مدیریت محیط اجتماعی سازمانی سازمان‌های خدماتی (مطالعه موردی: سازمان‌های‌های خدماتی شهر تبریز)
الموضوعات :
1 - عضو هیئت علمی (دانشیار) گروه مدیریت، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
الکلمات المفتاحية: رضایت و انگیزه اجتماعی, مدیریت محیط اجتماعی, عملکرد اجتماعی سازمانی,
ملخص المقالة :
موفقیت سازمان در تحقق اهداف مدیریت محیط اجتماعی مؤثر، مسئله این بررسی بوده که بدین دلیل با توجه به اهمیت و ضرورت این بررسی که یکی از عوامل کلیدی در افزایش بهره‌وری، مدیریت محیط اجتماعی سازمان است، به عبارتی تعیین آن برای ارتقاء عملکرد کارکنان با محوریت رضایت و انگیزه اجتماعی سازمانی هدف اصلی این بررسی بوده است. در این راستا جامعه آماری این بررسی مدیران، کارشناسان و کارکنان سازمان‌های خدماتی شهر تبریز بوده که با توجه به محدودیت‌هایی با انتخاب پنج نمونه از این سازمان‌ها جهت جمع‌آوری اطلاعات، عوامل کلیدی محیط اجتماعی مختلف مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت مطابق نتایج به دست آمده اِعمال اصول مدیریت محیط اجتماعی به ترتیب اولویت به تفکیک برای هر سازمان بر اساس نوع فعالیت که می‌تواند به ارتقاء عملکرد مدیران، کارشناسان و کارکنان با محوریت رضایت و انگیزه اجتماعی سازمانی کارکنان تأثیرگذار باشد، مشخص شد.
الوانی، س، م. (1385). مدیریت عمومی. تهران: نشر نی، چاپ غزال.
ایران‌نژاد پاریزی، م؛ و دیگری. (1373). سازمان و مدیریت از تئوری تا عمل. تهران: موسسه بانکداری ایران. چاپ دوم.
توکلیمقدم، ر. (1376). طراحی و پیاده‌سازی سیستم نگهداری و تعمیرات بهره‌ور جامع در شرکت نساجی بابکان. اینترنت.
رابینز، ا، پ. (1373). رفتار سازمانی. ترجمه: علی پارسائیان و دیگری. تهران: نوبهار. چاپ اول.
زاهدی، ش. (1380). روابط صنعتی. تهران: مرکزنشردانشگاهی. چاپ هفتم.
سیدجوادین، س. (1381). مدیریت منابع انسانی و امورکارکنان. تهران: نشرنگاه دانش. چاپ اول.
طاهری، ش. (1380). بهره‌وری و تجزیه و تحلیل آن در سازمان‌ها. تهران: نشر هوای تازه. چاپ دوم.
علوی، س، ا. (1372). مدیریت استراتژیک منابع انسانی. مجله مدیریت دولتی. شماره 22. تهران. مرکز آموزش مدیریت دولتی.
فقهیفرهمند، ن. (1380). فرآیند مدیریت اجرایی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، چاپ اول.
فقهیفرهمند، ن. (1381). مدیریت در ایران. کتابفروشی مرکز آموزش مدیریت دولتی تبریز، چاپ دوم.
فقهیفرهمند، ن. (1382). مدیریت پایای سازمان. تبریز: انتشارات فروزش. چاپ اول.
فقهیفرهمند، ن. (1382). مدیریت ساختار استراتژیک سازمان. دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، چاپ چهارم.
فقهیفرهمند، ن. (1390). مدیریت پویای سازمان. تبریز: انتشارات فروزش. چاپ دوم.
فقهیفرهمند، ن. (1388). تدوین برنامه استراتژیک سازمان. تبریز: انتشارات فروزش. چاپ اول.
فقهیفرهمند، ن. (1390). مدیریت استراتژیک سازمان. تبریز: انتشارات فروزش. چاپ دوم.
فقهیفرهمند، ن. (1390). مدیریت تکنولوژی سازمان. تبریز: انتشارات فروزش. چاپ دوم.
کارزار جدی، ر. (1378). نقش و رابطه ارگونومی در تغییر عملکرد تولید. تبریز: دانشگاه علوم و تحقیقات.
کشاورزی، ع، ح. (1374). تجزیه و تحلیل حوادث و عوامل فیزیکی محیط اجتماعی در کارخانجات روغن نباتی خوراکی ایران. تهران: دانشگاه تربیت مدرس.
محمدزاده، ع؛ و دیگری. (1375). رفتار سازمانی. تهران: دانشگاه علامه طباطبائی. چاپ اول.
مشبکی، ا. (1377). مدیریت رفتار سازمانی. تهران: ترمه. چاپ اول.
مورهد، گ. (1374). رفتار سازمانی. ترجمه: سید مهدی الوانی و دیگری. تهران: چاپ صهبا. چاپ اول.
مورهد، گ؛ و دیگری. (1377). رفتار سازمانی. ترجمه: سید مهدی الوانی و دیگری. تهران: انتشارات مروارید. چاپ اول.
میچل، ت. (1381). مدیریت در سازمان‌ها. ترجمه: محمدحسین نظری‌نژاد. مشهد: آستان قدس رضوی. چاپ اول.
نایلی، م، ع. (1373)، انگیزش در سازمان‌ها. اهواز: دانشگاه شهید چمران. چاپ اول.
هرسی پ؛ و دیگری. (1373)، مدیریت رفتار سازمانی. ترجمه: قاسم کبیری. تهران: جهاد دانشگاهی. چاپ چهارم.
هیرانو، ه. (1381). سامان‌دهی محیط اجتماعی بر اساس اصول 5s به روش کاربردی و گام به گام. ترجمه: منوچهر آل‌خورشید. تهران: انتشارات میقات نور.ص 96.
Alhassan, Kh., Chan, J. F. L. and Metcalfe, A. (2000). The role of total productive maintenance in business excellence. Total Quality Management. Vol .l.l, No 4-6, pp 522- 596.
Carannante, T., Haigh, R. H. and Morris, D. S. (1996). Implementing total productive maintenance, Total Quality Management. Vol.7, No. 6, pp: 609-622.
Frenkel, S. (1995). Industrilization and Labour Relations, Contemporary Research in Seven Countries. ILR Press, Ithaca.
Kazuo Tsuchiya. (1997). Super 5S for every one. Japan productivity center For Socio-Economic development, Tokyo.
Sriyan de. Silva. (1998). Hurnan Resources Development for Competiveness, a Priority For Employers.
