رابطه برخی عوامل اجتماعی مرتبط با میزان رضایت از کیفیت زندگی در مجتمعهای مسکونی (مجتمع آفتاب و برج تابان شهرک ولیعصر تبریز)
محورهای موضوعی : جامعه شناسیسئودا یوسفزاد فرخی 1 , میر سعید موسوی 2
1 - کارشناسی ارشد برنامهریزی شهری، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز- ایران.
2 - گروه معماری و شهرسازی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز- ایران ( نویسنده مسئول).
کلید واژه: مسکن, تبریز, بلند مرتبهسازی, رضایت ازکیفیت زندگی,
چکیده مقاله :
بلند مرتبهسازی برای تأمین مسکن شهری، امری اجتناب ناپذیر است و علیرغم وجود دیدگاههای موافق و مخالف، هم چنان به عنوان یکی از روشهای متداول تأمین مسکن شهری کاربرد دارد. در ایران نیز، مجتمعهای مسکونی در اشکال مختلف، به عنوان راه حلی برای تأمین مسکن متداول است ولی بررسی میزان پاسخگویی این مجتمع ها برای تأمین کیفیت زندگی برای ساکنان چندان مورد توجه قرار نگرفته است. دراین مقاله، به روش توصیفی– تحلیلی به بررسی عوامل مرتبط با میزان رضایت از کیفیت زندگی در مجتمعهای مسکونی پرداخته و با استفاده از ارزیابی کمی، نظرات ساکنین دو مجتمع مسکونی در تبریز بررسی شده است. نتایج بررسی نشان داد که میانگین رضایت پاسخگویان در حیطه خیلی زیاد و زیاد قرار دارد که به دلیل کیفیت مطلوب از نظر طراحی و ساخت، سطح بالایی از رضایت ساکنین فراهم شده است.
High-rise construction for urban housing is inevitable, and in spite ofagreeing and opposing views, it continues to be used as one of the mostcommon methods of providing urban housing. In Iran, residentialcomplexes are also commonly used as a solution to housing, but the surveyof responsiveness rate of these complexes to ensure the quality of life forresidents has not been taken into consideration. In this article, bydescriptive-analytical method, factors related to the level of satisfactionwith quality of life in residential complexes have been investigated. Usingquantitative evaluation, the views of inhabitants of two residentialcomplexes in Tabriz have been investigated. The results of the surveyshowed that, the average satisfaction of the respondents is on high and veryhigh range and there is a high level of satisfaction due to the quality ofdesign and construction.
اوستروفسکی، واتسلاف. (1378). شهرسازی معاصر. ترجمه: لادن، اعتضادی. تهران: انتشارات مرکز نشر دانشگاهی. چاپ دوم.
بهزادفر، مصطفی؛ و قاضیزاده، سیده ندا. (1390). حس رضایت از فضای باز مسکونی نمونه مورد مطالعه: مجتمعهای مسکونی شهر تهران، نشریه هنرهای زیبا – معماری و شهرسازی. شماره 45، صص 24-15.
توسلی، محمود. (1365). اصول و روشهای طراحی شهری و فضاهای مسکونی در ایران. (جلد اول)، مرکز مطالعات و تحقیقات معماری و شهرسازی ایران، وزارت مسکن و شهرسازی، تهران.
دلالپور محمدی، محمدرضا. (1375). برخی ملاحظات برنامهریزی و طراحی در بافت فیزیکی مجتمعهای مسکونی. مجموعه مقالات سومین سمینار توسعه مسکن در ایران، انتشارات سازمان ملی زمین و مسکن، چاپ اول.
زبردست، اسفندیار. (1384). مکانیابی مراکز امداد رسانی با استفاده از GIS و روش ارزیابی چند معیاری AHP، نشریه هنرهای زیبا. شماره 21، صص 17-5.
شوای، فرانسواز. (1384). شهرسازی، تخیلات و واقعیات. ترجمه: سیدمحسن، حبیبی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران، چاپ دوم.
عینیفر، علیرضا. (1384). محدوده مجتمعهای مسکونی و تدوام کالبدی شهری (مطالعه موردی تهران)، فصلنامه انبوه سازان مسکن. سازمان ملی زمین و مسکن، شماره 15، صص 35-28.
Galster, G., C. & Hesser, G., W. (1981). Residential Satisfaction Composition and Contextual Correlates, Environment and Behavior. 13 (6), P.p: 735-758.
Gifford, R. (1991). Welcome to the neighborhood. In R. Gifford (Ed.). Applied psychology: Variety and Opportonity. Boston: allyn and Bacon, P.p: 1-19.
Golabchi, M. (2001). Thec Principles of High-rise Buildigs Design, Honar-ha-ye Ziba. 9, P.p: 52-62.
Van Poll, R. (1997). The Perceived Quality of the Urban Residential Envirinment. A Multi Attribute Evaluation.
Ge. J & Hokao K. (2006). Research on Residential Lifestyles in JapaneseCities frome the viewpoints of Residential Preference, Residential Choice and Residential Satisfaction, Landscape Urban Plan. 78 (3), P.p: 165-178.
Lansing, J., B & R. W., Marans. (1969). Evaluation of Neighborhood, Jurnal of the American institute of Planners. 35, P.p: 195-199.
Varady, D., P & Carrozza, M., A. (2000). Toward a better way to measure customer satisfaction levels in public housing: A report from Cincinnati, Housing studies. 15 (6), P.p: 797-825.
_||_