در این تحقیق، جدایهی A1از مخمر
Rhodotorula mucilaginosaبرای کنترل کپک آبی سیب
Penicillium expansum به کار گرفته شد. آزمون تست تقابل، متابولیتهای خارج سلولی و مواد فرار در آزمایشگاه برای ارزیابی قدرت بیوکنتر
أکثر
در این تحقیق، جدایهی A1از مخمر
Rhodotorula mucilaginosaبرای کنترل کپک آبی سیب
Penicillium expansum به کار گرفته شد. آزمون تست تقابل، متابولیتهای خارج سلولی و مواد فرار در آزمایشگاه برای ارزیابی قدرت بیوکنترلی مخمر بهکار برده شد. این جدایه از مخمر رشد قارچ
P. expansumرا کاهش داد. در آزمون کشت تقابل، میزان کاهش رشد 97/60 درصد، در مورد گاز فرار 57/90 درصد، و در تست متابولیتهای خارج سلولی 36/83 درصد بود. در آزمایشهای انباری، چاهک ایجاد شده روی سیب با 40 میکرولیتر سوسپانسیون مخمر آنتاگونیست و 24 ساعت بعد با 20 میکرولیتر سوسپانسیون قارچ عامل بیماری مایهزنی شد. سیبهای مایهزنی شده در20 و 5 درجهی سانتیگراد در انبار قرار گرفتند. مساحت لکهها در روی سیبهای تیمار شده با مخمر در هر دو دما در مقایسه با شاهد، کاهش معنیداری نشان دادند. در قسمت دوم آزمایش، توانایی مخمر در القاء دو آنزیم پراکسیداز و کاتالاز و همچنین ترکیبات فنلی در بافت میوهی سیب بررسی شد. میزان فعالیت آنزیمهای پراکسیداز ،کاتالاز و میزان ترکیبات فنلی کل در روزهای دوم، چهارم، ششم، هشتم و دهم بعد از مایهزنی عامل بیماری اندازهگیری شد. این جدایهی مخمری، فعالیت آنزیمهای پراکسیداز و کاتالاز را افزایش داد که این افزایش در روز ششم بعد از مایهزنی عامل بیماری، به حداکثر میزان خود رسید. بیشترین میزان کل ترکیبات فنلی نیز در سیبهای آلودهی تیمار شده با جدایهی مخمر در روز ششم بعد از مایهزنی دیده شد که نسبت به شاهد آب مقطر به طور معنیداری افزایش یافته بود.
تفاصيل المقالة