هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه‌ی سبک‌های دلبستگی و طرح‌واره‌های ناسازگار اوّلیّه با خلّاقیّت دانش‌آموزان دختر نوجوان مدارس شهر قزوین است.نمونه‌ی آماری پژوهش154نفر دانش‌آموز دختر نوجوان را شامل می‌شود. این دانش‌آموزان به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌های سبک دلبستگی بزرگسال هازن و شیور، طرح‌واره‌های ناسازگار اوّلیّه‌ی یانگ(فرم کوتاه) و خلّاقیّت عابدی استفاده شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. روش‌های آماری به‌کار رفته در این پژوهش جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها شامل همبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیّری (به روش هم‌زمان) است. نتایج ضرایب همبستگی نشان می‌دهد؛‌ تنها میان خلّاقیّت و سبک دلبستگی دوسوگرا ارتباط منفی و معناداری وجود دارد. به نحوی که با کاهش نمره‌های دانش‌آموزان در سبک دلبستگی دوسوگرا، میزان خلّاقیّت آن‌ها افزایش می‌یابد و بالعکس. دو سبک دلبستگی ایمن و اجتنابی با خلّاقیّت ارتباط معناداری را نشان ندادند. همچنین نمره کلّ طرح‌واره‌ها با خلّاقیّت نیز ارتباط منفی و معنادار در سطح 05/0 دارد. نتایج رگرسیون چند متغیّری(به روش هم‌زمان) نشان می‌دهد متغیّر بریدگی و خودگردانی بیشترین سهم و اثر را در خلّاقیّت دارند. به عبارتی دیگر، این دو متغیّر به طور معناداری در پیش‌بینی خلّاقیّت تأثیر دارند. تفاصيل المقالة