رابطه رهبری اخلاقی و رفتار سبز با نقش میانجی مدیریت منابع انسانی سبز و نقش تعدیلگر دانش زیست‌محیطی
الموضوعات :
حسین رجب دری
1
(دکتری حسابداری، معاونت توسعه مدیریت و منابع، دانشگاه علوم پزشکی فسا، فسا، ایران)
ساره رفعت مقام
2
(دانش‌آموخته دکترای حرفه‌ای پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد، یزد، ایران)
الکلمات المفتاحية: رهبری اخلاقی, مدیریت منابع انسانی سبز, کادر درمان, رفتار سبز, دانش محیطی,
ملخص المقالة :
هدف پژوهش حاضر، رابطه رهبری اخلاقی و رفتار سبز با نقش میانجی مدیریت منابع انسانی سبز و نقش تعدیلگر دانش زیست‌محیطی است. این پژوهش کاربردی و از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آن را کارکنان بیمارستان حضرت ولی‌عصر (عج) شهرستان فسا در زمستان 1401 تشکیل می‌دهد. نمونه برگزیده نیز شامل 245 نفر است که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده و جدول دمورگان انتخاب‌شده‌اند. همچنین، برای بررسی متغیرهای پژوهش از پرسشنامه استاندارد استفاده شد. برای تحلیل یافته‌ها نیز در قالب 5 فرضیه اصلی از روش معادلات ساختاری در نرم‌افزار Smart PLS، استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که بین رهبری اخلاقی و رفتار سبز کارکنان و مدیریت منابع انسانی سبز و رفتار سبز کارکنان، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، بین مدیریت منابع انسانی سبز و رفتار سبز کارکنان نیز رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد. سایر یافته‌ها نشان داد که مدیریت منابع انسانی سبز، نقش میانجی در رابطه بین رهبری اخلاقی و رفتار سبز کارکنان دارد. افزون بر آن، دانش زیست‌محیطی، رابطه بین مدیریت منابع انسانی سبز و رفتار سبز کارکنان را به‌صورت مثبت تعدیل می‌کند. بر اساس یافته‌های پژوهش می‌توان به اهمیت توجه به توسعه پایدار و مدیریت منابع انسانی سبز پی برد. همچنین، عواملی مانند رهبری اخلاقی نیز در سازمان‌ها بیش‌ازپیش باید موردتوجه قرار گیرد. از سوی دیگر با عنایت به نقش برجسته محیط بیمارستان‌ها در احتمال صدمه زدن به محیط‌زیست، این مسئله نیازمند دقت نظر از سوی مدیران و برنامه‌ریزان است.
