به‌منظور بررسی خصوصیات جوانه‌زنی و رشد گیاهچه دو گیاه دارویی قدومه و هوفاریقون تحت تنش شوری، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با فاکتور شوری (کلرید سدیم) در 6 سطح (0، 2، 4، 6، 8 و 10 دسی‌زیمنس بر متر) و چهار تکرار، در آزمایشگاه علوم زراعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان أکثر
به‌منظور بررسی خصوصیات جوانه‌زنی و رشد گیاهچه دو گیاه دارویی قدومه و هوفاریقون تحت تنش شوری، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با فاکتور شوری (کلرید سدیم) در 6 سطح (0، 2، 4، 6، 8 و 10 دسی‌زیمنس بر متر) و چهار تکرار، در آزمایشگاه علوم زراعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان در سال 1391 انجام گرفت. تنش شوری اثر معنی‌داری بر کلیه صفات مورد مطالعه داشت. در هر دو گیاه، تحت تأثیر تنش شوری، درصد و سرعت جوانه‌زنی، وزن تر و خشک ریشه‌چه و ساقه‌چه، نسبت وزن خشک ریشه‌چه به ساقه‌چه، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه، بنیه بذر، شاخص تحمل به شوری بهطور معنی‌داری کاهش و میانگین زمان جوانه‌زنی افزایش یافت. اکثر پارامترهای اندازه‌گیری شده، در هوفاریقون در سطوح پایین‌تر شوری، بهطور معنی‌داری دچار کاهش شدند. اما در قدومه، برخی از صفات مانند طول ساقه‌چه و وزن تر و خشک ریشه‌چه و وزن تر و خشک ساقه‌چه در سطوح اولیه شوری تفاوت معنی‌داری نسبت به شاهد نشان ندادند ولی در شوری‌های شدیدتر دچار کاهش معنی‌داری گردیدند. شاخص تحمل به شوری در هوفاریقون در مقایسه با قدومه، در سطح شوری پایین‌تر در مقایسه با شاهد دچار کاهش معنی‌داری شد و می‌توان نتیجه گرفت، هوفاریقون نسبت به شوری حساس‌تر می‌باشد ولی قدومه تحمل نسبتا خوبی در برابر تنش شوری به خصوص سطوح پایین‌تر و ضعیف‌تر شوری دارا می‌باشد.
تفاصيل المقالة
به‌منظور بررسی خصوصیات جوانه‌زنی و رشد گیاهچه دو گیاه دارویی قدومه و هوفاریقون تحت تنش شوری، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با فاکتور شوری (کلرید سدیم) در 6 سطح (0، 2، 4، 6، 8 و 10 دسی‌زیمنس بر متر) و چهار تکرار، در آزمایشگاه علوم زراعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان أکثر
به‌منظور بررسی خصوصیات جوانه‌زنی و رشد گیاهچه دو گیاه دارویی قدومه و هوفاریقون تحت تنش شوری، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با فاکتور شوری (کلرید سدیم) در 6 سطح (0، 2، 4، 6، 8 و 10 دسی‌زیمنس بر متر) و چهار تکرار، در آزمایشگاه علوم زراعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان در سال 1391 انجام گرفت. تنش شوری اثر معنی‌داری بر کلیه صفات مورد مطالعه داشت. در هر دو گیاه، تحت تأثیر تنش شوری، درصد و سرعت جوانه‌زنی، وزن تر و خشک ریشه‌چه و ساقه‌چه، نسبت وزن خشک ریشه‌چه به ساقه‌چه، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه، بنیه بذر، شاخص تحمل به شوری بهطور معنی‌داری کاهش و میانگین زمان جوانه‌زنی افزایش یافت. اکثر پارامترهای اندازه‌گیری شده، در هوفاریقون در سطوح پایین‌تر شوری، بهطور معنی‌داری دچار کاهش شدند. اما در قدومه، برخی از صفات مانند طول ساقه‌چه و وزن تر و خشک ریشه‌چه و وزن تر و خشک ساقه‌چه در سطوح اولیه شوری تفاوت معنی‌داری نسبت به شاهد نشان ندادند ولی در شوری‌های شدیدتر دچار کاهش معنی‌داری گردیدند. شاخص تحمل به شوری در هوفاریقون در مقایسه با قدومه، در سطح شوری پایین‌تر در مقایسه با شاهد دچار کاهش معنی‌داری شد و می‌توان نتیجه گرفت، هوفاریقون نسبت به شوری حساس‌تر می‌باشد ولی قدومه تحمل نسبتا خوبی در برابر تنش شوری به خصوص سطوح پایین‌تر و ضعیف‌تر شوری دارا می‌باشد.
تفاصيل المقالة
شوری یکی از عامل‌های مهم بوم‌شناختی است که پایداری مناطق خشک و نیمه‌خشک به ویژه مناطقی که تبخیر و تعرق بیشتر از میزان بارندگی است را تهدید می‌کند. به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف شوری بر میزان تجمع سدیم و پتاسیم، عملکرد اندام هوایی و محتوی نسبی آب برگ در دو اکوتیپ تریتی أکثر
شوری یکی از عامل‌های مهم بوم‌شناختی است که پایداری مناطق خشک و نیمه‌خشک به ویژه مناطقی که تبخیر و تعرق بیشتر از میزان بارندگی است را تهدید می‌کند. به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف شوری بر میزان تجمع سدیم و پتاسیم، عملکرد اندام هوایی و محتوی نسبی آب برگ در دو اکوتیپ تریتیکاله، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور و سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان اجرا گردید. فاکتور اول شامل سطوح مختلف شوری (صفر، 3، 6، 9، 11، 14 دسی‌زیمنس بر متر) حاصل از نمک کلرید سدیم خالص و فاکتور دوم شامل دو اکوتیپ تریتیکاله (ورزنه و اصفهان) بود. نتایج نشان داد که اعمال و تشدید تنش شوری در هر سه مرحله رشدی شامل قبل از گلدهی، ابتدای آبستنی و خمیری شدن بذر‌ها، باعث کاهش معنی‌دار عملکرد اندام هوایی و محتوی نسبی آب برگ شد. در هر سه مرحله رشدی در اثر تنش شوری، مقدار تجمع یون سدیم و پتاسیم در برگ‌های گیاه تریتیکاله بهطور معنی‌داری افزایش یافت. اثر اکوتیپ و اثر متقابل شوری و اکوتیپ بر مقدار پتاسیم در هر سه مرحله رشدی معنی‌دار بود. اما اثر متقابل شوری و اکوتیپ بر مقدار سدیم تنها در مرحله خمیری شدن بذر‌ها معنی‌دار بود. مقدار تجمع یون پتاسیم در اکوتیپ اصفهان در هر سه مرحله رشدی بیشتر از اکوتیپ ورزنه بود و می‌توان چنین نتیجه گرفت که اکوتیپ اصفهان نسبت به اکوتیپ ورزنه در هر سه مرحله رشد گیاه می‌تواند مقاومت بیشتری را در برابر تنش شوری دارا باشد.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications
