رابطه برخی عوامل اجتماعی مرتبط با میزان رضایت از کیفیت زندگی در مجتمع‌های مسکونی (مجتمع آفتاب و برج تابان شهرک ولیعصر تبریز)

الموضوعات :

سئودا یوسف‌زاد فرخی ¹ , میر سعید موسوی ²

1 - کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی شهری، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز- ایران.
2 - گروه معماری و شهرسازی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز- ایران ( نویسنده مسئول).

تاريخ الإرسال : 10 الخميس , محرم, 1440 تاريخ التأكيد : 02 الثلاثاء , جمادى الأولى, 1440 تاريخ الإصدار : 14 الثلاثاء , صفر, 1440

الکلمات المفتاحية: مسکن, تبریز, بلند مرتبه‌سازی, رضایت ازکیفیت زندگی,

ملخص المقالة :

بلند مرتبه‌سازی برای تأمین مسکن شهری، امری اجتناب ناپذیر است و علی‌رغم وجود دیدگاه‌های موافق و مخالف، هم چنان به عنوان یکی از روش‌های متداول تأمین مسکن شهری کاربرد دارد. در ایران نیز، مجتمع‌های مسکونی در اشکال مختلف، به عنوان راه حلی برای تأمین مسکن متداول است ولی بررسی میزان پاسخگویی این مجتمع ها برای تأمین کیفیت زندگی برای ساکنان چندان مورد توجه قرار نگرفته است. دراین مقاله، به روش توصیفی– تحلیلی به بررسی عوامل مرتبط با میزان رضایت از کیفیت زندگی در مجتمع‌های مسکونی پرداخته و با استفاده از ارزیابی کمی، نظرات ساکنین دو مجتمع مسکونی در تبریز بررسی شده است. نتایج بررسی نشان داد که میانگین رضایت پاسخگویان در حیطه خیلی زیاد و زیاد قرار دارد که به دلیل کیفیت مطلوب از نظر طراحی و ساخت، سطح بالایی از رضایت ساکنین فراهم شده است.

المصادر:

اوستروفسکی، واتسلاف. (1378). شهرسازی معاصر. ترجمه: لادن، اعتضادی. تهران: انتشارات مرکز نشر دانشگاهی. چاپ دوم.

بهزادفر، مصطفی؛ و  قاضی‌زاده، سیده ندا. (1390). حس رضایت از فضای باز مسکونی نمونه مورد مطالعه: مجتمع‌های مسکونی شهر تهران، نشریه هنرهای زیبا – معماری و شهرسازی. شماره 45، صص 24-15.

توسلی، محمود. (1365). اصول و روش‌های طراحی شهری و فضاهای مسکونی در ایران. (جلد اول)، مرکز مطالعات و تحقیقات معماری و شهرسازی ایران، وزارت مسکن و شهرسازی، تهران.

دلال‌پور محمدی، محمدرضا. (1375). برخی ملاحظات برنامه‌ریزی و طراحی در بافت فیزیکی مجتمع‌های مسکونی. مجموعه مقالات سومین سمینار توسعه مسکن در ایران، انتشارات سازمان ملی زمین و مسکن، چاپ اول.

زبردست، اسفندیار. (1384). مکان‌یابی مراکز امداد رسانی با استفاده از GIS و روش ارزیابی چند معیاری AHP، نشریه هنرهای زیبا. شماره 21، صص 17-5.

شوای، فرانسواز. (1384). شهرسازی، تخیلات و واقعیات. ترجمه: سیدمحسن، حبیبی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران، چاپ دوم.

عینی­فر، علیرضا. (1384). محدوده مجتمع‌های مسکونی و تدوام کالبدی شهری (مطالعه موردی تهران)، فصلنامه انبوه سازان مسکن. سازمان ملی زمین و مسکن، شماره 15، صص 35-28.

Galster, G., C. & Hesser, G., W. (1981). Residential Satisfaction Composition and Contextual Correlates, Environment and Behavior. 13 (6), P.p: 735-758.

Gifford, R. (1991). Welcome to the neighborhood. In R. Gifford (Ed.). Applied psychology: Variety and Opportonity. Boston: allyn and Bacon, P.p: 1-19.

Golabchi, M. (2001). Thec Principles of High-rise Buildigs Design, Honar-ha-ye Ziba. 9, P.p: 52-62.

Van Poll, R. (1997). The Perceived Quality of the Urban Residential Envirinment. A Multi Attribute Evaluation.

Ge. J & Hokao K. (2006). Research on Residential Lifestyles in JapaneseCities frome the viewpoints of Residential Preference, Residential Choice and Residential Satisfaction, Landscape Urban Plan. 78 (3), P.p: 165-178.

Lansing, J., B & R. W., Marans. (1969). Evaluation of Neighborhood, Jurnal of the American institute of Planners. 35, P.p: 195-199.

Varady, D., P & Carrozza, M., A. (2000). Toward a better way to measure customer satisfaction levels in public housing: A report from Cincinnati, Housing studies. 15 (6), P.p: 797-825.