ارزیابی عملکرد مدیریت شهری در پایداری شهری (مطالعه موردی: شهر ایذه)

الموضوعات :

احمد خادم الحسینی ¹ , انوشیروان بهرامی ²

1 - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد نجف‌آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
2 - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نجف‌آباد و شهردار سابق شهر ایذه و شهردار فعلی شهر نقنه، خوزستان، شهر ایذه

تاريخ الإرسال : 22 الأربعاء , رمضان, 1439 تاريخ التأكيد : 17 السبت , ذو القعدة, 1440 تاريخ الإصدار : 05 الثلاثاء , ذو الحجة, 1440

الکلمات المفتاحية: پایداری, شهرداری, مدیریت شهری, شهر ایذه,

ملخص المقالة :

ر این میان، نبود مدیریت یکپارچه شهری یکی از علت های اساسی تمامی مسائل و مشکلات می باشد. توسعه و گسترش شهر ایذه نیز که متاثر از رشد جمعیت و مهاجرت روستاییان حوزه نفوذ به این شهر است، شیوه مدیریت شهری در این شهر را دچار مشکلات فراوانی کرده است. در این راستا این پژوهش به ارزیابی عملکرد مدیریت شهری در پایداری شهری شهر ایذه پرداخته است. روش پژوهش به کارگرفته شده از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت، توصیفی-تحلیلی می‌باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل شهروندان و کارشناسان شهری (شوار و شهرداری) است که بر اساس آخرین سرشماری جمعیت این شهر برابر 122013 نفر است. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران برابر با 383 نفر می‌باشد. برای بررسی دیدگاه شهروندان پرسشنامه‌ای در قالب 5 شاخص از جمله: اجتماعی-فرهنگی، اقتصادی، کالبدی-فیزیکی، سیاسی و زیست محیطی طراحی گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل‌های آماری در فضای نرم افزار SPSS استفاده شده است. نتایج حاصل از پرسشنامه نشان داد که پایداری مدیریت شهری مربوط به هر شاخص، کمتر از ارزش میانگین می باشد و سطح معنی داری(sig) نیز تأیید کننده آن است. بنابراین براساس نظرات شهروندان پایداری شاخص های مدیریت شهری در وضعیت نامناسبی قرار دارد. تفاوت بدست آمده از میانگین شاخص ها گویای آن است که پایداری مدیریت شهری از سطح متوسط به پایین است و در وضعیت کنونی مدیریت شهری ایذه مطابق میل هیچکدام از دو گروه شهروندان و کارشناسان نیست.

المصادر:

منابع

1. احسانی فرد، علی اصغر، احسانی فرد، مهدی (1392)، ارزیابی مدل راهبردی سنجش، مدیریت و ارزیابی عملکرد موثر شهرداری‌ها با تلفیق دو مدل BSC و EFQM،؛ مورد پژوهی: مناطق 3 و 18 شهرداری تهران.

2. امانپور، سعید، حسینی شه­پریان، نبی الله، آتش افروز، نسرین، فرهنمد، قاسم (1394)، بررسی و تحلیل عملکرد شوراها در مدیریت شهری (موردی: شهر ایذه)، نشریه پژوهش و برنامه ریزی شهری، سال6، شماره22، صص110-95.

3. ایمانی جاجرمی، حسین (1386)، حکمرانی شهری، نگاهی نو به اداره امور شهرها، ماهنامه اطلاع رسانی آموزشی و پژوهشی شوراها، شماره یازدهم.

4. آخوندی، عباس (1386)، مساله حکمرانی و قانون جامع شهرسازی و معماری کشور، جستارهای شهرسازی، شماره 19و 20، تهران.

5. بیگلری، شادی (1389)، ارزیابی عملکرد مدیریت شهری در پایداری محله‌ای ناحیه 2 شهرداری منطقه 4 تهران، پایان نامه کارشناسی ارشد، استاد راهنما غلامرضا کاظمیان، دانشگاه تربیت مدرس.

6. بهرامی، انوشیروان (1395)، ارزیابی عملکرد مدیریت شهری در پایداری شهری (موردی: شهر ایذه)، پایان نامه کارشناسی ارشد رشته جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف‌آباد اصفهان، استاد راهنما: دکتر احمد خادم الحسینی

7. پاپلی یزدی، محمد حسین و رجبی سناجردی، حسین (1382)،  نظریات شهر و پیرامون، انتشارات سمت، تهران.

8. تقوایی، مسعود، محمدی، اکبر (1388)،  مقدمه ای بر برنامه ریزی و مدیریت گردشگری شهری، اصفهان، انتشارات پیام علوی.

9. حسینی، هادی، قدرتی، حسین، میره، محمد و یعقوب زنگنه (1392)، پایداری شهری بر بنیان توسعه مشارکت شهروندی (مطالعه موردی: شهر سبزوار)، جغرافیا و پایداری محیط، شماره 6.

10. حیدری، محمدرضا (1392)، سنجش عملکرد مدیریت شهری با تاکید بر شاخص‌های حکمروایی خوب شهری (نمونه موردی: شهر یزد)، استاد راهنما: محمدرضا رضایی، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه یزد.

11. ربیعی فر، ولی اله، حقیقت نایینی، غلامرضا، توسلیان، رحیم و سجاد صنعتی منفرد (1393)،  سنجش و تحلیل پایداری شهری با استفاده از مدل تلفیقی VIKOR و AHP (مطالعه موردی: شهرهای استان زنجان)، مدیریت شهری، شماره 34.

12. زیاری، کرامت الله،(1381)، برنامه‌ریزی کاربری اراضی شهری، انتشارات دانشگاه یزد، چاپ اول.

13. سرایی، محمد حسین، علیان، مهدی (1394)، سنجش و ارزیابی میزان پایدرای محله‌ای در بافت تاریخی شهر یزد، برنامه‌ریزی و آمایش فضا، دوره نوزدهم، شماره 1.

14. فرهودی، رحمت‌اله، رهنمایی، محمدتقی و ایرج تیموری (1390)، سنجش توسعه پایدار محله‌های شهری با استفاده از منطق فازی و سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعه موردی: منطقه 17 شهرداری تهران)، پژوهش‌های جغرافیای انسانی، شماره 77.

15. فیروزبخت، علی و ولی اله ربیعی فر (1391)، راهبردهای ساختاری نهادی-مدیریتی شهر با رویکرد توسعه پایدار شهری؛ مطالعه موردی: شهر کرج، مدیریت شهری، شماره 29.

16. کیانی، غلامرضا، غفاریان، وفا (1379)، استراتژی اثربخش، مجله تدبیر، شماره 10.

17. لطفی، حیدر، عدالتخواه، فرداد، میرزایی، مینو و وزیر پور، شب بو (1388)، مدیریت شهری و جایگاه آن در ارتقاء حقوق شهروندان، فصلنامه علمی پژوهشی جغرافیای انسانی، سال دوم، شماره اول.

18. مشهدی‌زاده دهاقانی، ناصر (1385)، تحلیلی از ویژگی‌های برنامه‌ریزی شهری در ایران، انتشارات دانشگاه علم و صنعت، چاپ ششم، تهران.

19. هاشمی، سید مناف، رفیعیان، مجتبی و حسین پور، سید علی (1390)، سیاست‌های مدیریت شهری در کشورهای مختلف (رویکرد راهبردی- فراتحلیلی- یکپارچگی شهری)، نشر طحان، چاپ اول.

20. Childers, D. L., Pickett, S.T., Grove, J.M., Ogden, L., & Whitmer, A. (2014). Advancing urban sustainability theory and action: Challenges and opportunities. Landscape and urban planning, 125, 320-328.

21. Mesjasz-Lech, A. (2014). The use of IT systems supporting the realization of business processes in enterprises and supply chains in Poland. Polish Journal of Management Studies, 10(2), 94-103.

22. Van Dijk, M.P. (2006). Managing Cities in Developing Countries ,publish in chinese by renmin university press,212 p.

23. Woolthuis, R. K., Hooimeijer, F., Bossink, B., Mulder, G., & Brouwer, J. (2013). Institutional entrepreneurship in sustainable urban development: Dutch successes as inspiration for transformation. Journal of Cleaner Production, 50, 91-100.