زمینه و هدف: منطقة صنعتی زرقان (شمال شرق شیراز) تحـت تأثیر منابع متعدد آلودگی هوا قرار دارد. در این پژوهش، ارزیابی ریسـک سـلامت سـاکنین دایم زرقان و تخمین میزان ابتلا به بیماری های سرطانی و غیرسرطانی ناشی از تنفس هـوای آلـوده به BTEX، انجام شده و نتایج آن با مطالعات مشابه و استانداردهای بین‌الملی در این زمینه مقایسه شده است. روش بررسی: با استفاده از اندازه‌گیری های BTEX که از هوای زرقان، در مطالعات قبلی انجام شده، ارزیابی ریسک سرطانی و غیرسرطانی با استفاده از روش های معتبر علمی (IRIS-USEPA) در ساکنین دایم زرقان انجام شده است. یافته‌ها: بالاترین ریسک سرطانی بنزن در ایستگاه های پالایشگاه (4-10×61/1) و میدان امام (5-10×39/5) محاسبه شده است. همچنین، بالاترین ریسک سرطانی اتیل بنزن در ایستگاه های شهرک صنعتی 1 (6-10×47/6) و پالایشگاه (6-10×23/6) بدست آمده است. با درنظر گرفتن میانگین غلظت های BTEX درایستگاه هایداخل شهر زرقان، نسبت مخاطره (HQ) برای همه آلاینده‌ها در این پژوهش، به صورت مجزا و مجموع (HI) کم تر از "یک" بدست آمده است. بحث و نتیجه گیری: این آلاینده‌ها در غلظت های موجود خطر غیرسرطانی آشکار برای مردم زرقان ندارند. بالاترین ریسک سرطانی مربوط به بنزن 5-10×81/3 و اتیل بنزن 6-10×32/4 می‌باشد. برای کاهش ریسک سرطان به تعداد "قابل قبول" برای آلاینده‌های سرطان زا در این مطالعه (بنزن، اتیل بنزن) از نظر WHO (5-10×1) غلظت بنزن می‌بایست ازg/m3µ10/5 (میانگین غلظت اندازه‌گیری شده) به g/m3µ 34/1 کاهش یابد. تفاصيل المقالة