نقد و پالایش حدیث سره از ناسره را می‌توان از مهم‌ترین کوشش‌های حدیث شناختی حدیث پژوهان فریقین در طول تاریخ حیات سنت اسلامی به شمار آورد. ابوهریره ، راوی بخش عظیمی از روایات کتب حدیثی اهل سنت است که به اذعان دانشمندان علم رجال و حدیث، بیش از همه صحابه از پیامبر(ص) خبر نقل نموده و احادیث منقول از وی بالغ‌بر پنج هزار و سیصد حدیث می‌باشد؛ در این میان محمود ابوریه ازجمله حدیث پژوهان نواندیش و معاصرمصری، با شواهد تاریخی اثبات نمود که ابوهریره چه ازلحاظ سبقت در اسلام و انگیزه وی از ایمان به پیامبر و چه ازلحاظ دنبال کردن اهداف پیامبر بعد از وفات ایشان مانند سایر صحابه نبوده است.او به ‌نقد سندی و متنی از روایات منتخب ابوهریره پرداخته و با استفاده از معیارهایی هچون عدم تطبیق روایات با قرآن و سنت مقطوعه، مخالفت روایت باعقل و آنچه علم آن را اثبات نموده تعارض باسنت های الهی، تعارض با حس و مشاهدات حسی بر جعلی بودن شماری از روایات وی تأکید نموده است و در ادامه به نتیجه‌ای که خود دست‌یافته است اذعان نماید که ان نقش ابوهریره در وضع و جعل حدیث است. این مقاله می‌کوشد تا با روش توصیف و تحلیل داده‌های علمی حدیث شناختی، جایگاه حدیثی ابوهریره و روایات وی را در ترازوی نقد محمود ابوریه مورد واکاوی و ارزیابی علمی قرار دهد. تفاصيل المقالة