طی دهه های اخیر وقوع مخاصمات داخلی رو به افزایش است. یکی از طرفین این نوع مخاصمات، گروههای شورشی و مسلح معارض هستند که بعضاً هم ممکن است ماهیت تروریستی داشته باشند. این گروهها در بیشتر موارد خود را پایبند به هیچ گونه مقرراتی ندانسته و به راحتی قواعد و مقررات بشردوستانه را نقض می نمایند.این در حالی است که از منظرحقوق بشردوستانه حاکم بر مخاصمات داخلی، طرفین این نوع مخاصمات، یکسری تکالیف وتعهداتی را در ارتباط با حمایت از غیر نظامیان، نوع ابزار و ادوات جنگی و اعمال روشهای جنگی بر عهده دارند. به گونه ای که نقض جدی این تعهدات می تواند منجر به تحقق مسئولیت بین المللی آنها شود.از اینرو در مخاصمات داخلی، شورشیان و گروههای مسلح مخالف دولت، همانند نیروهای حکومتی مکلف به رعایت قواعد و اصول حقوق بشردوستانه مرتبط با مخاصمات مسلحانه داخلی همچون ماده3مشترک و پروتکل الحاقی دوم می باشند. در این مقاله به روش تحلیلی و توصیفی نشان خواهیم داد که علاوه بر مبانی نظری،مبنای حقوقی تعهدات گروههای شورشی و مسلح معارض، از منابع مختلف حقوق بشردوستانه حاکم برمخاصمات داخلی و دیگر اسناد بین المللی مربوطه، قابل استنباط است. تفاصيل المقالة