بررسی مبانی آرای شاذ ومتفردات ابن ادریس حلی
الموضوعات :
مریم غفوری
1
(دانشجوی‌دکترای‌الهیات‌فقه‌ومبانی‌حقوق‌اسلامی،دانشگاه‌مازندران،بابلسر،ایران.)
محمد محسنی دهکلانی
2
(دانشیارگروه فقه ومبانی حقوق اسلامی،دانشگاه مازندران، مازندران،بابلسر ،ایران)
علی اکبر ایزدی فرد
3
(استاد گروه فقه ومبانی حقوق اسلامی،دانشگاه مازندران، مازندران،بابلسر ،ایران)
علی اکبر جهانی
4
(استادیار گروه فقه ومبانی حقوق اسلامی،دانشگاه مازندران، مازندران،بابلسر ،ایران)
الکلمات المفتاحية: آرای شاذ, خبر واحد, ابن ادریس, اختفای قرائن, احتیاط, متفردات,
ملخص المقالة :
ابن ادریس تنها فقیه قرن ششم بود که توانست با نقد آرای پیشینیان به ویژه نقد آرای شیخ طوسی راه عرضه افکار نو و تکامل فقه شیعه را هموار سازد ودر عرصه اجتهاد وفقاهت برای خود مبانی ای برگزید که به فقاهت او صبغه خاصی بخشید. کتاب السرائرالحاوی لتحریرالفتاوی، حاوی فتاوی و نظریات فقهی اوست که برخی از آنها خلاف مشهور بلکه برخی از آنها متفردات وی بوده است. از آنجایی که هدف از این تحقیق بررسی مبانی و چرایی متفرد و شاذ بودن آراء ابن ادریس است، نمونه هایی از این آراء مانند نماز در دو لباس مشتبه، اقرار مبهم، اجرای حد مساحقه و... مورد کنکاش قرار گرفته و با بهره گیری از روش توصیفی- تحلیلی، مبانی، مدارک و علت آنها مورد تبیین قرار می گیرد. اعتقاد به عدم حجیت خبر واحد از مهمترین مبانی ابن ادریس است که از یکسو به علت مبنای اصولی ایشان و از سویی به لحاظ بُعد زمانی قرائن موجب شده تا عمل قدما از مرآ و منظر وی مخفی مانده و درنتیجه عدم اطمینان وی به صدور برخی اخبار از معصومین شده، این خود موجبی برای عدم تمسک ایشان به بخش عظیمی از اخبار شده است و در نتیجه به متفرد و شاذ شدن آرای ایشان انجامید.
_||_
The Holy Quran
Najafi, M. (1418). Jawahar al-Kalam. (7th ed.). Beirut: Dar Al-Hayya Al-Arabi Heritage.
Abu Bakr, A. (1406 AH). Sunan al-Bayhaqi. Beirut: Dar Al-Kitab Al-Ilmiya Publishing House.
Abu Zakaria, M. (n.d.). Al-majmou'. Al-Irshad School.
Abudawood, S. (1412 AH). Sunan Abi Dawood. Beirot: Dar Aljeil.
Akhund Khorasani, M.K. (1409 AH). Kifaya al-osoul. Qom: no publication.
Alam al-Huda, M. (1415 AH). Intisar fi infiradat al-Isklamiya (1st ed.). Qom: Islamic Publications Office affiliated with Qom Teachers Association.
Alam al-Huda, M. (1988). Sharia under the principles of Sharia. Tehran: University of Tehran.
Ameli, M. (1427 AH). Zobdah al-fiqhiyah fi sharh al-rowdha al-bahiya (4th ed.). Qom: Dar al-Fiqh for printing and publishing.
Amirzadeh Jirkoli, M. & Fallah, A. (1399). A research on the periodography of the Imamiyah jurisprudence. Journal of Jurisprudence and Islamic Law Researches, 16 (59), 48-11.
Bahrani, Y. (n.d.). Lo'lo al-Bahrain (2nd ed.). Qom: Al-Bayt Institute.
Bayhaqi, A. (n.d.). Sunan al-Bayhaqi. Beirut: Dar al-Ma'rifah.
Blazeri, A. (n.d.). Ansab al-ashraf. Tehran: Al-Alami Institute for Publications.
Bukhari, M. (n.d.). Sahih Bukhari. Beirut: Dar Al-Hayya Al-Torath Al-Arabi
Darvish Torabi, M., & Klantari Darounkola, K. (1397). The Role of time and place on the evolution of ijtihad in criminal sentences of Islam. Journal of Jurisprudence and Islamic Law Research, 15(54), 61-60.
Haeri Yazdi, A. (1418 AH). .Dorar al-fawaid. Qom .: Islamic Publishing Institute.
Helli, H. (1412 AH). Mokhtalif al-Shiite. Qom: Center for Discussion and Islamic Studies. First Edition
Hor Ameli, M. (1409 AH). WasaIl al-Shiite (1st ed.).Qom: Al-Bayt Institute.
Hosseini Eshkevari, A. (n.d.). Tarajim al-rijal. Qom: Al-Bayt Institute.
Ibn Babawiyyah ( Sheikh Saduq), A. (1404). Al-Muqna'a. Tehran: Islamic Press.
Ibn Abi al-Hadid, A. (1338 AH). Sharh Nahj al-balagha. no place: Dar ihya al-Kotob al-Arabi.
Ibn Hamzah, M. (1408). Al-Wasila ila neil al-fadhila. Iran: Qom.
Ibn Idris, M. (1410 AH). Al-Sarair l-hawi li-tahrir al-Fatah. Qom: Islamic Publishing Institute.
Ibn Manzoor, M. (1417 AH). Lisan al-Arab. Beirut: Dar Al-Hayya Al-Tarath Al-Arabi.
Ibn Qodameh, A. (1403 AH). Al-Muqni and Al-Sharh Al-Kabir (2nd ed.). Beirut: Dar Al-Kitab Al-Arabi.
Ibn Qodameh, A. (1404 AH). Al-Muqni. Beirut: Dar al-Fikr.
Ibn Zohreh, H. (1418). Qaniya al-nuzu. Qom: Imam Sadiq (AS) Institute
Isfahani ( 2nd Majlisi), M. (1404 AH). Mirat al-oqul fi shrh Akhbar al-Rasoul (2nd ed.). Tehran: Islamic Library.
Kamal al-Din, M. (n.d.). Sharh fath al-ghdir. Beirut, Lebanon: Dar Al-Ihya Al-Tarath Al-Arabi
Khasibi, H. (1377). Al-hidaya al-kobra. Beirut: Al-Balagh Institute.
Khoei, A. (1368 AH). Misbah al-fiqaha. Qom: Wojdani Publishing.
Malik, Ibn Anas. (1324). Almodavan al-kobra. Beirut: Al-Saada Press
Modarres Tabrizi, M. (2013). Reihanah al-adab (3rd ed.). Tabriz: Khayyam Publications.
Mofid, M. (1413 AH). Al-tazkirah be osoul al-fiqh. no place: Al-Mu'tamir al-Alami al-le-alfiyyah al-Sheikh al-Mufid
Mofid, M. (1410 AH). Almoqnaa. Qom: Islamic Publishing Institute.
Mohaqiq Helli, J. (1985). Al-Mu'tabar fi sharh al-mukhtasar. Qom: Seyed Al-Shohada Institute.
Mousavi Khansari, M. (2011).Rowdhat al-janna fi ahwal al-olama wa al-sadat (1st ed.). Qom: Ismailis.
Qomi, A. (1363). Hedyah al-ahbab (2nd ed.). Tehran: Amirkabir Publications.
Qurtabi (Ibn Rushd Hafid), A. (1425 AH). Bedayah al--mujtahid wa nahayah al-muqtasad. Cairo: Dar Al-Hadith Publishing.
Sallar, H. (1400 AH). Al-Marasim. Iraq: Najaf Ashraf.
Sivasi, K. (n.d.). Fath al-qadir. Tehran: Dar al-Fikr Publications.
Tabarsi, F. (1384). Majma al-bayan fi tafsir al-Quran (8th ed.). Nasser Khosrow Publishing.
Tarhini Ameli, M. (1427 AH). Al-zobdah alfiqhia fi sharh al-rodhah al-bahiyah (4th ed.). Qom: Dar al-Fiqh for printing and publishing.
Tehrani, A. (1430 AH). Tabaqat alaam al-shia (1st ed.). Beirut: Dar Al-Ihya Al-Tarath Al-Arabi.
Tousi, M. (1387 AH). Al-mabsoot fi fiqh al-Imamiya. Tehran: al-Maktaba al-Mortazaviya.
Tousi, M. (1407 AH). Tahzib al-ahkam (4th ed.).Tehran: Islamic Bookstore.
Tousi, M. (n.d.). Al-nahayah fi mojarad al-fiqh (2nd ed.). Lebanon: Dar Al-Kitab Al-Arabi.
Trablesi (Ibn Braj), A. (1406 AH). Al-mohazzab. Qom: Islamic Publishing Institute, Library for the Communication of Teachers.
