مقدمه و هدف پژوهش: با توجه به اهمیت نقش مترو نه تنها به عنوان وسیله حمل نقل عمومی بلکه به عنوان یک مکان عمومی لزوم پژوهش در موارد آموزشی و فرهنگی مشخص می‌گردد. پردازش به جنبه های آموزشی یکی از خلاءهایی است که با توجه به جدید بودن این وسیله حمل و نقل در کشور ما، به شدت احساس می گردد. اهداف پژوهش عبارتند از: 1) تعیین وضعیت موجود مؤلفه‌های آموزشی - اجتماعی متروی شهر تهران؛ 2) تعیین وضعیت موجود مؤلفه‌های آموزشی- بهداشتی متروی شهر تهران؛ 3) تعیین وضعیت موجود مؤلفه‌های آموزشی- فرهنگی متروی شهر تهران. روش پژوهش: سه بعد اجتماعی، بهداشتی و فرهنگی به عنوان ابعاد آموزش انتخاب گردید و با مطالعات گسترده میدانی و کتابخانه ای تعداد 10 مؤلفه و 24 شاخص از ادبیات تحقیق استخراج گردید. ابزار پژوهش، پرسشنامه ای شامل 32 گویه بود که با توجه به جامعه آماری گسترده، یعنی شهروندانی که از مترو شهر تهران استفاده می کنند، تعداد 410 نفر به صورت خوشه ای از مناطق شمال، جنوب، شرق و غرب تهران انتخاب گردید و از بین کارشناسان فعال در حوزه اجتماعی و فرهنگی مترو تهران تعداد 30 کارشناس به صورت تصادفی انتخاب شدند. یافته‌ها: بررسی ها نشان داد که از نظر شهروندان، در وضعیت موجود به جز تقویت هویت مذهبی سایر آموزش ها در حد پایین تر از میانگین قرار گرفتند. در حالی که در وضعیت مطلوب به غیر از یک گویه، سایر گویه ها از میانگین بالاتر بودند و بالاترین میانگین در وضعیت مطلوب مربوط به آموزش بهداشت فردی و راه های پیشگیری و کنترل بیماری های همه گیر تعیین شد، و این نشان دهنده نیاز به آموزش در مترو از دید شهروندان است. از دید کارشناسان در وضعیت موجود از 32 گویه ، 16 گویه در حد وسط قرار گرفتند و سایر گویه ها از میانگین پایین تر بودند و بالاترین میانگین همانند نظر شهروندان تقویت هویت مذهبی تعیین گردید. نتیجه گیری: با توجه به آنچه بیان گردید آموزش در مترو از دید کارشناسان در سطح بالاتری از دید شهروندان قرار می گیرد. این امر نشان می دهد که با وجود بسیاری از فعالیت های آموزشی که در مترو تهران انجام گرفته است، اما ازدحام جمعیت و شتاب شهروندان موجب عدم توجه کافی آنان به این آموزش ها می گردد، اما کارشناسان به دلیل ماهیت شغلی خود اطلاعات کامل تری دارند. بنابراین این پژوهش می تواند راهنمایی برای کارشناسان جهت بهبود وضعیت آموزش در مترو شهر تهران باشد. تفاصيل المقالة