زمینه: آنتی‌ژن ایمنی‌بخش باسیلوس‌آنتراسیس (PA) پروتئینی با خاصیت اتصال به گیرنده‌های سطحی سلول‌های بدن انسان می‌باشد ولی در سطح سلو‌ل‌های سرطانی گیرنده اختصاصی uPA (Urokinase plasminogen activator) ایجاد می-شود که این پروتئین قدرت اتصال به آن‌‌‌‌را ندارد. هدف از انجام این تحقیق تغییر جایگاه اتصال موجود بر روی PA با جهش‌زایی مستقیم می‌باشد که این پروتئین فقط بتواند به سلول‌های سرطانی متصل گردد. مواد و روش‌ها: در طی این تحقیق پلاسمید pMNA1 حاوی ژن PA از B.subtilis حاوی این وکتور استخراج و با استفاده از روش واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز SOE ، جهش هدفدار بر روی ژن PA صورت پذیرفت. قطعه حاصله بطور مستقیم بر روی ناقل PTZ57R کلون و با استفاده از روش cacl2 به E.coli سویه DH5α انتقال یافت و وجود ژن و جهش بر روی آن بوسیله PCR ، هضم آنزیمی و تعیین ترادف بازی مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: قطعه ژنی PA با روش PCR جداسازی و بر روی آن جهش هدفمند صورت پذیرفت. از انتقال محصول PCR جهش یافته بر روی وکتور pTZ57R پلاسمیدی با اندازه 1/5 بدست آمد که این اندازه با روش هضم آنزیمی ثابت شد. سپس وجود ژن توسط PCR و جهش بر روی ژن توسط تعیین ترادف بازی تایید گردید. نتیجه‌گیری: سرطان مشهور به بیماری مرگ‌آور است. یکی از روش‌های درمان سرطان استفاده از توکسین‌های باکتریایی است لذا با استفاده از پروتئین تغییر یافته PA که فقط به سلول‌های سرطانی متصل می‌گردد، می‌توان امیدی تازه در درمان سرطان ایجاد کرد. تفاصيل المقالة

بیماری‌های عفونی ناشی از میکروارگانیسم‌ها هم‌چنان به‌عنوان علل عمده مرگ در سراسر جهان مطرح بوده و افزایش تعداد سویه‌های مقاوم آن‌ها باعث نگرانی زیادی شده است. از زمان کشف خاموشی ژن توسط RNA (RNAi) انقلابی در زمینه کاربرد درمانی آن به‌راه افتاده است. استفاده از RNA مداخله‌گر پتانسیل درمانی بسیاری برای درمان یا پیش‌گیری از بیماری‌ها دارد. این RNA ها نقش‌های حیاتى در تنظیم رونویسى و پس از رونویسى، خاموشى ژن و دمتیلاسیون DNA دارند. امروزه بر‌علیه بسیاری از آنتی‌بیوتیک‌ها در باکتری‌ها مقاومت دیده شده است و حتی برای برخی از آن‌ها هیچ آنتی بیوتیکی وجود ندارد. و روش‌های جایگزین برای درمان آن‌ها به‌شدت احساس می‌شود. با به‌کارگیری این روش از تکثیر و پیشرفت عفونت‌های ویروسی، قارچی، باکتریایی و انگلی جلوگیری به‌عمل آمده است. انتقال موضعی siRNA برای درمان بیماری‌ها دارای رشد سریعی است و امید می‌رود که در آینده بتواند در مطالعات بالینی کاربرد بیابد. تزریق موضعی موجب کاهش آثار سمی می‌شود و در دسترس بودن دارو برای سلول‌های توموری را افزایش می‌دهد.در این مقاله،وضعیت درمانی حال حاضر با siRNA ، فواید کاربرد آن و چالش‌های استفاده از آن بررسی شده است. تفاصيل المقالة