با در نظر گرفتن شرایط رقابتی و جایگاه پروژه‌های گازی در توسعه کشور به‌عنوان یکی از منابع مهم انرژی و برتری‌های اقتصادی، انجام طرحها و پروژه‌های بزرگ در این صنعت، به‌منظور اجرای هدفمند، بهینه و اثربخش پروژه‌های شبکه‌های توزیع گاز امری ضروری محسوب می‌گردد. بنابراین با توجه به اهمیت اجرای این‌گونه پروژه‌ها و چالش‌های مطرح در این حوزه، مطالعه حاضر سعی دارد با مقایسه دو تکنیک‌ تصمیم‌گیری چند معیاره فازی به ارزیابی معیارهای کلیدی مدیریت ریسک در اجرای پروژه‌های شبکه‌های توزیع گاز طبیعی بپردازد. بدین منظور با انتخاب تعداد 36 نفر خبره و متخصص در حوزه صنعت گاز طبیعی از پرسشنامه محقق ساخته، روش لاوشه و تکنیک‌های تصمیم‌گیری چند معیاره سوارا فازی (Fuzzy SWARA) و بهترین - بدترین فازی (FBWM) استفاده شده است. نتایج بدست آمده بیانگر این است که، از بین 32 معیار مدیریت ریسک، 17 معیار به‌عنوان معیارهای کلیدی مدیریت ریسک شناسایی گردید. براساس نتایج حاصل شده چنین استنباط می‌گردد که معیار عدم کفایت یا نقص اطلاعات فنی برای طراحی در تکنیک تصمیم‌گیری چند معیاره بهترین – بدترین فازی با وزن قطعی (22/0) با رتبه دوم در تکنیک تصمیم‌گیری چند معیاره سوارافازی فازی با وزن قطعی (82/0) هم‌خوانی دارد و از بیشترین اهمیت برخوردار است. تفاصيل المقالة