رابطه مصرف صبحانه، ترکیب بدنی و آمادگی قلبی تنفسی در دانش آموزان دوره ابتدایی

الموضوعات :

ماندانا غلامی ¹ , لیلا محمدی اصل ²

1 - استادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - کارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

تاريخ الإرسال : 01 الثلاثاء , رمضان, 1434 تاريخ التأكيد : 03 الجمعة , رجب, 1435 تاريخ الإصدار : 01 السبت , جمادى الثانية, 1436

الکلمات المفتاحية: آمادگی قلبی تنفسی, ترکیب بدن, صبحانه, ورزش,

ملخص المقالة :

مقدمه: کودکانی که صبحانه می خورند، آمادگی قلبی عروقی بیشتری داشته و توانایی آنها برای یادگیری افزایش می یابد. هدف این مطالعه ارزیابی رابطه بین میزان مصرف صبحانه در روزهای هفته و ترکیب بدن با آمادگی قلبی تنفسی در کودکان بود. مواد و روش‌ها: مطالعه مقطعی در 164 نفر از دختران مدرسه مقطع ابتدایی در رده سنی 11-9 سال انجام شد. ترکیب بدن، آمادگی قلبی تنفسی و سطح فعالیت بدنی در وقت مدرسه ارزیابی شد. برای تعیین میزان مصرف صبحانه با یک پرسشنامه به سه گروه همیشه، گاهی اوقات و هرگز تقسیم شدند. آمادگی قلبی تنفسی با آزمون دو 540 متر و به دو سطح بالا و پایین تقسیم شد. ترکیب بدن از طریق درصد چربی، جرم چربی و جرم بدون چربی بدن بدست آمد و به دو گروه چاق و غیر چاق تقسیم شدند. فعالیت بدنی با پرسشنامه فعالیت جسمانی محاسبه شد و شرکت کنندگان به گروه پرفعال و کم فعال تقسیم شدند. یافته‌ها: بررسیتکرار روزهایی که صبحانه مصرف می کردند نشان داد که 18 % دانش آموزان مورد بررسی بدون صبحانه، 24% گاهی اوقات و 58% آنان همیشه صبحانه مصرف می‌کردند. هیچ رابطه ای بین تکرار مصرف صبحانه و ویژگی‌های آنتروپومتریک یافت نشد. بین فعالیت بدنی و مصرف صبحانه ارتباط معنی‌دار آماری مشاهده نشد (3/0 P=). بین آمادگی قلبی تنفسی و مصرف صبحانه ارتباط معنی دار آماری مشاهده نشد (3/0 P=). نتیجه‌گیری: سطح آمادگی قلبی تنفسی، ترکیب بدن و میزان فعالیت بدنی با میزان تکرار صبحانه در کودکان مدرسه ای ارتباط ندارد.