زمینه و هدف: بایوترونیک تاپ3 یکی از مکمل های خوراکی موجود در بازار است که محصولی اسیدی ‌فایری و یک محصول تجاری است که برای کنترل باکتری‌های بیماری‌زا استفاده می‌شود. هدف از انجام این تحقیق، بررسی اثرات بایوترونیک تاپ3 بر برخی از شاخص های رشد، ایمنی موکوس و سرم و بیان ژن های دخیل در رشد تاسماهی ایرانی(Acipenser persicus) بود.روش کار: تعداد 240 قطعه تاسماهی ایرانی(با میانگین وزنی 1±104 گرم) از مرکز تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری شهید مرجانی واقع در شهرستان ساری خریداری شد. ماهیان پس از گذشت 2 هفته به منظور سازگاری با شرایط آزمایشی تحت سه تیمار آزمایشی با سطوح مختلف بایوترونیک تاپ3 شامل:2، 4 و 8گرم به ازای کیلوگرم جیره و یک گروه شاهد به مدت 8 هفه تغذیه شدند. در انتهای دوره، جهت بررسی شاخص های رشد زیست سنجی انجام شد. هم چنین برای سنجش شاخص های مربوط به ایمنی موکوس و سرم به ترتیب عملیات موکوس گیری و خون گیری از ماهیان به طور کاملاً تصادفی صورت گرفت. جهت سنجش میزان بیان ژن های دخیل در رشد نمونه گیری از تمامی تیمارها به طور تصادفی انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد که بهترین عملکرد رشد و بیشترین میزان بیان ژن های دخیل در رشد (GH، IGF-1 و Ghrelin0) در گروه شاهد وجود داشت (05/0 >P). بیشترین میزان آلکالین فسفاتاز و پروتئین کل موکوس و پروتئین کل سرم و کمترین میزان آلانین ترانس آمیناز سرم در تیمار تغذیه شده با جیره حاوی 8 گرم بایوترونیک تاپ3 در کیلوگرم جیره وجود داشت که با گروه شاهد اختلاف معنادار داشت (05/0 >P). جیره های حاوی بایوترونیک تاپ3، فعالیت آنزیم لیزوزیم موکوس و آسپارتات ترانس آمیناز سرم را به طور قابل توجهی به ترتیب افزایش و کاهش دادند که با گروه شاهد اختلاف معنادار بود (05/0 >P). میزان گلوکوز و آلکالین فسفاتاز سرم خون در تمامی تیمارها با گروه شاهد اختلاف معناداری نداشت (05/0 <P).نتیجه گیری: به طور کلی، جیره غذایی حاوی 8 گرم بایوترونیک تاپ3 در کیلوگرم غذا، علی رغم عدم اعمال اثر روی شاخص های رشد، باعث بهبود پارامترهای ایمنی موکوس و سرم تاسماهی ایرانی شد. تفاصيل المقالة

پژوهش حاضر با هدف برسی تاثیر سطوح مختلف عصاره بارهنگ کبیر Plantago major L. بر برخی شاخص‌های رشد و کارایی تغذیه‌ در بچه ماهی کپور معمولی Cyprinus carpio انجام شد. بدین منظور تعداد ۲۰۴ قطعه بچه ماهی کپور معمولی با میانگین وزنی (09/2±69/18گرم) در ۴ تیمار و هر تیمار با 3 تکرار شامل:، شاهد(بدون عصاره بارهنگ کبیر(، ۱/۰ ، ۵/۰ و ۱ درصد عصاره بارهنگ کبیر در کیلوگرم غذا، توزیع گردید تغذیه بچه ماهیان ۲ بار در روز و به میزان ۳ درصد وزن بدن و دوره آزمایشی ۴۵ روز به طول انجامید. زیست سنجی بچه ماهیان هر ۲ هفته یکبار انجام شد. نتایج پژوهش در پایان دوره آزمایش نشان داد شاخص‌های رشد (افزایش وزن، درصد افزایش وزن، ضریب چاقی، ضریب رشد ویژه، افزایش وزن روزانه و درصد افزایش وزن روزانه) و برخی شاخص‌های تغذیه‌ای ( ضریب تبدیل غذایی و ضریب بازده غذایی)در تیمارهای مختلف تفاوت معنی داری با گروه شاهد نداشتند (۰۵/۰< p.). بیش ترین و کم ترین افزایش وزن، درصد افزایش وزن و ضریب چاقی بترتیب در تیمار ۱/۰ درصد عصاره بارهنگ و شاهد مشاهد شد. بیش ترین و کم ترین ضریب رشد ویژه بترتیب در تیمار های ۱/۰ و ۵/۰ درصد عصاره بارهنگ و شاهد مشاهده گردید. کم ترین ضریب تبدیل غذائی در تیمار ۱ درصد عصاره و کم ترین ضریب بازده غذایی در شاهد مشاهد گردیده است. با توجه به نتایج سطوح مختلف عصاره بارهنگ بر عملکرد رشد و کارایی تغذیه تاثیری قابل توجهی نداشت است. تفاصيل المقالة

زمینه و هدف: به کارگیری جیره های مناسب از مهم ترین بخش های زیستی جهت رشد و سلامت ماهی بوده و باروری، تخم ریزی و کیفیت تخم را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. در این تحقیق تاثیر سطوح مختلف پروتئین و چربی جیره بر رشد و تولیدمثل ماهی زبرا(Danio rerio) مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: 9 جیره غذایی با سه سطح پروتئین(25، 30 و 35 درصد) و سه سطح چربی(4، 8 و 12 درصد)، به منظور تعیین میزان پروتئین و لیپید برای بهینه رشد و تولید مثل ماهی زبرا تهیه شد.135 عدد بچه ماهی به صورت گروه های 5 تایی با میانگین بیوماس( ± انحراف معیار) 02/0±23/1 گرم و نسبت جنسی2 به 3 (ماده/نر) به طور تصادفی در 27 آکواریوم 20 لیتری توزیع و 3 بار در روز به مدت 4 ماه تغذیه شدند. یافته ها: نتایج نشان داد، اثر متقابل پروتئین و چربی باعث افزایش معنی داری وزن نهایی، افزایش وزن بدن، کارایی تغذیه، نرخ رشد ویژه ماهیان و زنده مانی لاروها و کاهش ضریب تبدیل غذایی گردید(05/0P<). با افزایش پروتئین نیز، به طورمعنی داری کارایی غذایی، نرخ رشد ویژه، درصد افزایش وزن بدن، وزن و زنده مانی لاروها افزایش و ضریب تبدیل غذایی و غذای خورده شده روزانه کاهش یافتند(05/0P<). با افزایش چربی جیره شاخص های رشد و تولیدمثل بهبود یافت، به طوری که در سطح 12درصد نسبت به سطوح پایین تر، درصد افزایش وزن بدن، کارایی غذایی، نرخ رشد، وزن و زنده مانی لاروها افزایش و ضریب تبدیل غذایی کاهش یافت (05/0P<). نتیجه گیری: جیره ی حاوی 35 درصد پروتئین و 12 درصد چربی، جیره مطلوب تری جهت دستیابی به شاخص های رشد و تولیدمثل مطلوب در ماهی زبرا می باشد. تفاصيل المقالة