با ظهور فناوری اطلاعات و ارتباطات و رشد سریع آن در جامعه، ضرورت آموزش آن بخصوص در سازمان‌های دولتی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. هدف اصلی این پژوهش بررسی نقش آموزش فناوری اطلاعات بر توسعه منابع انسانی در سازمان‌های دولتی است. این تحقیق از نوع همبستگی است و بصورت توصیفی- پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری آن کارکنان سازمان‌های دولتی استان بوشهر می‌باشد که با استفاده از روش خوشه‌بندی و طی دو مرحله تعداد 150 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. شیوه گردآوری داده‌ها نیز، پرسشنامه بود که ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه آموزش فناوری اطلاعات 4/92 درصد و برای پرسشنامه توسعه منابع انسانی 7/89 درصد بدست آمد. تجزیه و تحلیل داده‌ها، با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی و بوسیله نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین مؤلفه‌های آموزش فناوری اطلاعات و توسعه منابع انسانی (به غیر از منظر دانش) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، مشخص شد که بین دیدگاه کارکنان در خصوص تأثیر آموزش فناوری اطلاعات و توسعه منابع انسانی به تفکیک سابقه کاری افراد (به غیر از دانش شغلی) و به تفکیک سطح تحصیلات (به غیر از نگرش شغلی و رفتار شغلی) تفاوت معنادار وجود دارد. تفاصيل المقالة

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین راهبرد مدیریت استعداد، رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارکنان است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها از نوع پیمایشی بوده و مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش، کارکنان دانشی پژوهشگاه صنعت نفت با حدود 700 نفر می باشد و حجم نمونه 202 نفر بوده است. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه راهبرد مدیریت استعداد محقق ساخته، ضایت شغلی مینه سوتا و تعهد سازمانی آلن و مایر در مقیاس پنج درجه ای لیکرت بوده است. روایی هر سه پرسشنامه از نظر صوری، محتوایی و سازه مورد بررسی قرار گرفته و پایایی آنها نیز با اجرای آزمایشی و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ، به ترتیب برابر با 88/0، 84/0 و 96/0 بدست آمده است. داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزارهای آماری SPSS و LISREL مورد تحلیل قرار گرفته اند. نتایج پژوهش نشان داد که رابطه علی قوی بین راهبرد مدیریت استعداد و رضایت شغلی و نیز میان راهبرد مدیریت استعداد و تعهد سازمانی وجود دارد. همچنین، یافته های تحقیق نشان داد که رابطه بین رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارکنان معنادار نمی باشد. تفاصيل المقالة

هدف از انجام این پژوهش شناسایی و تبیین عوامل تأثیرگذار بر توسعه منابع انسانی و در نهایت ارائه الگویی در پژوهشگاه صنعت نفت با استفاده از تکنیک دیمتل فازی است. بدین‌منظور، با استفاده از نظر 13 متخصص و مرور پیشینة نظری ابتدا 24 عامل موثر بر توسعه منابع انسانی در پژوهشگاه صنعت نفت شناسایی شدند؛ سپس از بین این عوامل، هفت عامل که تکرار بیشتری داشتند، انتخاب شدند. این پژوهش به لحاظ شیوه انجام کمّی؛ از نظر جهت گیری، کاربردی و از حیث استراتژی، پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش حاضر خبرگان مرتبط با موضوع در پژوهشگاه صنعت نفت بوده و به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شده‌اند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش نامه محقق ساخته بود. روایی پرسش نامه به‌صورت محتوایی به‌وسیله خبرگان سازمان و استادان دانشگاهی تأیید شده و برای تعیین پایایی ابزار از شیوه ثبات و ضریب همبستگی درونی استفاده شد که مقدار آن 87/0 است و نشان‌دهنده پایایی خوبی می‌باشد. نتایج پژوهش نشان داد، از بین عوامل مؤثر شناسایی شده در مدل توسعه منابع انسانی؛ آموزش و ساختار سازمانی جزء موانع و مشکلات موجود در مسیر توسعه منابع انسانی قرار دارند. عوامل سبک رهبری، فرهنگ سازمانی، راهبرد و مدیریت دانش به عنوان راه حل مؤثر رفع مشکلات و موانع توسعه منابع انسانی می باشند. همچنین، نتایج پژوهش نشان داد که متغیر فناوری یک متغیر مستقل در مسیر توسعه منابع انسانی پژوهشگاه صنعت نفت می باشد. تفاصيل المقالة