مقدمه و هدف پژوهش: آدمی، موجودی اجتماعی است و نیازمند روابط اجتماعی است. فضاهای عمومی شهری برای توسعه ارتباطات اجتماعی کاربرد دارد. یکی از این فضاهای عمومی، میدان است که در آن زندگی جمعی، شکل می گیرد که در این تحقیق میدان بهارستان در نظر گرفته شده است. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر عوامل کالبدی بر زندگی جمعی در میدان بهارستان (به عنوان یک فضای عمومی) است. روش پژوهش: روش تحقیق، از نظر شیوه گردآوری اطلاعات؛ توصیفی تحلیلی و از نظر هدف کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش شامل: معماران (دانشجویان معماری) در دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز بود. یافته‌ها: حجم نمونه با توجه به نمونه های در دسترس، 170 نفر برآورد شد و برای انتخاب نمونه از روش همه شماری استفاده شد. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه با طیف لیکرت 5 تایی بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتیجه گیری: با تحقیقات انجام شده، مشخص شد که رابطه معناداری بین انعطاف پذیری، امکانات، تنوع کاربری و زندگی جمعی در میدان بهارستان وجود ندارد ولی متغیر تجمع پذیری و تعیین فضایی تاثیر مثبت بر متغیر زندگی جمعی در میدان بهارستان می گذارد. تفاصيل المقالة