زنان سرپرست‌خانوار از گروه‌های اجتماعی آسیب‌پذیر و فراموش شده در حوادث طبیعی هستند که به‌دلیل مسائل فرهنگی و اجتماعی همواره مورد خشونت قرار می‌گیرند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تجربه زیسته زنان سرپرست خانوار از خشونت پس از زلزله استان کرمانشاه انجام شد. جامعه مورد مطالعه کلیة زنان آسیب‌دیده در زلزله بودند که به‌صورت هدفمند با 15 نفر از آنها مصاحبه عمیق فردی انجام گرفت. حجم نمونه با استفاده از نمونه گیری نظری و تا رسیدن به اشباع نظری تداوم یافت. داده‌ها با استراتژی پدیدارشناسی تفسیری گردآوری و با روش دیکلمن و همکاران(1989) تجزیه‌وتحلیل شدند. در نهایت، 474 کد باز و اولیه، 55 درون‌مایة فرعی و 4 درون‌مایة اصلی استخراج شد. طبق یافته‌ها تجربه خشونت زنان عبارت بودند از:« دسترسی ناعادلانه به منابع، داغ ننگ، فقدان امنیت و تخریب اجتماعات». نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که رفع خشونت‌ها علیه این زنان منوط به حذف موانع فرهنگی ماقبل حوادث و توجه به قدرت تصمیم‌گیری آنها در بطن خانواده و جامعه است. تفاصيل المقالة