فهرس المقالات mahmoud shakeri


  • المقاله

    1 - مطالعه فلور میکروبی مولّد آنزیم هیستیدین دکربوکسیلاز در ماهی زرده
    پاتوبیولوژی مقایسه ای , العدد 1 , السنة 7 , بهار 1389
    مسمومیّت هیستامینی یک مسمومیّت غذایی با گستره جهانی می‌باشد؛ عوامل ایجاد کننده آن، آمین های بیوژن می باشند که بوسیله گونه های مختلفی از باکتری‌ها تولید می شوند. هدف از این تحقیق، شناسایی باکتری‌های تولید کننده آنزیم هیستیدین دکربوکسیلاز در ماهی زرده صید شده از آبهای جنو أکثر
    مسمومیّت هیستامینی یک مسمومیّت غذایی با گستره جهانی می‌باشد؛ عوامل ایجاد کننده آن، آمین های بیوژن می باشند که بوسیله گونه های مختلفی از باکتری‌ها تولید می شوند. هدف از این تحقیق، شناسایی باکتری‌های تولید کننده آنزیم هیستیدین دکربوکسیلاز در ماهی زرده صید شده از آبهای جنوبی ایران بود. از عضلات اطراف آبشش 25 نمونه ماهی زرده منجمد برای انجام آزمایشات میکروبی و تعیین میزان هیستامین استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که میانگین ± انحراف معیار شمارش کلی میکروبی و شمارش سرماگراها به ترتیب 18/0 ±48/4 و Log10 CFU/g 17/0 ±44/4 بود. باکتری‌های متنوّعی به عنوان باکتری‌های تولید کننده آنزیم هیستیدین دکربوکسیلاز شناسایی شدند؛ از میان آنها، کلستریدیوم پرفرینجنس با 9/20 درصد، بیشترین فراوانی را داشت و به دنبال آن گونه های کلبسیلا با 8/16، گونه های پروتئوس با 1/14، گونه های انتروباکتر با 5/10 و سایر باکتری‌ها با 7/37 درصد فراوانی، در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند. هیستامین در مقادیر کمتراز 20، بین 20 تا 50 و بیش از ppm50 به ترتیب در 48، 8 و 44 درصد نمونه ها یافت شد. بنابراین خطرات بهداشتی در پروسه های صید و پس از صید ماهی زرده وجود دارد و باید از روشهای کنترلی مناسبی به منظور جلوگیری از شکل گیری هیستامین استفاده شود. تفاصيل المقالة

  • المقاله

    2 - تغییرات بافتی ناشی از تغذیه با جیره‌های حاوی مقادیر مختلف آفلاتوکسین B1 در میگوی سفید هندی
    پاتوبیولوژی مقایسه ای , العدد 4 , السنة 11 , زمستان 1393
    هدف از این مطالعه بررسی تغییرات بافتی ناشی از تغذیه با جیره‌های حاوی مقادیر مختلف آفلاتوکسین B1 در میگوی سفید هندی می باشد. در این مطالعه میگوهای سفید هندی (Fenneropenaeus indicus) با وزن (گرم 76/1 ± 79/11) با جیره‌های غذایی حاوی مقادیر 0، 20، 50، 100، 200، 400، أکثر
    هدف از این مطالعه بررسی تغییرات بافتی ناشی از تغذیه با جیره‌های حاوی مقادیر مختلف آفلاتوکسین B1 در میگوی سفید هندی می باشد. در این مطالعه میگوهای سفید هندی (Fenneropenaeus indicus) با وزن (گرم 76/1 ± 79/11) با جیره‌های غذایی حاوی مقادیر 0، 20، 50، 100، 200، 400، 800 و ppb 1600 آفلاتوکسین B1 (AFLB1) بمدت 8 هفته تغذیه شدند. تغییرات آسیب شناسی بافتی در هپاتوپانکراس، بافت عضله و روده میانی در پایان هفته چهارم و هشتم بررسی شد. تغییرات بافت‌شناسی در هپاتوپانکراس، شامل تغییر شکل مقطع ستاره‌ای توبول‌های هپاتوپانکراس و کاهش سلول‌های پوششی و تغییرات دژنراتیو و آتروفی سلول‌های ترشحی پوششی این توبول‌ها، نکروزه شدن بافت هپاتوپانکراس و تجمع سلول‌های فیبروبلاست در دیواره توبولهای هپاتوپانکراس مشاهد شد. در بافت عضله، جدا شدن دستجات عضلانی از یکدیگر و ایجاد فاصله بین آنها مشاهد گردید که تایید کننده کاهش وزن و لاغری در تیمارهای ppb 800 می‌باشد. در بافت روده میانی نکروزه و کنده شدن مخاط روده در میگوهای تغذیه شده با جیره های ppb 1600 آفلاتوکسین B1، در پایان هشتم مشاهده گردید. تفاصيل المقالة

  • المقاله

    3 - افزایش زمان ماندگاری خاویار ایرانی با استفاده از لفاف های نانو نقره برپایه دی اکسید تیتانیوم و تعیین میزان باقی ماندگی ذرات به روش تیتراسیون
    پاتوبیولوژی مقایسه ای , العدد 1 , السنة 12 , بهار 1394
    نانوپکیجینگ یکی از راهکارهای جدید بسته بندی برای افزایش کیفیت و امنیت موادغذایی است که استفاده از پوشش های بسته بندی نانو تحولی بزرگ در صادراتمحصولات فسادپذیر است. در این تحقیق تعداد 38 بسته خاویار ( 5گرمی)که به ترتیب 4 بسته در پوشش های عاری از نانو 4 بسته در پوشش های 6 أکثر
    نانوپکیجینگ یکی از راهکارهای جدید بسته بندی برای افزایش کیفیت و امنیت موادغذایی است که استفاده از پوشش های بسته بندی نانو تحولی بزرگ در صادراتمحصولات فسادپذیر است. در این تحقیق تعداد 38 بسته خاویار ( 5گرمی)که به ترتیب 4 بسته در پوشش های عاری از نانو 4 بسته در پوشش های 6000ppm با پایه نانوسیلور و 4بسته در پوشش های 5000ppm با پایه نانوسیلور و 4بسته در پوشش های 4000ppm با پایه نانوسیلور و 4بسته در پوشش های 2000ppm با پایه نانوسیلور و 4بسته در پوشش های 1000ppm با پایه نانوسیلور در دوتکرار مورد بررسی باکتریایی و قارچی قرار گرفتند.بعد از انجام آزمایشات میکروبی و بعد از تهیه گسترش و رنگ آمیزی گرم و تشخیصباکتری گرم مثبت از نظر مورفولوژی بررسی و رنگ آمیزی گرم و برای یررسی بیشترو تعیین نوع باکتری و قارچ بر روی محیط های اختصاصی برده و کشت گردیده شدکه بعد از بررسی 24 ساعت، استافیلوکوکوس اورئوس و اشرشیا کلی و آسپرژیلوسفلاووس و پنی سیلیوم در نمونه های عاری از پوشش نانو مشاهده گردیده شد و لیکن در پوشش پوشش های 5000ppm و 6000 بصورت معنی داری در کاهش رشد قارچی و باکتریایی موثر بوده، در نهایت به روش تیتراسیون به بررسی میزان نقرهموجود در خاویارهای بسته بندی شده پرداخته شد که از طریق تیتراسیون با دستگاهتیترازور و اسید سولفریک غلیظ، میزان باقی ماندگی نقره معادل صفر درصد بود. استفاده از پوشش های 5000ppmو 6000 با pv کمتر از 0/05 بصورت معنی داری در کاهش رشد قارچی و باکتریایی موثر بوده، لذا با توجه به نتایج بدست آمده و عدمرهاسازی ذرات نانو به درون خاویار می توان از این فن آوری جهت افزایش زمانماندگاری این محصول ارزنده وهمچنین ارتقاء صادرات در دنیا استفاده نمود. تفاصيل المقالة

  • المقاله

    4 - وجود شرط علم و عمد در دعاوی جبران خسارت دادرسی
    مطالعات فقهی و فلسفی , العدد 2 , السنة 12 , تابستان 1400
    در فرضی که دعوای خواهان با شکست مواجه شود، ممکن است خوانده جهت پیروزی خویش در دعوا، متحمل خساراتی از قبیل حق‌الوکاله، دستمزد کارشناس، هزینه ی دادرسی و... شده باشد که مسبّب ورود چنین خساراتی، اقدام خواهان به طرح دعوا بوده است. هدف پژوهش حاضر بررسی جایگاه علم و عمد در جبر أکثر
    در فرضی که دعوای خواهان با شکست مواجه شود، ممکن است خوانده جهت پیروزی خویش در دعوا، متحمل خساراتی از قبیل حق‌الوکاله، دستمزد کارشناس، هزینه ی دادرسی و... شده باشد که مسبّب ورود چنین خساراتی، اقدام خواهان به طرح دعوا بوده است. هدف پژوهش حاضر بررسی جایگاه علم و عمد در جبران خسارت دادرسی است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده و نتایج نشان داد که قواعد فقهی لاضرر، تسبیب، اتلاف، اباحه و...، شرایطی را برای مسئولیت جبران خسارت برشمرده که مهم‌ترین آن‌ها، تقصیر است. پیام این قواعد در قانون مسئولیت مدنی منعکس‌ شده است. در مورد خسارت ناشی از هزینه‌های دادرسی، به‌ موجب ماده 515 قانون آئین دادرسی مدنی، دو شرط "علم به غیرمحق بودن" و "به ‌عمد" برای جبران خسارت از طرف خواهان برشمرده شده است. ارکان مسئولیت مدنی جبران خسارت که منبعث از منابع فقهی می باشد، وجود سه شرط بروز ضرر، ارتکاب فعل زیان‌بار و رابطه سببیت را برای مسئولیت مدنی ناشی از جبران خسارت برشمرده که در بررسی‌های انجام ‌شده، دو شرط مذکور در ماده 515 ق.آ.د.م نوعی ترک فعل در جهت بروز خسارت بوده و به‌ واسطه آن زیان‌هایی به ‌طرف دیگر دعوا وارد شده و مسبب آن تنها طرف شکست‌خورده‌ای است که از ابتدا به غیرمحق خویش ایمان داشت و اگر به‌ موجب قاعده لزوم، مسئولیت خود را پذیرفته بود، منجر به بروز خسارت نمی‌شد. تفاصيل المقالة

  • المقاله

    5 - ماهیت فقهی و حقوقی دعاوی پیشگیرانه
    مطالعات فقهی و فلسفی , العدد 2 , السنة 13 , تابستان 1401
    هدف پژوهش حاضر بررسی جایگاه فقهی دعاوی پیشگیرانه و بایسته‌های تقنینی آن است. روش توصیفی-تحلیلی بوده و نتایج نشان داد که خداوند در سوره عصر به لزوم اقدامات پیشگیرانه در خصوص عدم بروز خسارت توصیه کرده است. در عین‌ حال بنای عقلا به ممانعت از اقدامات زیانبار توصیه نموده است أکثر
    هدف پژوهش حاضر بررسی جایگاه فقهی دعاوی پیشگیرانه و بایسته‌های تقنینی آن است. روش توصیفی-تحلیلی بوده و نتایج نشان داد که خداوند در سوره عصر به لزوم اقدامات پیشگیرانه در خصوص عدم بروز خسارت توصیه کرده است. در عین‌ حال بنای عقلا به ممانعت از اقدامات زیانبار توصیه نموده است. پیام مستقیم قاعده لاضرر آن است که به هر طریق ممکن می‌بایست مانع از بروز ضرر و خسارت شد. قواعد تسبیب و اتلاف نیز به لزوم انجام هر فعلی که مانع بروز خسارت می‌باشد، توصیه نموده است. بنابراین، می‌بایست دعوای پیشگیرانه جبران خسارت را به‌شرط منطقی بودن احتمال بروز خسارت توسط خوانده، به رسمیت شناخت. قوانین موضوعه نیز به‌صورت جزئی به این مورد اشاره کرده‌اند، لیکن رویه دقیقی برای این مهم تصور نیست. لذا، به استناد اصل 167 قانون اساسی و تفاسیر فقهی مربوطه می‌توان نظام قضائی را به شناسایی این نوع دعاوی ملزم دانست. تفاصيل المقالة