توسعه محلات سنتی (TND) بر اساس مکاتب بومی شهرسازی با استفاده از دو روش تحلیلی تاپسیس و رگرسیون چندگانه (مورد مطالعاتی: مکتب شهرسازی تبریز)
الموضوعات : دو فصل‌نامه فضای زیست
مرتضی لطفی پور سیاهکلرودی
1
,
زهرا سادات سعیده زرآبادی
2
,
مصطفی بهزادفر
3
,
فرح حبیب
4
1 - دانشجوی دکتری، گروه شهرسازی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - دانشیار، گروه شهرسازی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (نویسنده مسئول)
3 - استاد، گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
4 - استاد، گروه شهرسازی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: توسعه محلات سنتی (TND), مکتب شهرسازی تبریز, مدل تاپسیس, مدل رگرسیون چندگانه,
ملخص المقالة :
الگوی ساخت و توسعه محلات شهری به عنوان بستری برای تقویت همبستگی و پیوندهای اجتماعی و به تبع آن پایداری اجتماعی می‌بایست در انطباق با نیازهای زیستی ساکنان آن شکل گیرد. این نیازهای زیستی که کیفیت زندگی شهروندان را شکل می‌دهند در ابعاد مختلفی چون سکونت، کار و فعالیت، تفریح و اوقات فراغت، تعاملات اجتماعی و غیره تعریف می‌شود مکتب شهرسازی تبریز (به عنوان شهری دارای نقش و تداوم تاریخی) در قامت یکی از مکاتب اصیل ایرانی-اسلامی آثاری را در حوزه تمدنی خود به یادگار گذاشته است که می تواند به عنوان یک الگوی بومی در ساخت و توسعه محلات سنتی نقش موثری ایفا کنند. ویژگی‌هایی که شامل تناسبات، مقیاس انسانی در توسعه کالبدی، مجموعه‌ای تکامل یافته از اجزای گوناگون و کاربری‌های مختلط می‌شود. هدف تحقیق حاضر بازشناسی الگوی توسعه محلات سنتی (TND) بر اساس مکاتب بومی شهرسازی ایران و به طور مشخص اصول مکتب شهرسازی تبریز است. این پژوهش با توجه به اهداف و مؤلفه‌های مورد بررسی درصدد آن است که از یک سو به بسط مکتب شهرسازی تبریز در توسعه محلات سنتی بپردازد و از سوی دیگر اقدام به ارائه و به کارگیری الگویی بومی در ساخت و توسعه محلات شهری نماید. به همین منظور، تحقیق موردنظر بر اساس نوع هدف از روش ترکیبی توسعه‌ای - کاربردی بهره می‌گیرد. روش تحقیق حاضر بر اساس نوع تحلیل در رده تحقیقات کمی جای دارد. نتایج تحقیق بر مبنای روش تاپسیس نشان می‌دهد که زیرساخت‌ها و تأسیسات محلات، ساختار کالبدی و ساختار اقتصادی به ترتیب دارای اولویت‌های اول تا سوم در توسعه محلات سنتی می‌باشد و ﺑﺮ اﺳﺎس نتایج رگرسیون نیز ﺿﺮﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﭼﻨﺪﮔﺎﻧﻪ 815/0 و ﺿﺮﯾﺐ ﺗﻌﯿﯿﻦ اﺻﻼح ﺷﺪه ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ 815/0 است و اﯾﻦ ﻣﻘﺪار ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ که 4/81 درﺻﺪ ﺗﻐﯿﯿﺮات توسعه سنتی محلات از طریق اصول بر گرفته از مکتب شهرسازی تبریز قابل ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ اﺳﺖ.
