گیاه کنوکارپوس (Conocarpus erectus L) از درختان مانگروی زینتی و همیشه سبز مناطق استوایی است که سازش زیادی با تنش های محیطی دارد. این گیاه در 10 سال اخیر در استان های جنوبی ایران به ویژه در شهر اهواز، مورد استفاده گسترده قرار گرفته است. ویژگی های تشریحی ریشه، ساقه و برگ این گیاه، با استفاده از برش های دستی و بررسی اندام های زایشی با استفاده از روشهای سلول- بافت شناسی مورد بررسی قرار گرفت. مشاهدات گل ها کرک های فراوان را در سراسر سطح اندام های گیاه نشان داد. اندازه گیری میزان کمی پروتئین ها، با روش برادفورد و بررسی کیفی آنها با الکتروفورز SDS-PAGE انجام شد. برای اندازه گیری توان آلرژی زایی دانه های گرده، عصاره های 5 درصد تهیه شده دو فصل بهار و پاییز، در سه نوبت به میزان 75 میکرولیتر با فاصله زمانی 10 روز به خوکچه های هندی تزریق شدند و سپس 8 ساعت و یک هفته بعد از آخرین تزریق، خون گیری از خوکچه ها برای آزمون های سرولوژی و سنجش IgE به روش الایزا انجام شد. نتایج نشان داد، محتوای کمی پروتئین های گرده ای فصل پاییز، از فصل بهار بیشتر است. بررسی محتوای کیفی پروتئین های گرده ها در فصل پاییز، باندها را در محدوده 10، 15،25 و 30 کیلودالتون نشان داد. در ارزیابی توان آلرژی زایی دانه های گرده در دو فصل بهار و پاییز، آزمونهای پوستی، IgE ، میزان قندخون، تفاوت معنی داری را در فصل پاییز نسبت به بهار نشان دادند. تفاصيل المقالة