تأثیر کیفیت خدمات پلیس بر تصویر مقصد و قصد بازدید دوباره گردشگران (مطالعه موردی : شهر تبریز)
الموضوعات :
جعفر بهاری
1
(دانشجوی دکتری مدیریت گردشگری،دانشگاه علم و فرهنگ،تهرانفایران)
شهلا بهاری
2
(گروه مدیریت، دانشگاه پیام نور، صندوق پستی 3697-19395، تهران، ایران)
حامد بهاری
3
(گروه شیمی، دانشگاه پیام نور، صندوق پستی 3697-19395، تهران، ایران)
الکلمات المفتاحية: کیفیت خدمات, تبریز, تصویر مقصد, قصد بازدید دوباره, خدمات پلیس, اسمارت پی ال اس,
ملخص المقالة :
از جمله بخش هایی که طی سال های اخیر از رشد قابل توجهی در اقتصاد جهانی برخوردار بوده اند و پیش بینی می شود در دو دهه آینده به سودآورترین و اثرگذارترین بخش اقتصادی تبدیل شود، صنعت گردشگری است. بهره گیری از این بخش برای دستیابی به توسعه پایدار در هر منطقه، نیازمند طرح و برنامه عملیاتی و اجرایی متکی بر شناخت توان های نهفته گردشگری از یک سو و ویژگی های گردشگران بهره گیرنده از این امکانات از سوی دیگر است. تحقیق حاضر با هدف تأثیر کیفیت خدمات پلیس بر تصویر مقصد و قصد بازدید دوباره گردشگران در شهر تبریز در تابستان ۱۳۹۵ صورت پذیرفته است. تحقیق حاضر، از نظر هدف، کاربردی و براساس روش گردآوری داده ها، توصیفی و از نوع پیمایشی است. همچنین از روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار اسمارت پی ال اس به منظور تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است. داده های مورد نیاز برای این تحقیق با روش نمونه گیری تصادفی ساده از گردشگران داخلی در شهر تبریز و با ابزار پرسشنامه جمع آوری شده است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که کیفیت خدمات پلیس بر تصویر مقصد و قصد بازدید دوباره گردشگران تأثیر مستقیم و معناداری دارد؛ و همچنین تأثیر تصویر مقصد بر قصد بازدید دوباره گردشگران مستقیم و معنادار است. کیفیت خدمات پلیس از طریق نقش واسط تصویر مقصد بر قصد بازدید دوباره گردشگران تأثیر غیرمستقیم و معناداری دارد.
1. عباسی، عباس، رستم پور شهیدی، نیایش، بازیار حمزه خوانی، اسماعیل (1395)، شکل گیری وفاداری به مقصد با تجربه مقصد، تصویر مقصد و رضایت از مقصد، نشریه علمی پژوهشی کاوش‌های مدیریت بازرگانی، سال نهم، شماره هفدهم، صص 175- 196.
2. نعمت الهی، مجید، امین بیدختی، علی اکبر، بلوچی، حسین، حسین زاده، مهدی (1395)، تأثیر کیفیت خدمات پلیس بر قصد بازدید دوباره گردشگران با میانجی گری تصویر مقصد و احساس امنیت در شهر شیراز، پژوهش نامه نظم و امنیت انتظامی، سال دهم، شماره اول ،صص 1- 28.
3. موحد، علی(1381)، بررسی و تحلیل الگوی فضایی توریسم شهری؛ مطالعه ی موردی: شهر اصفهان، رساله دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری به راهنمایی حسین شکوهی،دانشکده ی علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس.
4. ایمانی خوشخو، محمد حسین و ایوبی یزدی، حمید، (1389)." عوامل موثر بر ارزش ویژه برند در مقصد گردشگری شهر یزد ". فصلنامه علمی- پژوهشی مطالعات مدیریت گردشگری، شماره 13، صص 113-137.
5. رحیم نیا، فریبرز، هرندی،عطااله، فاطمی، زهرا(1391)، تأثیر کیفیت رابطه با مشتری بر کیفیت ادراک شده و وفاداری مشتریان مورد مطالعه: هتل‌های پنج ستاره کلان شهر مشهد، فصلنامه علمی- پژوهشی پژوهش های مدیریت عمومی،5(7)، صص83-101.
6. رحیم نیا، فریبرز، زیبایی، عاطفه (1393)، ارائه مدلی به منظور بررسی تاثیر تبلیغات بر وفاداری مشتریان به برند بانک‌ها با در نظر گرفتن نقش میانجی تصویر برند و کیفیت ادراک شده برند، سومین همایش علوم مدیریت نوین، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علی آباد کتول.
7. سقایی مهدی، علیزاده، سیددانا(1392)، امکان سنجی محصول گردشگری روستایی در شهرستان پاوه، فصلنامه فضای جغرافیایی، دوره 13، شماره 41، صص1- 20.
8. کاظمی، مصطفی، پور، سمیرا، سعادت یار، فهیمه سادات، بیطرف، فاطمه (1391)، تأثیر تصویر ذهنی گردشگران بر ارزش ادراک شده از شهرهای ساحلی دریای خزر با تاکید بر نقش واسط کیفیت عوامل ادراک شده، مجله پژوهش و برنامه ریزی شهری، سال دوم، شماره ششم، صص 19- 34.
9. پوراحمد، احمد، حسینی، علی، اروجی، حسن، علیزاده، محمد (1392)، الویت سنجش راهبردهای توسعه گردشگری فرهنگی در منطقه الموت قزوین، پژوهش‌های جغرافیای انسانی، دوره 45، شماره سوم، صص 1- 17.
10. حیدری چیانه (1383)، ارزیابی صنعت توریسم در ایران، پایان نامة دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز.
11. دخیلی کهنمویی، جواد (1383)، بررسی راهکارهای توسعه صنعت توریسم در آذربایجان شرقی، پایان نامه کارشناسی ارشد، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز.
12. همتی، رضا، زهرانی، داود(1393)، بررسی عوامل موثر بر رضایتمندی و وفاداری گردشگران خارجی به اصفهان به مثابه برند گردشگری، فصلنامه علمی- پژوهشی برنامه‌ریزی و توسعه گردشگری، 3(10)، صص182-204.
13. محلاتی، صلاح الدین (1380)، درآمدی بر جهانگردی، انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.
14. سکاران، اوما. (1388). روشهای تحقیق درمدیریت. ترجمه محمد صائبی و محمود شیرازی،تهران، مؤسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت وبرنامه ریزی، چاپ ششم.
15. کروبی، مهدی(1390)، رسانه‌های ارتباط جمعی و انتخاب مقصد گردشگری، فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات مدیریت گردشگری، دوره 7، شماره 20، صص 111- 136.
16. غفاری، محمد، رنجبریان، بهرام، فتحی، سعید (1393)، ارائة مدلی جهت تبیین ارزش ویژة برند مقاصد گردشگری (مطالعة موردی: شهر اصفهان)، فصلنامه علمی پژوهشی مدیریت بازرگانی، دوره 6، شماره 4، صص 845- 866 .
17. غفاری، محمد، رضایی دولت آبادی، حسین، دهقانی اناری، فرشید (1393)، تحلیل عوامل مؤثر بر وفاداری گردشگران به مقاصد گردشگری (مورد مطالعه: گردشگران خارجی سفرکرده به شهر اصفهان)، فصلنامه علمی پژوهشی مدیریت فرهنگ سازمانی، دوره 12، شماره 3، صص 551- 568.
18. زنگنه، یعقوب و شمس الله زاده، یاسر (1391)، بررسی و تحلیل نقش تصویر مقصد در توسعه صنعت گردشگری(مطالعه موردی: کلان شهر تبریز)، نشریه علمی پژوهشی جغرافیا و برنامه ریزی، دوره 16، شماره 41، صص 153- 168.
19. فنی، زهره، برغمدی، مجتبی، اسکندر پور، مجید، سلیمانی، منصور (1391)، سنجش میزان رضایتمندی گردشگران شهر گرگان، فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات مدیریت گردشگری، دوره 7، شماره 20، صص 31- 48.
20. طباطبایی نسب، سید محمد، ضرابخانه، فرزانه (1393)، تبیین مدل ارزش ویژه برند مقصد در صنعت گردشگری(مطالعه موردی: شهر اصفهان)، فصلنامه مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه ای، سال ششم، شماره بیست و چهارم، صص 193- 216.
21. Aaker, D. (1991). "Managing Brand Equity: Capitalizing on the Value of a Brand Name". New York: The Free Press.
22. Baloglue, S. and Erickson, R. E. (1998). Destination loyalty and switching behavior of travelers: a Markov analysis, Tourism Analysis, 2: 119 - 127.
23. Cai, L. A. (2002), “Cooperative Branding for Rural Destination”, Annals of Tourism Research, 29 (3), 720–742.
24. Christina, G. and Hailin, Q. (2008). Examining the structural relationships of destination image, tourist satisfaction and destination loyalty, Tourism Management, No. 29: 624-639.
25. Chen, C. and Tsai, D.C. (2007). How destination image and evaluative factors affect behavioral intentions, Tourism Management, 28(4): 1115-1122.
26. Deng, Z., Lu, Y., Wei, K. K., & Zhang, J. (2010). Understanding customer satisfaction and loyalty: An empirical study of mobile instant messages in China. International Journal of Information Management, 30(4), 289-300.
27. Darnell, A.C. and Johnson, P.S. (2001). Repeat visits to attractions: A preliminary economic analysis, Tourism Management, 22: 119–126.
28. Etchner, C.M. and Ritchie, J.R.B. (1993), “The measurement of destination image: an empirical assessment”, Journal of Travel Research, Vol. 31, Spring, pp. 3-13.
29. Fornell, C. and Cha, J. (1994). Partial least squares, in Bagozzi, R.P. (Ed.), Advanced Methods.
30. Ferns .B. H and Walls. A. (2012). Enduring travel involvement, Destination brand equity and Traveler’s visit intentions: A structural model analysis. Journal of Destinatin Marketing and Management. Vol. 1. PP. 27-35.
31. Feng, R., & Jang, S. (2004). Temporal destination loyalty: a structural initiation. Advances in Hospitality and Tourism Research, 9: 207-221.
32. Gyte, D. M. and Phelps, A. (1989). Patterns of destination repeat business: British tourists in Mallorca, Spain, Journal of Travel Research, 28(1): 24 - 28.
33. Guillaume, Bodet. (2008). “Customer satisfaction and loyalty in service: Two concepts, four constructs, several relationships”. Journal of retailing and consumer services.
34. Heidarzadeh, H.K. and Saeedi, H. (2011). A Model of Destination Branding For Isfahan City: Integrating the Concepts of the Branding and Destination Image, Interdisciplinary Journal of Research in Business, 1(4):12-28.
35. Hsu, C. and Liping, A.C. (2009). Brand Knowledge, Trust and Loyalty – A Conceptual Model of Destination Branding, International CHRIE Conference RefereedTrack, [online], http://scholarworks. umass.edu.
36. Konecnik, M. & Gartner, W. C. (2007). “Customer-based brand equity for a destination”, Annals of Tourism Research, 34 (2), pp. 400-421.
37. Kandampully, J., and Suhartanto, D. (2000). Customer loyalty in the hotel industry:The role of customer satisfaction and image. International Journal of ContemporaryHospitality Management, Vol. 12, No. 6, pp. 87-110.
38. Michell, P., King, J. & Reast, J. (2001). Brand values related to industrial products, Journal of Industrial Marketing Management, 30(5): 415–425.
39. Parasuraman, A., zeithaml, V. A., & Berry, L. (1990). Delivering quality service balancing customer perceptions and expectation. New York: McMillan.
40. Sun, Lucia (Bongran)., &. Ghiselli,. Richard F.(2010).Developing a Conceptual Model of Brand Equity in the Hotel Industry Based on Aaker’s Perspective, Journal of Quality Assurance in Hospitality& Tourism, 11,147–161.
41. Sun, B.Jin. (2004,Desember). Brand Equity, Perceived Value and Revisit Intention in the US mid –Priced Hotel Segment. In partial fulfillment of the requirements for The Degree of Master of. Oklahoma State University.
42. Sharpley, J. and Richard (1977), "Rural Tourism: and Introduction", PN.4.
43. Williams, C. & Buswell, J. (2003). Service quality in leisure and tourism. CABI. It’s online at: http://dx.doi.org/10.1079/9780851995410.0000.
44. Yu-Wei, Chang. Yu-Hern, Chang. (2010).” Does service recovery affect satisfaction and customer loyalty? An empirical study of airline services”. Journal of air transport management. Vol 16, pp 340- 342.
45. Zhang. H and Xiaoxiao .F. Cai. L.A and Lu. L. (2014). Destination Image and Tourist Loyalty: A Meta- Analysis. Journal of Tourism Management. Vol. 40. PP. 213-223.
46. Zeithaml, V. A. (1988), “Consumer Perception of Price, Quality and Value: A Means-End Model and Syntheses of Evidence”, Journal of Marketing ,52 (3), 2–22.
_||_