با نگاه به مفاهیم اصلی توسعه پایدار، نیاز روزافزون به منابع غذائی در کنار مضراتِ محیط¬زیستیِ بکارگیری کودهای شیمیائی، لزوم تولید کود¬های زیستی آنهم با بهره¬گیری از ریزجلبک¬ها به عنوان کارخانه¬های سلولی بیولوژیکی کارآمد را روشن می¬سازد. در این پژوهش با هدف ارتقاء بهره¬وری جهت کشت تجاری یک کنسرسیوم جلبکی (که نقش موثر آن در رشد و نمو محصولات کشاورزی در پژوهش موازی اثبات شده) بهینه¬سازی محیط¬کشت BG11 با تکیه بر چهار ترکیب K2HPO4، NaCl ، CaCl2 و FeNH4Cit مد نظر قرار گرفت. از روش سطح پاسخ برای طراحی فاکتورها و تحلیل پاسخ¬ها استفاده شد و سنجش¬های وزن خشک در روز¬های 4، 8، 11 و 15 کشت همراه با محاسبه نرخ رشد مخصوص و میزان کلروفیل انجام شد. بیشترین میزان وزن خشک mg/L 1.15 در آزمایشی با کمترین میزان شوری به دست آمد در حالیکه سایر فاکتورها در مقادیر میانی بازه تغییرات خود قرار داشتند. اندرکنش شدید مواد مغذی و حساسیتِ نرخ رشد مخصوص نسبت به این اندرکنش مشهود بود. بیشترین میزان کلروفیل، در مقادیر میانی K2HPO4 در کنار کمترین مقدار سایر فاکتورها به دست آمد. بر اساس نتایج، بدلیل اثرگذاری شدید مواد بر روی یکدیگر و تعامل پیچیده بین عوامل محیطی و فیزیولوژی ارگانیسم‌های فتوسنتزی، به نظر می¬رسد حفظ تعادل بین ترکیبات موثرتر از مصرف مقادیر بالاتر آنها باشد و با بهره¬گیری از این تعادل میتوان با کاهش مصرف و افزایش بهره¬وری، صرفه¬جویی اقتصادی مورد نظر در هزینه کشت را انجام داد. تفاصيل المقالة