زمینه و هدف: تک‌سمیان همواره از حیوانات مورد علاقه‌ی جوامع انسانی بوده‌اند که هم‌چنان از آن‌ها در زمینه‌های مختلفی بهره‌برداری می‌شود؛ با توجه به مکانیزه شدن صنعت پرورش اسب، مشکلات عدیده‌ای در آن‌ها به‌وقوع پیوست که از حائز اهمیت‌ترین این مشکلات، می‌توان به بروز اختلالات رفتاری، به‌ویژه در اسب‌های نژاد کُرد اشاره نمود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تأثیر عوامل دموگرافی نظیر: جنسیت، فعالیت بدنی و گروه‌های سنی بر روی 120 رأس اسب نر و ماده‌ی نژاد کُرد در باشگاه‌های سوارکاری استان کرمانشاه مورد بررسی گرفت که به‌صورت کلی در این ارزیابی، 16 نوع اختلال رفتاری در 49 رأس اسب (8/40 درصد) مشاهده گردید. نتایج: نتایج حاصله حاکی از آن بودند که بیش‌ترین میزان اختلالات رفتاری به‌ترتیب مربوط به بلع هوا (22 مورد)، گازگیری آخور (19 مورد)، قدم زدن در اصطبل (12 مورد) و غیره بوده که در این میان تنها اختلال رفتاریِ معنی‌دار شده، رفتار تهاجمی همراه با عصبانیت بود که آن نیز فقط در اسب‌هایی که فاقد فعالیت بدنی بودند، معنی‌دار گردید (05/0p<)؛ این در حالی‌ است که میان هیچ‌یک از متغیرهای مستقل و وابسته‌ی دیگر، ارتباط آماری معنی‌داری مشاهده نشد (05/0p>) بحث و نتیجه‌گیری: علی‌رغم بالا بودن نرخ اختلالات رفتاری در اسب‌های نژاد کُرد (8/40 درصد) و با توجه به معنی‌دار نشدن اغلب اختلالات رفتاری با عوامل دموگرافی، در این مطالعه آشکار گردید که به‌غیر از فاکتورهای دموگرافی، عوامل غیردموگرافی نظیر میکروبایوتای روده‌ای، اختلالات هورمونی و غیره دخیل می‌باشند؛ لذا با توجه به اثبات وجود اختلالات رفتاری، توصیه بر بررسی میزان دخیل بودن عوامل غیردموگرافی است. تفاصيل المقالة

زمینه و هدف: بیماری تیلریوز یکی از بیماری‌های شایع در جمعیت نشخوارکنندگان کوچک استان کردستان می‌باشد که تشخیص بالینی و میکروسکوپیک آن با مشکلات جدی‌ روبه‌روست؛ به‌طوری‌که وجود این نقیصه، خسارات مالی هنگفتی را سالیانه بر پیکره‌ی صنعت دامپروری این استان وارد می‌آورد. هدف از انجام مطالعه‌ی کنونی، مقایسه‌ی یافته‌های بالینی و میکروسکوپیک در گوسفندان و بزهای آلوده به کنه، ارزیابی ارزش تشخیصی میکروسکوپی بیماری تیلریوز و نهایتاً شناسایی نقیصه‌های تکنیکی و یافتن راهکارهای مطمئن به‌منظور کاهش خطاهای تشخیصی در هر دو روش بوده است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه، پس از ثبت علایم بالینی 250 رأس از نشخوارکنندگان کوچک آلوده به کنه (230 رأس گوسفند و 20 رأس بز)، از خون محیطی و غده‌ی لنفاوی پیش‌کتفی هر یک گسترش تهیه شد. نتایج: نتایج نشان دادند که فرم پیروپلاسمی تیلریا در گسترش خونی 229 رأس و اجسام آبی کُخ در گسترش لنفاوی 238 رأس از دام‌ها وجود داشتند. آنالیزهای آماری نیز مبیّن آن بودند که میان نتایج حاصل از گسترش‌های خونی و لنفاوی، ارتباط آماری معنی‌داری وجود داشته (05/0p<) و همچنین ارتباط آماری معنی‌داری میان هر یک از گسترش‌های تهیه شده با تعداد ضربان قلب، تغییر در رنگ مخاطات ملتحمه و درجه‌ی حرارت به‌چشم خورد (05/0p<). بحث و نتیجه‌گیری: تطابق یافته‌های بالینی و آزمایشگاهی مؤید آن بودند که علت اصلی مشکل در تشخیص بالینی تیلریوز در استان کردستان، درگیری دام‌ها با فرم‌های غیرحاد بیماری (نظیر T. ovis) در اغلب جمعیت‌های نشخوارکنندگان کوچک بوده و بررسی گسترش‌ لنفی به‌همراه گسترش خونی، کمک شایانی به کاهش چشم‌گیر خطای آزمایشگاهی می‌نماید. تفاصيل المقالة