طرفین یک قرارداد ملزم به بیان اطلاعات موجود و دردسترس خود به طرف مقابل می باشند . ماهیت حقوقی تعهد به اطلاع رسانی ، شرایط تحقق ومصادیق نقض آن ، چیست ؟ اصل حسن نیت و ضرورت تعاون در عقود وقراردادها در ایجاد موازنه در علم و موقعیت طرفین ، مبنای تولد این التزام قراردادی است. هدف ، حمایت از رفع جهل یکطرف و برقراری توازن و عدالت معاوضی است . براساس نوع عقود و قراردادها بسته باینکه تعهد به ارائه اطلاعات را تعهدی به وسیله یا به نتیجه بدانیم ، نقض تعهد به دونوع مثبت ( نقصان در بیان اطلاعات موثر در انعقاد یا اجرای عقود ) و منفی ( عدم بیان اطلاعات موثر در انعقاد و اجرای آثار ) منقسم شده و ممتنع از بیان حقایق ، مسوولیت مدنی قراردادی داشته که مبتنی بر اصل جبران کامل خسارت موازنه موقعیت طرف جاهل دربرابر عالم برقرار می گردد . تفاصيل المقالة

زمینه و هدف: تعهد به اطلاع رسانی وابسته به انعقاد قرارداد است یا اجرای قرارداد یا تعهدی مستقل و موجود درتمام عقود و قرارداها تلقی میگردد ؟ ضرورت دارد پیرامون این نظریه توجهاً به حقوق قراردادی ایران و انگلیس به این سوال پاسخ داده شود که چنانچه هریک از طرفین از مبادله علم و دانش (اطلاعات) موجود، کافی و کامل راجع به موضوع، شرایط صحت و دیگر عناصر و ارکان قراردادی امتناع نماید، ضمانت اجرای نقض عهد موصوف در عدم آگاه سازی یا نقص در اطلاع رسانی چه خواهد بود؟روش: پژوهش حاضر به صورت توصیفی- تحلیلی انجام شده است.یافته‌ها و نتایج: این تعهد در حقوق قراردادی مدرن امروزی صرفا ناظر بر مرحله پیش قراردادی نبوده وبلکه با توسعه مفاهیم قراردادی مبتنی بر اصل حسن نیت کامل طرفین، وجود این تعهد را علاوه بر مرحله اجرای آثار قراردادی بلکه ناظر بر مرحله انعقاد قراردادها می باشد. که نقض این عهد میتواند به دو صورت مثبت و منفی واجد مسوولیت و با ضمانت اجرای عدم نفوذ یا بطلان در حقوق ایران و باتکیه بر مصادیق اشتباه و اظهارخلاف واقع در حقوق قراردادی انگلیس مطرح گردد. اگرچه ضرورت وجودی این تعهد، موجب بهینه گردیدن قابلیت اجرای آثار مورد اراده طرفین شده و مبتنی بر دو محور است؛ اصل تحقق کامل تسلیم کالا و خدمات و اصل عدم وقوع عیوب و نواقص قبل از تسلیم کالا و خدمات. تفاصيل المقالة