کدورت لنز ممکن است به دلایل متفاوت، در اندازه ها، اشکال و محل های مختلفی از لنز ایجاد شود .ازآن جایی که تاکنون درمان دارویی موثری برای عارضه تأیید نشده است، از دیرباز جراحی با روش‌های گوناگون از جمله فیکوامولسیفیکیشن تنها راه درمان محسوب می‌گردد. این مطالعه گزارشی از درمان جراحی کاتاراکت با به کارگیری روش فیکوامولسیفیکیشن در سگ و گربه را در ایران ارائه می کند.پس از تشخیص کاتاراکت و مشخص کردن بیماران مناسب برای جراحی، برداشت لنز با روش فیکوامولسیفیکیشن در 13 سگ و 4 گربه (19 چشم) انجام شد و عوارض پس از جراحی بررسی گردید. بینایی با مشاهده الگوی راه رفتن سنجیده شد ولی معیار اصلی بینایی و افزایش احتمالی کیفیت زندگی بر اساس پرسش از صاحبان بیماران بود. شایع ترین عوارض پس از جراحی التهاب لایه عروقی چشم (uveitis) و حضور رشته های فیبرینی ناشی از ترومای حین جراحی در کپسول خلفی لنز بود. در سه سگ التهاب قرنیه، در یک سگ گلوکوم و در یک سگ ادم قرنیه از عوارض دیگر پس از جراحی بود. رفلکس مردمک به نور تنها در 3 سگ و یک گربه پس از جراحی منفی بوده و به گفته صاحب بیمار وضعیت بینایی بهبود نیافته بود. به طورکلی هرچه بیمار در سن پائین و با درجه خفیف تری از روند بیماری کاتاراکت مراجعه کرده بود، پیش‌آگهی جراحی فیکوامولسیفیکیشن بهتر بود و موجب افزایش کیفیت زندگی گردید، چراکه به تعویق انداختن عمل جراحی تا زمان رسیدن کاتاراکت به مراحل پیشرفته و ایجاد التهاب لایه عروقی چشم ناشی از متلاشی شدن عدسی مبتلا به کاتاراکت بر پیش‌آگهی جراحی تاثیرگذار است. تفاصيل المقالة

یک قلاده گربه چهارماهه، نژاد مو کوتاه اهلی با علایم بدشکلی در اندام خلفی چپ، عدم وزن گیری، درد در انتهای اندام خلفی چپ، بدون سابقه تصادف به بیمارستان حیوانات خانگی ارجاع داده شد. عدم تشکیل کامل استخوان های بلند (همی ملیا) و یا هیپوپلازی آن ها، عارضه ای مادرزادی است که در استخوان های زند زبرین، زند زیرین و درشت نی بیشترین میزان رخداد را نشان می دهد. در بیمار حاضر همی ملیا از نوع انتهایی بوده و در اندام خلفی چپ آن عدم تشکیل کامل استخوان های درشت نی، قلم‌ها و بند های انگشتان (آژنزیس انگشتان) و در اندام خلفی مقابل، تنها در ناحیه استخوان های قلم و بندهای انگشت مشاهده ‌شد. در درمان همی ملیای استخوان زند زبرین ممکن است بتوان از انقباض دائمی عضلات، بدشکلی های استخوان و انحراف به داخل اندام جلوگیری کرد، اما در مورد بیمار مذکور به دلیل بد شکلی استخوان، چرخش اندام و عدم امکان تثبیت مفصل، قطع عضو توصیه گردید. جراحی عقیم سازی جهت جلوگیری از انتقال عارضه به نسل بعدی و همچنین رادیوگرافی از نواحی دیگر بدن به دلیل امکان وقوع همزمان سایر ناهنجاری های مادرزادی در این بیماران توصیه می شود. تفاصيل المقالة