بررسی اسلوب داستان‌پردازی و ساختار روایی مثنوی‌های خلدبرین، ناظر و منظور و فرهاد و شیرین وحشی بافقی و تطبیق آن با معیارهای داستان‌پردازی ادب معاصر
الموضوعات :معصومه اسدزاده 1 , فرهاد فلاحت خواه 2 , نجیبه هنرور 3
1 - دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیّات فارسی، واحد خوی، دانشگاه آزاد اسلامی، خوی، ایران
2 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی، واحد خوی، دانشگاه آزاد اسلامی، خوی، ایران
3 - استادیارگروه زبان و ادبیّات فارسی، واحد خوی، دانشگاه آزاد اسلامی، خوی، ایران.
الکلمات المفتاحية: وحشی بافقی, ناظر و منظور, خلد برین, داستان پردازی, فرهاد و شیرین,
ملخص المقالة :
در این پژوهش، ضمن تعاریف جامع و روشن از عناصر داستانی، به شیوه‌ی توصیفی-تحلیلی به بررسی شیوة داستان‌پردازی و ساختار روایی مثنوی‌های خلدبرین، ناظر و منظور و فرهاد و شیرین وحشی بافقی و تطبیق آن با معیارهای داستان‌پردازی ادب معاصر پرداخته شده است . یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد در آثار وحشی، عناصر داستانی در خدمت پیشبرد داستان‌ها به کار گرفته شده‌اند و طرحی مبتنی بر روابط علی، آنها را از آغاز تا پایان، استحکام می‌بخشد. از این رو سلسله منظم حوادث و روابط علی و معلولی بین آنها، خواننده را ترغیب به ادامه داستان می‌کند؛ وحشی بافقی در سرودن فرهاد و شیرین به کیفیت عناصر و انسجام آن بیشتر از منظومه‌های دیگر نظر داشته است. در بررسی شیوة داستان‌پردازی، کیفیت بهره‌گیری از عناصری چون: طرح، شخصیت‌پردازی، مناظره و گفتگو، زاویه دید، درون‌مایه و در ساختار روایی، ابزارهایی چون: توصیف، تغییر در زاویه دید، کشمکش، گره‌افکنی، تنوع در گفتگو، صحنه‌پردازی و شیوه‌هایی از این نوع، از دیدگاه داستان پرداری معاصر مورد بررسی است.
_||_
