Hassan, H., Nevo, D., & Wade, M. (2015). Linking dimensions of social media use to job performance: The role of social capital. The Journal of Strategic Information Systems, 24(2), 65-89.

Ashraf, N., & Javed, T. (2014). Impact of Social Networking on Employee Performance. Business Management and Strategy, 5(2), 139-225.

Bednarska, M. A. (2014). Linking quality of work life to employee lifetime value in service industries–towards a research agenda. Service Management, 14(3), 31-38.

Chen, X., Wei, S., Davison, R. M., & Rice, R. E. (2019). How do enterprise social media affordances affect social network ties and job performance? Information Technology & People, 33(1), 361-388.

Chen, S. C., & Lin, C. P. (2019). Understanding the effect of social media marketing activities: The mediation of social identification, perceived value, and satisfaction. Technological Forecasting and Social Change, 140, 22-32.

Chouhan, V. S., & Srivastava, S. (2014). Understanding competencies and competency modeling―A literature survey. IOSR Journal of Business and Management, 16(1), 14-22.

Donnelly, R. (2019). Aligning knowledge sharing interventions with the promotion of firm success: The need for SHRM to balance tensions and challenges. Journal of Business Research, 94, 344-352.

Hoi, C. K., Wu, Q., & Zhang, H. (2018). Community Social Capital and Corporate Social Responsibility. Journal of Business Ethics, 152(3), 647–665.

Kishokumar, M. (2016). Influence of Social Networking in the Work place on Individual Job Performance: Special reference to the Financial Sector in Batticaloa District. International Journal of Engineering Research and Geeral Science, 4(6), 306–323.

Khoirina, M. M., & Sisprasodjo, N. R. (2018). Media Social-Instagram Usage and Performance Benefit (Case Study on Housewives Online Seller in Indonesia). IJEBD (International Journal of Entrepreneurship and Business Development), 2(1), 132-144.

Leftheriotis, Giannakos. (2014). Using social media for work: Losing your time or improving your work?, Computers in Human Behavior, 31(1), 134–142.

Mohamed, S., Sidek, S., Izharrudin, Z., Kudus, N., & Hassan, A. (2017). Social media impact on employee productivity at the workplace: A review. Asian Journal of Information Technology, 16(1), 32-37.

Nahapiet, J., &Ghoshal, S., (1998). Social capital, intellectual capital, and the organizational advantage. Academy of Management Review, 23 (2), 242–266.

Nisar, T. M., Prabhakar, G., & Strakova, L. (2019). Social media information benefits, knowledge management and smart organizations. Journal of Business Research, 94, 264-272.

Sözbilir, F. (2017). The interaction between social capital, creativity and efficiency in organizations. Thinking Skills and Creativity, 26(6), 430-452.

Tasnim, S., Hossain, M. M., & Mazumder, H. (2020). Impact of Rumors and Misinformation on COVID-19 in Social Media. Journal of Preventive Medicine and Public Health, 53(3), 171–174.

Xu, W., & Saxton, G. D. (2019). Does stakeholder engagement pay off on social media? A social capital perspective. Nonprofit and Voluntary Sector Quarterly, 48(1), 28-49.

Yeshambel, T., Belete, M., & Mulualem, Y. (2016). Impact of online social networking on employees productivity at work place in university of Gondar-A case study. International Journal of Computer Applications, 135(3), 18-24.

Ackland, R .(2009)، ”Social Network Services as Data Sources and Platforms for e-Researching Social Networks, Social Science Computer Review, 27(4), 481-492.

Akhgar, B., & Saskia Bayerl., P., & Leventakis., G., (2019). Social Media Strategy in Policing. Springer Nature Switzerland.

Alias N.,Siraj S., Abdul Rahman M.N., Ujang A., Begum Gelamdin R., Mohd Said A. (2013). "Research and Trends in the Studies of Webquest from 2005 to 2012: A Content Analysis of Publications in Selected Journals". Procedia - Social and Behavioral Sciences. 103(2013): 763- 772.

Babak Akhgar, Petra Saskia Bayerl & George Leventakis, (2019). Social Media Strategy in Policing.

Boyd, D. M., & Ellison, N. B. (2007). Social network sites: defiition, history, and scholarship, Journal of Computer-Mediated Communication, 13(1), 210-230.

Carlsson, U. (Ed.). (2008). Empowerment through media education: an intercultural dialogue. Nordiskt Informationscenter for.

Casey, E. (2011). Digital evidence and computer crime: Forensic science, computers, and the internet. Academic press.

Castells,Manuel (2009). Communication Power, New York:Oxford University.

Chermak, S., & Weiss, A. (2005). Maintaining legitimacy using external communication strategies: An analysis of police-media relations. Journal of Criminal Justice, 33, 501–512.

Dashora, K. (2011). Cyber crime in the society: Problems and preventions. Journal of Alternative Perspectives in the social sciences, 3(1), 240-259.

Din, N., Yahya, S., & Suzana, R., Kassim, R. (2012). Online Social Networking for Quality of Life. Asia Pacific International Conference on Environment-Behaviour Studies, 35, 713- 718.

Eniola Peters, S., & Adekunle Ojedokun, U. (2019). Social Media Utilization for Policing and Crime Prevention in Lagos, Nigeria. Journal of Social, Behavioral, and Health Sciences, 13, 166- 181.

Furnell, S. (2003). Cybercrime: vandalizing the information society. In International Conference on Web Engineering (pp. 8-16). Springer, Berlin, Heidelberg.

Habermas, J. (1989), The Structural Transformation of the Public Sphere. Cambriidge: The MITP.

Horsman, g., & Ginty, k., & Cranner, p. (2017). Identifying offenders on Twitter: A law enforcement practitioner guide, Digital Investigation (2017), doi: 10.1016/j.diin.2017.09.004.

Kaplan, A. M, & Haenlein, M. (2010). Users of the world, unite! The challenges and opportunities of Social Media. Business Horizons, 53(1), 59-68.

Maguire, M. (2003), "Criminal investigation and crime control", in Newburn, T. (Ed), Handbook of policing. Willan, Cullompton.

McGuire, M & Dowling, S. (2013). “Cyber crime: A review of the evidence”, Home Office Research Report 75.

Murphy, J. P., & Fontecilla, A. (2013). Social media evidence in government investigations and criminal proceedings: A frontier of new legal issues. Richmond Journal of Law & Technology, 19, 1–30.

OECD (2018), The Role of the Media and Investigative Journalism in Combating Corruption.

Okutan, A. (2019). A framework for cyber crime investigation. Procedia Computer Science, 158, 287-294.

Pempek, T., & et al. (2009). College students’ social networking experiences on Facebook, Journal of Applied Developmental Psychology, 30 : 227–238.

Preece, J & Maloney-Krichmar, D. "Online Communities: Design, Theory, and Practice". Journal of Computer-Mediated Communication. 10(4).

Velibeyoglu, K. (1999), Public Realm in the Information Age, Diss. For Ph.D Cadidate at: Izmir Institute of Technology.

Chou & B. L. Lim. (2010). A Framework for measuring happiness in online social networks. Issues in Information Systems. 5(1), 198- 203.

oecd.org/corruption/The-role-of-media-and-investigative-journalism-in-combating corruption.htm.