نمودهای پوپولیسم در ایران معاصر(بررسی عملکرد حزب توده و روش سیاسی مصدق در دهه بیست شمسی)
الموضوعات : فصلنامه مطالعات سیاسی
مهدی اخوان خداشهری
1
(دانشگاه آزاد تهران مرکز)
بابک نادرپور
2
(استادیار. دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی . واحد تهران مرکز)
سید عبدالامیر نبوی
3
(دانشگاه تهران)
الکلمات المفتاحية: ایران معاصر, روش سیاسی مصدق, عملکرد حزب توده, نمودهای پوپولیسم, سیستم نمایندگی,
ملخص المقالة :
از زمانیکه قدرت مردم در عرصه سیاست موضوعیت پیدا کرد، استفاده و بهره برداری از چنین قدرتی هم مورد توجه سیاستمداران و بازیگران سیاسی قرار گرفت و به تناسب چنین تحولی، اندیشمندان حوزه سیاست برای توسل به قدرت مردم سازوکارهای مختلفی اندیشیدند که از مقبولترین آنها سیستم نمایندگی است. از سوی دیگر، یکی از مهمترین آسیبها و چالشهایی که نظام سیاسی مبتنی بر نمایندگی تاکنون با آن دست به گریبان بوده، پوپولیسم می باشد. پوپولیسم به معنای توسل بیواسطه و بیقاعده به قدرت مردم، عارضهای است برای همه نظامهای سیاسی مبتنی بر نمایندگی که به شکل شدید یا ضعیف در آنها دیده میشود. در این مقاله تلاش شده است عملکرد حزب توده و روش سیاسی دکتر محمد مصدق در دهه بیست شمسی، از طریق روش کیفی و با بهرهگیری از نظریات یان ورنر مولر در خصوص پوپولیسم مورد بررسی قرارگیرد. نتایج به دست آمده بیانگر آن است که مجموعهای از ویژگیهای پوپولیستی مانند تودهگرایی، غیریت سازی و ایده‌های کلیگرایانه بر عملکرد حزب توده و همچنین مواردی از قبیل رفتارهای سیاسی نامتعارف و عامه پسند، بیقاعدگی سیاسی و سیاست خیابانی، بر روش سیاسی مصدق تاثیرگذار بوده است.
_||_
