مقدمه: روابط صمیمی زوجین بعنوان یکی از عوامل اساسی در حفظ سلامت خانوادهها، نقشی مهم در پیشگیری از جدایی دارد. هدف از انجام این پژوهش مقایسه اثربخشی روش درمان هیجانمدار و ایماگوتراپی بر روابط زوجین بود.
روش: این پژوهش، نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون _ پسآزمون با مرحله پیگیری و جامعه آماری آن شامل تمامی زوجین مراجعهکننده به مراکز مشاوره شهرستان زرند با مشکلاتی در روابط زناشویی در سال 1401-1400 بود. 21 زوج دارای شرایط حضور در پژوهش بهصورت تصادفی به سه گروه شامل دو گروه آزمایش (گروه هیجانمدار و گروه ایماگوتراپی) و یک گروه کنترل تقسیم شدند. گروههای آزمایش در ده جلسه 90 دقیقهای زوجدرمانی شرکت کردند. در پژوهش از پرسشنامه الگوهای ارتباطی کریستنسن و سالاوی استفاده شد. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس چندمتغیره، تحلیل کوواریانس یکمتغیره و آزمون تعقیبی بنفرونی جهت مقایسه اثربخشی دو رویکرد زوجدرمانی بر بهبود روابط زوجین استفاده شد.
یافته ها: یافتهها نشان داد که زوجدرمانی هیجانمدار و ایماگوتراپی در مراحل پسآزمون و پیگیری تأثیرگذار بوده و بین گروههای آزمایش با گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده شد. تحلیلها نشان داد که تأثیر زوجدرمانی هیجانمدار و زوجدرمانی ایماگوتراپی بر روابط زوجین تفاوت معناداری ندارد.
نتیجهگیری: هر دو درمان هیجانمدار و ایماگوتراپی روابط زوجین را بهبود میبخشند.
تفاصيل المقالة