از اواسط سال‌های 1980 و به ویژه با ورود به دهه 1990، گرایش‌ها و نظریات جدیدی در جرم‌شناسی ظهور پیدا کردند که جرم‌شناسی عمل یا رفتار مجرمانه و جرم‌شناسی مدیریتی یا مدیریت خطر فرصت‌های جرم دو نمونه ی آن‌ها محسوب می‌شوند. در حالی که نخستین نمونه، با تمرکز بر تبیین های نظری علت شناختی، به ویژگی های عمل مجرمانه و به طور خاص بر عوامل پویا (دینامیک) گذار از قوه به فعل مجرمانه گرایش دارد، جرم‌شناسی مدیریتی به عنوان گونه‌ جدیدی از یک جرم‌شناسی کاربردی، با استفاده از تدبیرها، اقدام‌ها و سیاست‌های پیشگیرانه و مبتنی بر پلیسی‌گری، به دنبال کنترل و پیشگیری از جرم است. این شاخه ی نوین و کاربردی جرم‌شناسی، با تکیه بر مدیریت محیطی یا اداره ی فضا و مکان، نمایان‌گر نوعی از کنترل اجتماعی است که هم‌تراز با ادبیات جرم‌شناختی در راستای شیوه‌هایی چون نصب دوربین مدار بسته، سخت کردن آماج جرم، نگهداری از فضا، نظارت و کنترل پلیسی، در ذیل مدل‌های پیشگیری (به‌ویژه، پیشگیری‌های موقعیت‌مدار) نیز قابل مطالعه است. در نتیجه، به نظر می‌رسد که جرم‌شناسی مدیریتی می‌تواند در قالب تدبیرهای کنشی (با تأکید بر پیشگیری موقعیت‌مدار اعم از محیطی و وضعی) بر مبنای نظریه‌هایی چون فرصت جرم و پنجره‌های شکسته، در کنترل و پیشگیری از بزه‌کاری نقش داشته باشد. نهایتاً آنکه، با توجه به نظریات جدید جرم‌شناسی، می توان نتیجه گرفت که این نظریات، ترکیبی از تبیین‌های علت‌شناختی اند که در بُعد نظری در قالب عمل یا رفتار مجرمانه و در جنبه ی کاربردی در چارچوب جرم‌شناسی مدیریتی مطرح شده اند.امروزه گرایش های جدید جرم شناسی با توجه به نظریه ها و مفاهیم گوناگونی در یک سده اخیر، در حال پدید آمدن است؛ جرم شناسی مدیریتی یکی از این گرایش‌های جدید است که از سال 1990 در پی ارائه نظریه جدیدی برخواست، در گفتمان آنگلوامریکن علوم جنایی مطرح شده است و با استفاده از تبیین های علت شناسانه ی نظریه های فرصت جرم، از راهکارهای پیشگیری موقعیت مدار و وضعی به منظور کنترل و مدیریت جرم بهره می برد. البته در گفتمان اروپایی ـ فرانسوی جرم شناسی، کسانی چون رمون گسن با تقسیم بندی جرم شناسی به دو شاخه نظری و کاربردی، بخش نظری این رشته مطالعاتی را شامل نظریه های علت شناختی که جرم شناسی عمل یا رفتار مجرمانه نامیده اند، می دانند و بخش کاربردی جرم شناسی را نیز به سه زیرشاخه ی حقوقی یا سیاست جنایی، بالینی و پیشگیری تقسیم بندی می کنند. تفاصيل المقالة

در حقوق قراردادها از شرط به عنوان نهادی که اثر اصلی خود را از عقد می گیرد یاد می کنند به این صورت که اثر عقد و شرط در یکدیگر منعکس می شود . طرفین عقد ، هنگام انعقاد قرارداد جایزند با توجه به برخی مبانی قرارداد ، در ضمن آن برخی شروط را حاکم کنند ؛ نوعی از این شروط ،" شرط فعل منفی" می باشد که بر اساس آن متعهد ملزم می شود انجام برخی افعال را ترک کند . مسئله ای که در اینجا قابل طرح است این است که اگر متعهد از این تعهد سرپیچی کند قرارداد چه سرانجامی خواهد یافت؟در این باره نظریات مختلفی ارائه شده است ؛ برخی از حقوق دانان معتقدند که عقد بدوا و بدون نیاز به اجبار متعهد ، قابل فسخ می گردد. در مقابل عده ای دیگر بر این نظرند که ابتدا اجبار متعهد ضروریست و در صورت عجز و نافرمانی وی عقد قابل فسخ می گردد . لکن در نقد این نظر باید گفت که اجبار متعهد در نقض تعهدات منفی آنی امکان ندارد زیرا کاری که نمی بایست ، صورت گرفته است . در نتیجه اجبار متعهد تنها در نقض تعهدات منفی مستمر ممکن است .در مقاله ی پیش رو سعی بر آن است تا با ذکر و نقد دیدگاههای مختلف در این باره تصویر واضحی از وضعیت عقد پس از نقض شرط فعل منفی ارائه دهیم.مسئله اصلی در این تحقیق رفع ابهام از جنبه های مجهول آثار تخلف از شرط فعل منفی حقوقی شامل مسئولیت مشروط علیه ، وضعیت عمل حقوقی لاحق و حقوق مشروط له پس از وقوع تخلف از سوی مشروط علیه می باشد.قانون مدنی در خصوص شرط فعل فقط به بیان ضمانت اجرای تخلف از شرط فعل مثبت پرداخته یعنی آنگاه که شرط شده باشد مشروط علیه عملی را به صورت فعل مادی یا حقوقی انجام دهد و او از انجام شرط سر باز زند.اما در خصوص ضمانت اجرای تخلف از شرط فعل منفی حقوقی سخنی به میان نیاورده که این امر موجب بروز مشکلاتی در عمل (رویه قضایی) گردیده که باعث تضییع حقوق اشخاص و صدور آراء مخالف با قانون گردیده است.بنابراین مسئله اساسی آن خواهد بود که در صورت تخلف مشروط علیه از شرط فعل منفی حقوقی وضعیت عمل حقوقی لاحق از نظر صحت و بطلان چه خواهد بود؟ تفاصيل المقالة

< p>هدف تحقیق حاضر پیشگیری از وقوع جرائم منافی عفت در فضای مجازی است. روش تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی واز لحاظ هدف تحقیقات کاربردی است. یافتههای تحقیق حاکی از آن است که جرایم رایانه‌ای محدودهی وسیعی از جرمها را شامل میشود که یا صرفاً در فضای سایبر اتفاق میافتد و یا اگر مشابه آن در فضای عادی هم وجود داشته باشد، فضای سایبر ویژگیهای خاص (گستردگی بدون حد و مرز) برای آن ایجاد کرده که لزوم نگرش جدید در قوانین حقوقی مربوط به آن را سبب میشود. لذا با بررسی های انجام شده از جمله جرایمی که از وجود فضای مجازی باعث منافی غفت در جامعه شده است افشای فحشاء، قوادی، پورنوگرافی و... می باشد که شارع مقدس و ائمه معصومین علیهم السلام به آنها اشاره کرده ند و این جرایم نه تنها در اولین گام به ضرر خود شخص میباشد بلکه بنیان مهمترین نهاد جامعه، یعنی خانواده را سست میکند. نتیجه تحقیق این است که با پیشگیری از طرق مختلف از جمله آموزش، تعلیم، کنترل و... از این جرایم، کمک شایانی به استحکام بنیان خانواده میشود. هم چنین والدین با کنترل و نظارت بیشتر روی اعمال کودکان و نوجوانان خود، میتوانند از این سنخ جرایم در جامعه پیشگیری کنند و فرزند خود را از افتادن در این دام فساد و فحشاء نجات دهند. با گسترش فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطی و دسترسی عموم جامعه به شبکه اینترنت، فضای جدیدی فرا روی متخلفین جوامع قرار گرفته است. فضایی که در آن محدودیتهایی هم چون مرزهای جغرافیایی، ملیت، بعد مسافت، زمان و... فاقد معنا و مفهوم است. و امروزه کمتر کسی را میتوان یافت که عضو حداقل یکی از شبکههای اجتماعی تلگرام، واتساپ، اینستاگرام، فیس بوک و ... نباشد. شبکههای اجتماعی همانقدر که ارتباط را راحتتر و کم هزینهتر کردهاند، مشکل آفرین و جرمزا نیز بودهاند. و شاید بتوان ادعا کرد که بیش از ۶۰ درصد روابط نامشروع از فضای مجازی شروع میشود. در موقعیت جدید جرایم رایانهای از رشد و توسعه چشمگیری برخوردار بوده است. با گسترش جرایم رایانهای، جرایم رایانهای مرتبط با امور غیر اخلاقی نیز گسترش یافته و تاثیر منفی بر نظام اجتماعی و پایهای از جمله خانوادهها و سازمانها گذاشته و بیشتر کودکان و نوجوانان را مورد هجوم قرار داده است و شرایط لازم را برای ارتکاب برخی جرایم در جهت اشاعه این مفاسد آماده ساخته است. تفاصيل المقالة

در میان عارفان شهیر تاریخ اسلامی، نام ابوالقاسم جنید بغدادی کم همتاست. او به اعتبار درجات بالای سلوک، تحسین و تأیید معاصرانش و البته کرامات و عبارات لطیفی که از او نقل شده، جایگاه ممتازی دارد. عمدة آشنایی مخاطبان فارسی‌زبان در عصر حاضر، تنها با توجه به ذکر وی در تذکرةالاولیای عطار است؛ با این حال بررسی‌ها نشان می‌دهد که بسیاری از آثار عرفانی و تذکره‌های دیگر نیز، توجه ویژه‌ای به این شخصیت داشته‌اند. بررسی‌های بیشتر، گویای این موضوع است که در بسیاری از تذکره‌ها و آثار عرفانی، سخن از یک جنید واحد نمی‌شود، بلکه در ادوار مختلف و زیر قلم آفرینندۀ نویسندگان، معرفی و تشریح شخصیت جنید تفاوت‌هایی پیدا کرده است. مقالۀ حاضر با روش توصیفی ـ تحلیلی می‌کوشد شکل ساختاری پنهان این روایات گوناگون دربارۀ این عارف را بررسی و تبیین نماید. نتایج نشان می‌دهد که تنها با در نظر گرفتن و کنار هم قرار دادنِ این آثار متفاوت، می‌توان به شکل ساختاری، سیمای واحدی از جنید رصد کرد. هرچند سلایق نویسندگان بنا بر دلایل مختلف، یکسان نیست، اما گویی به تدریج در متون آنها، سیمای جنید، کمالی مجزّا بیش از آنچه این عارف شهیر در زمان حیات واقعی‌اش تجربه کرده، یافته است. تفاصيل المقالة