اثر تنش خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد سه رقم سویا

الموضوعات : اکوفیزیولوژی گیاهان زراعی

مسلم عبدی پور ¹ (فرهیخته کارشناسی ارشد دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد و عضو باشگاه پژوهشگران جوان واحد گچساران)
عبدالحمید رضائی ² (استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان)
سعدالله هوشمند ³ (استادیار گروه اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد)
فایز رئیسی ⁴ (دانشیار گروه خاک شناسی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد)

تاريخ الإرسال : 19 السبت , ذو القعدة, 1430 تاريخ التأكيد : 29 الجمعة , شوال, 1431 تاريخ الإصدار : 13 الإثنين , رمضان, 1431

الکلمات المفتاحية: عملکرد, تنش خشکی, سویا, ساقه های اصلی و فرعی,

ملخص المقالة :

به‌منظور بررسی اثر تنش خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام سویا، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه ی کاملاً تصادفی با 4 تکرار در سال 1384 در گلخانه ی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد اجرا شد. عوامل آزمایشی شامل: سه رقم سویا به نام های HutcheSon، Brim و Stonewall و سطوح تنش خشکی شامل: شاهد، 50 و 25 درصد آب قابل استفاده (1S و 2S) بودند. تیمار تنش خشکی، عملکرد دانه در ساقه اصلی را کاهش نداد، ولی عملکرد دانه در ساقه های فرعی را به شدت کاهش داد. بیشترین مقادیر عملکرد دانه در ساقه ی اصلی و سهم عملکرد دانه ساقه ی اصلی در عملکرد کل دانه به ترتیب برای تیمارهای 2S (6.53 گرم و 65.23 درصد)، 1S (6.21 گرم و 44.23 درصد) و شاهد (5.95 گرم و 36.04 درصد) به دست آمد. بیشترین مقـادیر عملکـرد دانه در ساقه های فرعی و سهم عملکرد دانه ی ساقه های فرعی در عملکرد کل دانه به‌ترتیب برای تیمارهای شاهد (10.61 گرم و 63.95 درصد)، 1S (7.83 گرم و 55.76 درصد) و 2S (3.48 گرم و 34.76 درصد) به دست آمد. تعداد دانه در ساقه های فرعی همبستگی معنی داری (0.01<p) با عملکـرد دانـه در ســاقه های فــرعی، عملکـرد کل دانه، طــول و تـعداد ساقه های فرعی نشان داد.