یکی از ویژگی‌های فردی فراگیران که بر اثربخش بودن غالب مداخله‌های آموزشی تأثیر می‌گذارد، سبک یادگیری فراگیران است. سبک‌های یادگیری یکی از حوزه‌های پژوهشی مورد توجه در علوم رفتاری است؛ از این‌رو به دلیل حجم فزآینده تحقیقات حوزه سبک‌های یادگیری انجام پژوهش‌های ترکیبی در این حوزه ضرورت است. این پژوهش به روش فراتحلیل با هدف ترکیب عددی نتایج کمّی پژوهش‌های این حوزه انجام شد. جامعه آماری کلیه مقالات و پایان‌نامه‌های تحصیلات تکمیلی حوزه رابطه سبک‌های یادگیری با شاخص‌های پیشرفت تحصیلی داخل کشور بین سال‌ 1371 تا سال 1401 است. از 189 مطالعه اولیه 98 مورد بر اساس ملاک‌های ورود و خروج وارد فراتحلیل شدند و در مجموع 384 اندازه اثر از این تعداد مطالعات به دست آمد نتایج نشان داد اندازه‌ اثر ترکیبی سبک‌های یادگیری بر روی شاخص‌های پیشرفت تحصیلی برای مدل اثرات تثبیت‌شده برابر با 186/0 و برای مدل اثرات تصادفی برابر با 195/0 است که هر دو این اندازه‌های اثر ازلحاظ آماری معنادار هستند.. تحلیل‌های بعدی نشان داد مقدار اندازه اثر در سبک‌های مختلف یادگیری متفاوت است. بیشترین اندازه اثر مربوط به نیمرخ سبک‌های جکسون هست و کمترین اندازه اثر مربوط به سبک‌های فلمینگ با شاخص‌های پیشرفت تحصیلی می‌باشند. تلویحات این فراتحلیل تاثیر نسبتا پائین سبک‌های یادگیری بر پیشرفت تحصیلی را نشان می دهد و بر لزوم بررسی نقش متغیرهای میانجی در روابط بین این دو متغیر را تأکید می کند. تفاصيل المقالة