ضرورت بصیرت افزایی عمومی در دفاع غیرعامل از منظر فقه امامیه
الموضوعات : فقه و تاریخ تمدّن
حمیده محیط آبادی
1
(دانشجوی دکتری گروه فقه و حقوق اسلامی ، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی ، مشهد ، ایران.)
ابوالحسن سلطانی
2
(استادیار، عضو هیات علمی گروه فقه دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد)
حسین احمری
3
(دانشیار، عضو هیات علمی گروه فقه ، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد)
الکلمات المفتاحية: بصیرت, قرآن, فقه, کلید واژه ها: پدافند غیرعامل,
ملخص المقالة :
پدافند که همتراز با واژه دفاع می باشد اقداماتیست جهت مقابله با حمله و تهاجم دشمن که شامل انواع و اقسام اقدامات دفاعی از جمله پدافند غیرعامل: دفاع بدون سلاح وپدافند عامل: دفاع با سلاح میباشد.جایگاه معنوی و مادی جمهوری اسلامی ایران در معادلات منطقه ای و بین المللی باعث شده تا همواره مورد توجه و تهدیدهای بسیار از سوی قدرت های بزرگ باشد. وظیفه خطیر و حیاتی ما در دنیایی اینچنین پر چالش مملو از منازعات و مناقشات، مصون سازی کشور از طریق بالا بردن قدرت کشور در تمام زمینه های لازم است. مصداق بارز آیه شریفه وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ، ما موظف هستیم که آمادگی های لازم را اعم از پدافند عامل و غیرعامل است را به منظور دستیابی به پیروزی، امنیت و صلح پایدار فراهم سازیم.یکی از مهمترین و اصلی ترین سرمایه های یک کشور نیروی انسانی آن سرزمین است. به همین دلیل در عرصه نبرد جهان امروز بیشترین رویکرد منعطف به جنگ نرم و تهاجم فرهنگی است که روی باورهای عمومی همین سرمایه های مهم هدفگذاری میکند. مسلم است که برای دشمن جذب یک سرباز بیشتر آن هم از جبهه رو به رو بسیار کم هزینه تر و سودمندتر از کشتن و حذف او از میدان نبرد است. و میانبریست مطمئن و راحت برای رساندن او به هدفش که غلبه و شکست طرف مقابل است.در این نوشتار برخی تهدیدات ناشی از جنگ نرم را که تاثیرات مستقیم بر افکار و رفتار مردم در جامعه اسلامی ایران دارد را مورد بررسی قرار داده و یکی از مهمترین راه های مقابله با آن را که بصیرت افزایی عمومی در سطح جامعه است را با بهره گیری از قواعد فقهی همچون قاعده مصلحت نظام که حفظ و حراست از کیان کشور اسلامی و مسلمین از هجوم دشمنان اسلام را واجب می داند و رهیافت های قرآنی چون آیه 141 سوره نساء وَلَن یَجْعَلَ اللّهُ لِلْکَافِرِینَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ سَبِیلاً: خداوند هرگز بر [زیان] مؤمنان براى کافران راه [تسلطى] قرار نداده است. که مضمون آن اینچنین است که کافران از هیچ نظر چه سیاسى و چه فرهنگى و اقتصادى بر افراد باایمانى که ملتزم به لوازم ایمانشان هستند چیره نخواهند شد چون این حکمت خداوند است. پس بدرستی هرگاه آن‌ها بر مسلمانان پیروز شده اند به این دلیل است که بسیارى از مسلمانان وظایف و رسالت‌هاى خویش را فراموش کرده‌اند. و یا به درستی انجام نداده اند. مورد بررسی قرار دادیم.
منابع
سیاست خارجی: پیش زمینه توسعه پایدار ، کنفرانس ملی پدافند غیر عامل و توسعه پایدار، وزارت کشور
