آلودگی منابع آب با افزایش کاربرد آفت کش ها، یکی از مهمترین معضلات زیست محیطی محسوب می شود. هدف از انجام این پژوهش، تعیین باقیمانده سموم دیازینون و کلرپیریفوس در منابع آب های سطحی و زیر زمینی شهر تهران در سال 1397 می باشد. تعداد 12 نمونه از 6 ایستگاه منبع آب در 3 ناحیه جغرافیایی شهر تهران گرفته شد. جهت بررسی میزان سرعت تجزیه سموم در آب، اقدام به طراحی آزمایشات جدید نموده، دو حالت آب راکد و جاری را مدنظر قرار داده، هر نمونه آب 3 لیتری را با 50 میلی گرم بر لیتر ماده موثره از فرمولاسیون هر یک از سموم مورد مطالعه، آغشته کرده، سپس روش استخراج در فواصل زمانی 0، 5، 10، 15، 20 و 25 روز، صورت گرفت. جهت استخراج آفت کش ها از تکنیک استخراج مایع – مایع استفاده شد و سنجش باقیمانده آفت کش ها توسط دستگاه GC با دکتور NPD انجام شد. در نمونه های آب راکد تمامی ایستگاه ها، بررسی نتایج میانگین غلظت 3 تکرار، بیانگر روند کاهشی غلظت باقیمانده سموم، با گذشت زمان میباشد، ولی در بیست و پنجمین روز استخراج نیز، مقدار باقیمانده سموم به صفر نرسید. اما در نمونه های آب جاری، بررسی نتایج نشان داد که از پانزدهمین تا بیست و پنجمین روز استخراج، غلظت باقیمانده سموم، قابل اندازه گیری نبوده است. احتمالا در شبیه سازی حالت آب جاری با استفاده از پمپ آکواریوم، افزایش اکسیداسیون سموم، باعث افزایش سرعت تجزیه آنها گردیده است. تفاصيل المقالة