This research has been conducted mainly to examine the role of social networks in promoting urban culture in Karaj citizens in 2018. The research intends to investigate the role of attendance in social networks and the type of using it to promote urban culture and social networks' role in the legalism, responsibility, participation, and universality that are the components of urban culture. This research's statistical population covers the citizens of Karaj (youth and middle-aged people, including people aged 15 to 64). The questionnaire and an interview were used as the research method and technique. The sampling method is multi-stage cluster sampling. The results indicate the research hypotheses that there is a significant relationship between using and attendance in social networks in promoting urban culture. There is also a significant relationship between using social networks and legalism, responsibility, participation, and citizens' universality. It means urban culture can be promoted using social networks and encouraging citizens to join the channels and pages of urban institutions through incentives and training instruments, provided that the citizen's interests be respected more in these issues. On the other hand, the achieved results explain that currently, the content of social networks of urban institutions infrequently examines the issue of urban culture. Hence, urban institutions should examine the category of urban culture to train urban culture through social networks. Interviewed experts and specialists also have expressed that it is possible to increase the membership of individuals in the channels and social network pages related to the institutions using proper incentive instruments, to be effective in training citizens to promote effective urban culture by providing beneficial, targeted, and needed content. تفاصيل المقالة

پژوهش بر آن است تا نقش میزان حضور در شبکه های اجتماعی و نوع استفاده از آن بر ترویج فرهنگ شهری و نقش شبکه های اجتماعی بر قانون گرایی، مسئولیت پذیری، مشارکت جویی و عام گرایی که از شاخصه های فرهنگ شهری می باشد را بررسی نماید . جامعه آماری این تحقیق شهروندان شهر کرج می باشند روش تحقیق و تکنیک مورد استفاده، پرسشنامه و مصاحبه است . روش نمونه گیری نیز ، نمونه گیری خوشه ایی چند مرحله ایی می باشد . نتایج گویای آن است که فرضیه های تحقیق تایید می گردند . یعنی با استفاده از شبکه های اجتماعی و از طریق ترغیب شهروندان به عضویت در کانال ها و صفحات نهادهای شهری با ابزارهای تشویقی و آموزش، می توان فرهنگ شهری را ترویج نمود منوط به اینکه در این مقوله منافع شهروندان بیشتر مد نظر قرار گیرد .از سوی دیگر نتایج بدست آمده گویای آن است که در حال حاضر محتوای شبکه های اجتماعی نهادهای شهری به ندرت به موضوع فرهنگ شهری می پردازند. لذا جهت آموزش فرهنگ شهری از طریق شبکه های اجتماعی نهادهای شهری می بایست بیشتر به مقوله فرهنگ شهری بپردازند. متخصصین و خبرگان مصاحبه شونده نیز ابراز داشته اند که با ابزارهای تشویقی مناسب می توان عضویت افراد را در کانال ها و صفحات شبکه های اجتماعی نهادها بیشتر نمود سپس با ارائه محتوای مفید، هدفمند و مورد نیاز شهروندان در آموزش ایشان برای ترویج فرهنگ شهری موثر واقع شد. تفاصيل المقالة

هدف اصلی پژوهش بررسی نقش شبکه های اجتماعی در ترویج فرهنگ شهری ، شهروندان شهرکرج در سال 1397می باشد. پژوهش بر آن است تا نقش میزان حضور در شبکه های اجتماعی و نوع استفاده از آن بر ترویج فرهنگ شهری و نقش شبکه های اجتماعی بر قانون گرایی، مسئولیت پذیری، مشارکت جویی و عام گرایی که از شاخصه های فرهنگ شهری می باشد را بررسی نماید . جامعه آماری این تحقیق شهروندان شهر کرج (جوانان و میانسالان، شامل افرادی که از 15 الی 64 سن دارند) می باشند روش تحقیق و تکنیک مورد استفاده، پرسشنامه و مصاحبه است . روش نمونه گیری نیز ، نمونه گیری خوشه ایی چند مرحله ایی می باشد . نتایج گویای آن است که فرضیه های تحقیق یعنی بین استفاده و میزان حضور در شبکه های اجتماعی در ترویج فرهنگ شهری رابطه معنای داری وجود دارد.همچنین بین استفاده از شبکه های اجتماعی و قانون پذیری ، مسئولیت پذیری ، مشارکت جویی و عام گرایی شهروندان رابطه ی معنی داری وجود دارد. یعنی با استفاده از شبکه های اجتماعی و از طریق ترغیب شهروندان به عضویت در کانال ها و صفحات نهادهای شهری با ابزارهای تشویقی و آموزش، می توان فرهنگ شهری را ترویج نمود منوط به اینکه در این مباحث منافع شهروندان بیشتر مد نظر قرار گیرد .از سوی دیگر نتایج بدست آمده گویای آن است که در حال حاضر محتوای شبکه های اجتماعی نهادهای شهری به ندرت به موضوع فرهنگ شهری می پردازند. لذا جهت آموزش فرهنگ شهری از طریق شبکه های اجتماعی نهادهای شهری می بایست بیشتر به مقوله فرهنگ شهری بپردازند. متخصصین و خبرگان مصاحبه شونده نیز ابراز داشته اند که با ابزارهای تشویقی مناسب می توان عضویت افراد را در کانال ها و صفحات شبکه های اجتماعی نهادها بیشتر نمود سپس با ارائه محتوای مفید، هدفمند و مورد نیاز شهروندان در آموزش ایشان برای ترویج فرهنگ شهری موثر واقع شد. تفاصيل المقالة

هدف: پاندمی کرونا باعث تغییرات زیادی در زندگی اجتماعی و خانوادگی شد که این موضوع بر روی شرح وظایف نقش‌های مادران شاغل تاثیر گذاشت. این مطالعه با هدف شناخت تجربه زیسته مادران شاغل و تمرکز بر تغییرات و تعارض نقش‌های خانوادگی و کاری مادران قبل از پاندمی و حین آن انجام شده است‌.
روش­: روش پژوهش کیفی و از نوع پدیدار شناختی بوده و جامعه مورد مطالعه مادران شاغل در وزارت علوم (که قبل و حین بروز بیماری کرونا نقش مادری را تجربه کرده‌اند) می‌باشند که به روش نمونه گیری ترکیبی غیر تصادفی هدفمند و گلوله برفی تا رسیدن به اشباع نظری 15 نفر از مادران شاغل مورد پرسش قرار گرفته‌اند. ابزار پژوهش مصاحبه حضوری نیمه ساختار یافته است که بر اساس سوالات تحقیق کلیه مصاحبه‌ها کدگذاری شده مقوله بندی و سپس دسته بندی شده و نتیجه گیری شده است‌.
یافته­ها: نتایج مطالعه نشان می‌دهد که در دوران پاندمی کرونا در نقش مادری و شغلی زنان تغییراتی رخ داده که گاها به تعارض و فشار نقش انجامیده است.کم رنگ شدن نقش مدارس، مهدکودک‌ها و مراکز گذران اوقات فراغت، امکان دورکاری و کاهش ساعات کار،کم شدن حمایت خانواده و کاهش ارتباطات اجتماعی به دلیل شیوع بیماری در این زمینه تاثیرگذار بوده است و حضور بیشتر مادر و گاها پدر به انجام کار مشارکتی بیشتر و شیوه ساماندهی جدیدی از زندگی خانوادگی و شغلی انجامیده که مراقبت ، آموزش و سرگرم کردن فرزندان از مهم ترین وظایف آن بوده است.
نتیجه‌گیری: حمایت‌های سازمانی و شغلی به همراه حمایت‌های خانوادگی در روال عادی زندگی و شرایط خاص می‌تواند سبب آرامش بیشتر مادران، شادابی و سلامت خانواده و کارایی شغلی شود. نادیده گرفتن، تحقیر و کم ارزش دانستن انتظارات نقش‌های مادران شاغل ضمن ایجاد فشار و تعارض بر آنها در ادامه به طور مستقیم و غیرمستقیم بر خانواده و بهره­وری کاری تاثیرگذار است. تفاصيل المقالة