این پژوهش با هدف تعیین قدرت پیش‌بینی‌پذیری معنای زندگی بر اساس ابعاد هویّت در دانشجویان دانشگاه تنکابن انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعۀ آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی تنکابن در نیمسال دوم تحصیلی1398-1399 بودند. در این روش ابتدا فهرست اسامی تمامی دانشجویان نیمسال دوم تحصیلی 1398-1399 را به دست آورده، سپس به صورت تصادفی نمونه مورد نیاز انتخاب شدند و پرسشنامه‌ها برایشان ارسال گشد .با توجه به تعداد متغیرهای پیش‌بین به ازای هر متغیر پیش‌بین تعداد50 نفر به عنوان نمونۀ پژوهش در نظر گرفته خواهند شد. از بین دانشجویان 150 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شد. ابزار جمع آوری داده‌‌ها، پرسشنامه‌های استاندارد (پرسشنامۀ معنای زندگی استیگر و همکاران (2006) و پرسشنامۀ ابعاد هویّت چیک و همکاران (2002)) بوده و به‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون همبستگی و رگرسیون خطی استفاده شد که نتیجه قدرت پیش‌بینی معنای زندگی توسط ابعاد هویّت به ترتیب؛ هویّت جمعی‌(694/0)، هویّت اجتماعی (547/0)، هویّت ارتباطی (414/0)، هویّت شخصی (247/0) بودند. یافته‌های تحقیق نشان دادند که از بین ابعاد هویّت، هویّت جمعی از قدرت پیش‌بینی و ضریب همبستگی بالاتری برخوردار بود و هویّت شخصی دارای کمترین مقدار قدرت پیش‌بینی و ضریب همبستگی بود.نتایج به‌دست آمده نشان می‌دهد که تمامی فرضیه‌های تحقیق قدرت پیش‌بینی معنای زندگی را داشتند و همگی آن‌ها دارای تأثیر مثبت و معناداری بودند. تفاصيل المقالة