مقدمه و هدف: کشاورزی به عنوان یکی از محورهای اساسی رشد و توسعه، نقش مهمی در توسعه اقتصادی کشورها دارد. بر همین اساس بهینهسازی الگوی کشت محصولات زراعی، یک راهکار مناسب جهت توسعه بخش کشاورزی است. به همین جهت در این مطالعه، الگوی کشت بهینه در منطقه گهرباران شهرستان ساری در قالب برنامهریزی ریاضی چندهدفه پایدار شامل هدف بیشترین بازدهی ناخالص و تولید محصولات، کمترین ریسک و کمترین مصرف کود، با استفاده از مدل برنامهریزی غیرخطی معمولی و الگوریتم ژنتیک تعیین و با یکدیگر مقایسه شده است.
مواد و روشها: دادههای این مطالعه از راه تکمیل پرسشنامه و مصاحبه حضوری با 250 کشاورز منطقه گهرباران ساری در سال زراعی 1394-1393 گردآوری شده است.
یافتهها: مقایسه نتایج این مطالعه نشان دادند که الگوی بهینه الگوریتم ژنتیک غیرخطی نسبت به مدل غیرخطی معمولی برتری دارد. چرا که سود الگوریتم ژنتیک نسبت به برنامهریزی غیرخطی معمولی حدود 2/0 درصد افزایش داشته و ریسک حدود 6 درصد کم شده است. همچنین، مقدار تولید در الگوریتم ژنتیک حدود 18 درصد افزایش و مصرف کود شیمیایی 7 درصد کاهش را نسبت به برنامهریزی غیرخطی معمولی نشان میدهد.
بحث و نتیجهگیری: با توجه به اینکه استفاده از الگوی کشت پیشنهادی الگوریتم ژنتیک موجب دستیابی بهتری به اهداف بهرهبرداران نسبت به الگوی برنامهریزی غیرخطی معمولی میشود، لذا تشویق و حمایت دولت از کشاورزان در زمینه بکارگیری نتایج چنین الگوهایی می
تواند موجب ارتقاء بهره
وری اراضی زراعی شود.
تفاصيل المقالة